Υγρή εποχή το φθινόπωρο.Αρχίζουν οι βροχές. Τα λεγόμενα πρωτοβρόχια.Ρέει ο μούστος! Κλαίνε τα πρωτάκια. Κλαίνε….μικροί μεγάλοι!Οι διακοπές τέλειωσαν και όλοι επιστρέφουν σε ρυθμούς εργασίας, σχολικού προγράμματος ή ρουτίνας.Είναι να μην κλαις όταν συμβαίνουν τέτοιες …ανιαρές αλλαγές;Αχ, ρε φθινόπωρο!Και το χειρότερο ακόμα δεν σας το είπα! Κλαίνε οι μισθωτοί. Οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι και γενικώς οι νικοκυραίοι.Σαν σκέφτονται αυτά που θα πληρώσουν για πετρέλαιο, για σχολικά είδη και φροντιστήρια, για ρούχα και άλλα…… τους πιάνει το παράπονο και το δάκρυ πάει… κορόμηλο. Αχ ρε φθινόπωρο!Γιατί να μην είναι πάντα καλοκαίρι, να τη ¨βγάζεις¨ με ένα σορτς, με λίγη ντομάτα και καρπούζι και χωρίς καθόλου πετρέλαιο;Τι το ?θελες θεέ μου το φθινόπωρο;