Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και μετά την επεξεργασία του κειμένου “Ζητείται ελπίς” του Αντώνη Σαμαράκη, ζητήθηκε από τους μαθητές να κάνουν την ακόλουθη εργασία: “Χρησιμοποιείστε τον τίτλο “Ζητείται ελπίς” για να γράψετε ένα πεζό κείμενο (άρθρο, χρονογράφημα, διήγημα, ημερολόγιο), στο οποίο να εκφράζετε το δικό σας κοινωνικό προβληματισμό που πηγάζει από τη σύγχρονη πραγματικότητα”.
Τρίτη 4 Σεπτέμβρη 2015
Άλλη μια μέρα πέρασε και ο πατέρας μου δε βρήκε ακόμη δουλειά. Η κατάσταση είναι τραγική. Εδώ και δυο μέρες δεν έχουμε ρεύμα. Όχι ότι θα μας χρησίμευε σε τίποτα, αφού δεν έχουμε τίποτα να μαγειρέψουμε, ενώ πολλές ηλεκτρικές συσκευές αναγκαστήκαμε να τις πουλήσουμε τον προηγούμενο μήνα, για να πληρώσουμε ένα μέρος από τα 5 ενοίκια που χρωστάμε. Καλός άνθρωπος ο σπιτονοικοκύρης μας, αλλά, όπως είπε και ο ίδιος, “Ο κόμπος έφτασε στο χτένι”.
Η οικονομική κρίση μας τσάκισε και όμως βλέπω πως δεν τους έχει επηρεάσει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν τριγύρω μου άνθρωποι που εξακολουθούν να πλουτίζουν, που παίρνουν παράνομα δύο και τρεις συντάξεις, που κλέβουν λεφτά από τα δημόσια ταμεία. Υπάρχουν παιδιά που έχουν τα πάντα, τη στιγμή που έχω μάθει εδώ και καιρό να μη ζητάω τίποτα.
Δε θέλω να στενοχωρώ περισσότερο τον πατέρα μου. Μια κραυγή αγωνίας μέσα μου με πνίγει. Πού πήγε η ελπίδα; Σκέφτομαι την επόμενη φορά που ο πατέρας θα βάλει αγγελία στην εφημερίδα για δουλειά να γράφει “ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ”.
Ζ.Κ.
Ακόμα κι αν είναι αλήθεια μια τέτοια καθημερινότητα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παιδί μέσα στην οικογένειά του, δύο συμβουλές θα του έδινα, λόγια σοφά που τα έχω στο μυαλό μου:
1. “Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο. Δουλεύει μόνο όταν είναι ανοιχτό”
και
2. “Σε ό,τι σου συμβαίνει ρώτα: τι μπορώ να μάθω απ΄αυτό;”
Αγαπημένο μου παιδί, όταν “ζητείται ελπίς” τότε “υπάρχει ελπίς”. Δράση χρειάζεται!
Με την αγάπη μου.
Σου μαυρίζει την ψυχή αυτό το κείμενο πραγματικά.Δυστυχώς στις μέρες μας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πολλών οικογενειών και εύχομαι ο συντάκτης του κειμένου να χρησιμοποίησε μόνο τη φαντασία του για να το γράψει…
Τι μπορώ να σχολιάσω; Μόνο να ελπίσω όλα αυτά να είναι δημιούργημα φαντασίας…