Ένα παιχνίδι που έπαιζε ο μπαμπάς μου, όταν ήταν μικρός, ήταν το “καρφωτό”. Σ’ αυτό έπαιρναν μέρος 2-4 παιδιά. Χάραζαν έναν κύκλο στο χώμα με ένα καρφί και τον χώριζαν σε τόσα κομμάτια, όσα ήταν και τα παιδιά που έπαιζαν. Ο καθένας έπαιρνε το δικό του κομμάτι και το παιχνίδι ξεκινούσε. Το κάθε παιδί με τη σειρά του έπαιρνε το καρφί και προσπαθούσε να το καρφώσει στην περιοχή κάποιου από τους συμπαίχτες του, πατώντας όμως πάνω στη δική του περιοχή. Αν το καρφί δεν καρφωνόταν στο χώμα, έχανε τη σειρά του. Αν όμως καρφωνόταν στην περιοχή του άλλου παιδιού, χάραζε μια γραμμή και προσέθετε την περιοχή στη δική του, επεκτείνοντας τα σύνορά του. Στόχος του κάθε παιδιού ήταν να κάνει τον κύκλο όλο δικό του. Το παιχνίδι ήταν συναρπαστικό και με μπόλικη αγωνία μέχρι το τέλος.
Ειρήνη Ν.
