Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και οι βόρειοι γείτονές της λίγο πριν από τη μετανάστευση των λαών [πηγή: Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία, Β΄ Γυμνασίου, σελ.22 (εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων)]
Οι συνέπειες της μετανάστευσης των γερμανικών φύλων για την Ευρώπη
Βασικά σημεία
1. Η μεγάλη μετανάστευση των λαών
(α) οι Βάρβαροι και η προέλευσή τους
Ο όρος Βάρβαροι, που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι, αναφέρεται σε διάφορα γερμανικά φύλα και στους Ούννους (ασιατικός λαός), που εισέβαλλαν κατά περιόδους στα ρωμαϊκά εδάφη. Οι Ούννοι τελικά διασκορπίστηκαν, ενώ τα γερμανικά φύλα έκαναν μόνιμες εγκαταστάσεις μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι οποίες εξελίχθηκαν σε βασίλεια.
(β) τα σπουδαιότερα βασίλεια που ιδρύθηκαν από γερμανικά φύλα στην Ευρώπη:
- το βασίλειο των Οστρογότθων
- το βασίλειο των Βησιγότθων
- το βασίλειο των Φράγκων
Τα βαρβαρικά βασίλεια τον 5ο αιώνα. Με τη μετανάστευση των λαών καταλύθηκε, δηλαδή έπαψε να υπάρχει, το δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος (476). Στη θέση του ιδρύθηκαν νέα βασίλεια. [πηγή: Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία, Β΄ Γυμνασίου, σελ.22 (εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων)]
(γ) Φραγκικό Βασίλειο
Σημαντικός ηγεμόνας και ιδρυτής της δυναστείας των Μεροβίγγειων ήταν ο Χλωδοβίκος (481-511), ο οποίος επέκτεινε το βασίλειο των Φράγκων από τον ποταμό Ρήνο ως τα Πυρηναία όρη.
Οι διάδοχοί του οδήγησαν το βασίλειο σε διάσπαση, από την οποία επωφελήθηκαν η αριστοκρατία και η Εκκλησία. Σημαντική δύναμη απέκτησαν και οι μαγιορδόμοι, αξιωματούχοι των ανακτόρων. Ο γνωστότερος από αυτούς ο Κάρολος Μαρτέλος, που σταμάτησε τους Άραβες το 732 στο Πουατιέ.
Ο για του Μαρτέλου, Πιπίνος ο Βραχύς, ίδρυσε τη δυναστεία των Καρολιδών, ανατρέποντας τον τελευταίο μεροβίγγειο ηγεμόνα το 751, και στέφθηκε από τον πάπα ελέω Θεού βασιλιάς, δηλαδή ηγεμόνας που πήρε εντολή διακυβέρνησης από τον ίδιο τον Θεό. Ως ανταπόδοση παραχώρησε στον πάπα ιταλικά εδάφη, ανάμεσά τους το δουκάτο της Ραβέννας και έτσι ιδρύθηκε το παπικό κράτος.
Φανταστικό πορτρέτο του Καρλομάγνου, από τον Άλμπρεχτ Ντύρερ. Το παλτό και τα οικόσημα πάνω από το κεφάλι του παρουσιάζουν το γερμανικό αετό και το γαλλικό κρίνο. [πηγή: Βικιπαίδεια]
Ο Καρλομάγνος και η εποχή του
Βασικά σημεία
1. Η αυτοκρατορία του Καρλομάγνου και η οργάνωσή της
(α) η δράση του Καρλομάγνου από τη στιγμή που ανέβηκε στο θρόνο του Φραγκικού βασιλείου
Ο Καρλομάγνος (747/8 – 814) με συνεχείς πολέμους επέκτεινε και ισχυροποίησε το βασίλειο των Φράγκων. Το 800, ανήμερα τα Χριστούγεννα, στέφθηκε αυτοκράτορας του Ρωμαϊκού Κράτους, γεγονός που προκάλεσε κρίση με το Βυζάντιο, γιατί τον ίδιο τίτλο έφερε και ο αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης.
(β) Φραγκικό βασίλειο: πρωτεύουσα και διοίκηση
Ο Καρλομάγνος όρισε πρωτεύουσα του βασιλείου του την Αιξ-Λα-Σαπέλ (Άαχεν). Η διοίκηση του τεράστιου κράτους βασίστηκε στη ρωμαϊκή παράδοση και στα γερμανικά έθιμα.
Η αυτοκρατορία του Καρλομάγνου (πηγή: Wikimedia Commons)
2. Η διαίρεση της αυτοκρατορίας με τη Συνθήκη του Βερντέν (843)
Τον Καρλομάγνο τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής (814-840). Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου, οι διάδοχοί του χώρισαν την αυτοκρατορία με τη συνθήκη του Βερντέν (843) σε τρία τμήματα, που αντιστοιχούν χοντρικά:
- στη σημερινή Γαλλία (το ένα κράτος),
- στα εδάφη του Βελγίου, της Ελβετίας και βόρειας Ιταλίας (μέχρι τη Ρώμη –δεύτερο κράτος) και
- στη σημερινή Γερμανία (το τρίτο κράτος).
Θέλω κι άλλο!
- Χάρτης που αποτυπώνει την επέκταση του Φραγκικού Βασιλείου (πηγή: Wikipedia)
- Χάρτης της Ευρώπης που δείχνει την έκταση της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου.
- Συνθήκη του Βερντέν: διαχωρισμός του Φραγκικού Βασιλείου από τους διαδόχους του Καρλομάγνου (χάρτης από τη Wikipedia)
- Δείτε το σχεδιάγραμμα της ενότητας με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής.
❦
