ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΛΑΥΚΗΣ 

Ένα φίδι για δρόμος, και τα δέντρα να ορίζουν τα όρια του γκρεμού που χάσκει. Τα μάγουλα κόκκινα από το κρύο και τα παιδιά να σε υποδέχονται με την ίδια κάθε φορά παρόρμηση. Όταν βρέχει, το βουνό από τα παράθυρα εκεί πάντα, μεγαλειωδώς σίγουρο για την επιβλητικότητά του. Πίνουμε τσάι μουσουλμάνοι και χριστιανοί και συμπράττουμε σε μια ευτυχία που ούτε καν υποψιαζόμαστε.
Το να δουλεύεις για παιδιά κάθε μέρα είναι και μια αποκάλυψη. Να παλεύεις για το αδύνατο, το καλό της ζωής. Αυτό είναι το αθώο δημοτικό σχολείο μας.
Και όταν «βρέχει χιόνι» όλα να ασπρίζουν παίζοντας παιδιά και δάσκαλοι με το λευκό του τοπίου.
Οι συζητήσεις στο γραφείο στη διάθεση της αναγνώρισης του διαφορετικού αλλά οικείου συνάμα. Νοτίζουν τα τζάμια και χορεύουν τα παιδιά κι εμείς να επιφέρουμε την τάξη στην τάξη.
Τα παιδιά δεν μας αμφισβητούν ακόμα, αλλά μέτρο είναι η αγάπη και οι πράξεις, τα πειράγματα και οι αγκαλιές τους.
Δουλειά στο βουνό θα πει καθημερινό πανηγύρι, αναμέτρηση με τις αντοχές μας, καθάριο βλέμμα, απαίτηση ακέραιης στάσης. Απολεσθείσες συγκινήσεις που ξαναβρίσκονται. Κάτι σαν παραμύθι, είναι που βοηθούν και οι νεράιδες του βουνού και των βιβλίων.

Χάρτης και πλήρη στοιχεία του σχολείου