Η κινηματογραφική αγωγή κατά την γνώμη μου είναι μια εξαιρετική εκπαιδευτική δραστηριότητα. Ποια είναι όμως η άποψη των μαθητών;
Το κείμενο αυτό μου το έστειλε η μαθήτρια του ΣΤ2 Εύα Χαλκιαδάκη πριν από λίγο ως εργασία που θα δημοσιευτεί στην ηλεκτρονική εφημερίδα του σχολείου μας που ξεκινά αύριο!
Μου άρεσε όμως τόσο πολύ που δεν άντεξα! Και το μοιράζομαι μαζί σας!
Όταν μάθαμε ότι θα κάνουμε τη δική μας ταινία μέσα από ένα project που λέγεται κινηματογραφική αγωγή, ενθουσιαστήκαμε! Μας φάνηκε πολύ ωραία ιδέα.
Είδαμε κάποιες ταινίες μικρού μήκους στην τάξη και μετά η κυρία μας ανέθεσε σαν εργασία να βρούμε κι εμείς κάποιες ταινίες μικρού μήκους που έχουν δημιουργηθεί από μαθητές και όποια μας αρέσει να την φέρουμε στην τάξη για να την δούμε όλοι μαζί! Αρχίσαμε λοιπόν να βλέπουμε ταινίες μικρού μήκους ! Είδαμε ταινίες που μας ενθουσίασαν, που μας στενοχώρησαν και μας συγκίνησαν. Κάποιες μας άρεσαν πολύ! Κάποιες άλλες όμως δεν μας άρεσαν καθόλου.
Μετά μάθαμε για τους συντελεστές μια ταινίας. Μάθαμε ποιοί είναι και τι αρμοδιότητες και καθήκοντα έχει ο καθένας από αυτούς. Μάθαμε επαγγέλματα που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν. Διαλέξαμε μετά τη δουλειά που άρεσε αλλά και ταίριαζε στον καθένα από εμάς. Το κάθε παιδί έκανε αυτό που του άρεσε έτσι όλοι κάναμε με ευχαρίστηση τη δουλειά μας και το κυριότερο περνούσαμε καλά και αν και θέλουμε να πάρουμε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό τελικά δεν μας νοιάζει και τόσο πολύ. Όπως λέει κι η κυρία μας: «σημασία έχει το ταξίδι κι όχι ο προορισμός».
Όμως αυτό όπως είδαμε στην πορεία ήταν μόνο η αρχή. Έπρεπε να γράψουμε κι ένα σενάριο. Αποφασίσαμε να το κάνουμε μ έναν τρόπο που λέγεται δημιουργική γραφή. Δηλαδή το κάθε παιδί έγραψε μια δική του έκθεση για το θέμα της ταινίας μας. Έπειτα τις διαβάσαμε όλες στην τάξη και βρήκαμε κάποιες που μας άρεσαν. Όλοι αρχίσαμε να δίνουμε ιδέες με την βοήθεια της κυρίας μας πάντα και έτσι βρήκαμε μια πολύ καλή ιστορία που άρεσε σε όλους μας.
Όταν τελειώσαμε με αυτό το κομμάτι ήρθε η ώρα να μοιράσουμε ρόλους. Έτσι κάναμε odision! Αν δεν ξέρετε τι είναι odision μην νιώθετε άσκημα! Είναι ο τρόπος που βρήκε η κυρία μας για να χωρίσαμε τους ρόλους για την ταινία, χωρίς να είναι κανείς παραπονεμένος. Έτσι δημιουργήσαμε μια κριτική επιτροπή με πρόεδρο την κυρία μας και όποιος από μας ήθελε δοκίμαζε να παίξει έναν ρόλο. Τα περισσότερα παιδιά προσπάθησαν. Ο καθένας είχε το δικό του στυλ και ήταν πολύ ωραία!! Είχε πολύ πλάκα! Γελάσαμε πάρα πολύ και μας άρεσε πολύ η διαδικασία! Δοκίμασε και η κυρία μας έναν ρόλο! Ο cameraman τραβούσε τον καθένα από εμάς ξεχωριστά.
Μόλις τελειώσαμε και με αυτή τη δουλεία που μας πήρε περίπου 4 μέρες , με πολύ ενθουσιασμό εφόσον χωρίσαμε σε σκηνές και πλάνα την ταινία μας ο καθένας μας έφτιαξε το δικό του story board όπου με τη φαντασία του ζωγράφισε κάποια σκηνή.
Μας επισκέφτηκε όμως και ο κύριος Μιχάλης Μουρτζής, τον οποίο περιμέναμε πως και πώς διότι θα μας έλεγε πολλά πράγματα που θα μας βοηθούσαν στην ταινία μας μιας και εκείνος έχει μεγάλη πείρα αφού είναι ηθοποιός.
Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι που μας μίλησε διότι και από εκείνον μάθαμε πολλά πράγματα και μας έκανε να μπούμε ακόμα πιο πολύ στο κλίμα και να δουλέψουμε ακόμα πιο επαγγελματικά. Αμέσως μετά αρχίσαμε τα γυρίσματα μέσα αλλά και έξω από το σχολείο. Αυτό μας πήρε εβδομάδες αλλά τελικά τα καταφέραμε. Με την κάμερα τραβούσαμε μια-μια σκηνή. Την κάθε σκηνή την τραβήξαμε πολλές φορές και στο τέλος επιλέξαμε τα καλύτερα πλάνα. Όταν το τελειώσαμε και αυτό η κυρία μας έκανε το mοntaz το οποίο είναι κάτι πολύ δύσκολο. Από ότι μάθαμε μετά την απασχόλησε σχεδόν σε όλες τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς!
Είδαμε λοιπόν την ταινία στην τάξη και διορθώσαμε αυτά που δεν μας άρεσαν και επιτέλους τελειώσαμε!
Όλοι βάλαμε τα δυνατά μας για να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και καταφέραμε αυτό που θέλαμε με πολύ δουλειά και με απίστευτα καλή συνεργασία. Αυτή την εμπειρία μας δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.
Ήταν κάτι που ευχαριστηθήκαμε με την ψυχή μας και μάθαμε πολλά πράγματα που με άλλο τρόπο δεν θα τα μαθαίναμε!
Μάθαμε ας πούμε πως τα σημαντικά πρόσωπα μιας ταινίας δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί. Αλλά και όλοι όσοι εργάζονται πίσω από τις κάμερες. Όπως ο σκηνοθέτης και οι βοηθοί του, ο σεναριογράφος και οι βοηθοί του, ο ενδυματολόγος, ο κάμερα μαν, ο μοντέρ! Όλοι μα όλοι δουλεύουν σκληρά και με ομαδικό πνεύμα για να γίνει σωστά μια ταινία. Αν κάποιος δεν κάνει καλά την δουλειά που έχει αναλάβει κρεμάει τους άλλους. Για παράδειγμα σε κάποιο γύρισμα χρειαζόμασταν κέτσαπ για τις ανάγκες στο μακιγιάζ ενός ρόλου. Και το ξεχάσαμε! Παραλίγο να χαλάσουμε όλο το γύρισμα εκείνη την μέρα!! Ευτυχώς η κυρία Βαλεντίνα μας έδωσε σιρόπι κεράσι και σώσαμε την κατάσταση!
Μάθαμε πως θα πρέπει να είμαστε συνεπείς και να τηρούμε τους χρόνους που έπρεπε να κάνουμε κάτι. Αλλιώς χαλούσε όλο το γύρισμα.
Αυτοσχεδιάζαμε! Δεν είχαμε διαλόγους. Μόνο το σενάριο. Έπρεπε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για το ποιος θα μιλήσει και μόνοι μας αποφασίζαμε τι θα πούμε. Ήταν δύσκολο αυτό. Αλλά ρισκάραμε και το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ!
Είχαμε κι άλλες δυσκολίες! Αλλά η κυρία μας έλεγε: Όχι δεν θα τα παρατήσουμε τώρα! Είναι κρίμα!!
Και δεν τα παρατήσαμε! Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το κάναμε! Είμαστε χαρούμενοι που είχαμε αυτή την ευκαιρία!!!