Βιογραφικό Σημείωμα
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ (1911 ή 1914-1992)
Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στα Χάνια Φραγκόβρυσης της Αρκαδίας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Τρίπολη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε με τη μητέρα και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου. Την περίοδο 1935-1936 ταξίδεψε στη Νότιο Γαλλία και το Παρίσι. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία έκανε το 1931 με τη δημοσίευση του ποιήματος “Της μοναξιάς” στο περιοδικό “Νέα Εστία”, ενώ την ίδια περίοδο μπήκε στον κύκλο του περιοδικού “Νέα Γράμματα” με το οποίο συνεργάστηκε και ως κριτικός λογοτεχνίας, δραστηριότητα που ανέπτυξε και σε άλλα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας. Το 1943 εξέδωσε την “Αμοργό”, ποιητική συλλογή που θεωρήθηκε ως ορόσημο στην ιστορία της ελληνικής υπερρεαλιστικής ποίησης και επηρέασε σύγχρονους και (περισσότερα…)
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Νίκος Γκάτσος Με ετικέτα: Γκάτσος 23 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Βιογραφικό Σημείωμα
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (1911-1996)
Ο Οδυσσέας Ελύτης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλη) γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, γιος του εργοστασιάρχη σαπωνοποιίας και πυρηνελαιουργίας Παναγιώτη Θ. Αλεπουδέλη και της Μαρίας το γένος Βρανά, που κατάγονταν από τη Μυτιλήνη. Είχε τέσσερις αδερφούς και μια αδερφή τη Μυρσίνη, που πέθανε σε ηλικία είκοσι χρόνων το 1918. Το 1914 το εργοστάσιο μεταφέρθηκε στον Πειραιά και η οικογένεια Αλεπουδέλη εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Λόγω της πολιτικής τοποθέτησής του υπέρ του Βενιζέλου, ο Παναγιώτης Αλεπουδέλης φυλακίστηκε και η οικογένειά του διώχτηκε (1920). Ο Οδυσσέας φοίτησε στο ιδιωτικό λύκειο Δ.Ν.Μακρή (1917-1924) με δασκάλους μεταξύ άλλων τους Ι.Μ.Παναγιωτόπουλο, Ι.Θ. Κακριδή και Γιάννη Αποστολάκη. Σε παιδική και νεανική ηλικία ταξίδεψε στην Ελλάδα (κυρίως στα νησιά του Αιγαίου) και την Ευρώπη. (περισσότερα…)
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Οδυσσέας Ελύτης Με ετικέτα: Ελύτης 23 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Οι αφίσες δημιουργήθηκαν με αφορμή την προσέγγιση της ποίησης του Ελύτη και του Γκάτσου, σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσουμε το στοιχείο του νερού στην ποίησή τους.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αφίσες/Ζωγραφιές Με ετικέτα: Αφίσες 21 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι ξεδιψά
το κατακίτρινο καναρίνι
σαν να μην έχει πιει ποτέ νερό ξανά.
Δεν ξέρει γιατί πετά πάνω από το Αιγαίο.
Μονάχα ξέρει ότι θέλει να γείρει εκεί,
δεν αντέχει διασχίζοντας το φθόνο και το μίσος
αιώνια.
Μα δε μπορεί.
Όλα είναι ένα ατελείωτο σεργιάνι.
Βασίλης Μ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες, Ελύτης 21 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που αναπαύεται
σαν ανθισμένος κρίνος,
μιλεί το αηδόνι.
Δεν έμαθε και ούτε
θα μάθει ποτέ
πως είναι να ζεις
σε έναν καθημερινό περίπατο.
Πως ήπιε και την τελευταία γουλιά της αιωνιότητας.
Μαρία Δ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες, Ελύτης 21 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι το ατελείωτο
σαν παντοτινό του στέκι
ατελεύτητα, πηγαίνει το τζιτζίκι.
Όλη μέρα μες τα χόρτα,
τραγουδάει ευτυχισμένα,
δίπλα στο δροσερό ρυάκι,
χοροπηδάει
και δεν το νοιάζει για κανένα.
Αγγελική Κ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες, Ελύτης 21 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που λιάζεται
σαν νωχελικό λιοντάρι
μιλεί το παπαγαλάκι.
Δεν ξέρει καν πως βρέθηκε
να ζει σ’ ένα ερημονήσι αιώνια.
Πως ρουφάει το χυμό της καρύδας
μέσα στο ατελείωτο σεληνόφωτο.
Αλεξάνδρα Π.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες, Ελύτης 21 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ρυάκι που λιάζεται,
βασιλιάς των ουρανών,
μιλεί ο αετός.
Δεν ξέρει καν πως έμεινε
ξερό πουλί στ’ αγέρι,
ανήμπορο.
Πώς ήπιε τόσες πρωινές ηλιαχτίδες
και σχίζει με το χρώμα του τον καταγάλανο ουρανό
Την βασιλεία.
Σωκράτης Δ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες 20 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο ποτάμι που ξεκουράζεται
σαν το μικρό όνομα
τρέχει το ελαφάκι.
Δεν μπορεί να καταλάβει που βρίσκεται.
να ζει σ’ ένα ταξίδι
ασταμάτητο.
Πώς ήπιε τον ήλιο στο ποτήρι του
και σχίζει τα δάση
και τον κόσμο όλο.
με την ψυχή του
Πέτρος Λ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες Με ετικέτα: Αιθρίες 20 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο καταρράκτη που καθρεπτίζεται
σαν μελοποιημένο όνειρο
γλυκολαλεί το κυκλάμινο.
Δεν ξέρει καν πως ξέχασε
και το παρέσυρε ένα ατελείωτο τραγούδι,
η θάλασσα.
Πώς ξεδίψασε σε τόσες αμμουδιές
και χάθηκε με ένα ασημένιο δάκρυ
στο χρόνο!
Ελευθερία Σ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες 20 Απριλίου, 2011
ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Επόμενα άρθρα
Προηγούμενα άρθρα