Καλοκαιρινή πυξίδα
20 Απριλίου, 2011 ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
Στο καταρράκτη που καθρεπτίζεται
σαν μελοποιημένο όνειρο
γλυκολαλεί το κυκλάμινο.
Δεν ξέρει καν πως ξέχασε
και το παρέσυρε ένα ατελείωτο τραγούδι,
η θάλασσα.
Πώς ξεδίψασε σε τόσες αμμουδιές
και χάθηκε με ένα ασημένιο δάκρυ
στο χρόνο!
Ελευθερία Σ.
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Αιθρίες .
Αφήστε μια απάντηση