Στο ρυάκι ξεδιψά το κατακίτρινο καναρίνι σαν να μην έχει πιει ποτέ νερό ξανά. Δεν ξέρει γιατί πετά πάνω από το Αιγαίο. Μονάχα ξέρει ότι θέλει να γείρει εκεί, δεν αντέχει διασχίζοντας το φθόνο και το μίσος αιώνια. Μα δε μπορεί. Όλα είναι ένα ατελείωτο σεργιάνι. Βασίλης Μ.
Διαβάστε περισσότερα
21 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που αναπαύεται σαν ανθισμένος κρίνος, μιλεί το αηδόνι. Δεν έμαθε και ούτε θα μάθει ποτέ πως είναι να ζεις σε έναν καθημερινό περίπατο. Πως ήπιε και την τελευταία γουλιά της αιωνιότητας. Μαρία Δ.
Διαβάστε περισσότερα
21 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι το ατελείωτο σαν παντοτινό του στέκι ατελεύτητα, πηγαίνει το τζιτζίκι. Όλη μέρα μες τα χόρτα, τραγουδάει ευτυχισμένα, δίπλα στο δροσερό ρυάκι, χοροπηδάει και δεν το νοιάζει για κανένα. Αγγελική Κ.
Διαβάστε περισσότερα
21 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που λιάζεται σαν νωχελικό λιοντάρι μιλεί το παπαγαλάκι. Δεν ξέρει καν πως βρέθηκε να ζει σ’ ένα ερημονήσι αιώνια. Πως ρουφάει το χυμό της καρύδας μέσα στο ατελείωτο σεληνόφωτο. Αλεξάνδρα Π.
Διαβάστε περισσότερα
21 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που λιάζεται, βασιλιάς των ουρανών, μιλεί ο αετός. Δεν ξέρει καν πως έμεινε ξερό πουλί στ’ αγέρι, ανήμπορο. Πώς ήπιε τόσες πρωινές ηλιαχτίδες και σχίζει με το χρώμα του τον καταγάλανο ουρανό Την βασιλεία. Σωκράτης Δ.
Διαβάστε περισσότερα
20 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ποτάμι που ξεκουράζεται σαν το μικρό όνομα τρέχει το ελαφάκι. Δεν μπορεί να καταλάβει που βρίσκεται. να ζει σ’ ένα ταξίδι ασταμάτητο. Πώς ήπιε τον ήλιο στο ποτήρι του και σχίζει τα δάση και τον κόσμο όλο. με την ψυχή του Πέτρος Λ.
Διαβάστε περισσότερα
20 Απριλίου 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ