ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΤΑΞΗ

Θανάσης Βαλτινός Φουραντάν

Την τερατώδη επίδραση των  διακρίσεων σε βάρος των γυναικών στις παραδοσιακές κοινωνίες θεωρώ πως θίγει το Φουραντάν του Θ. Βαλτινού, καθώς μια νέα κοπέλα δολοφονείται από τη μητέρα της επειδή έπεσε θύμα βιασμού από ένα συγγενικό της πρόσωπο. Μέσω μιας πρωτότυπης αφηγηματικής τεχνικής    (ανακριτικός διάλογος), ο συγγραφέας καταφέρνει να αναπαραστήσει με απόλυτο ρεαλισμό αλλά και θεατρικότητα ένα έγκλημα τιμής που ξεπλένει την «ατιμία» λόγω μιας επαίσχυντης εγκυμοσύνης, ατιμία που βαραίνει όμως το θύμα του βιασμού (τον δρόμο που πήρε η Ρούλα μας και μας ντρόπιασε όλους) κι όχι τον θύτη, ο οποίος σε όλο το κείμενο δεν φαίνεται να έχει διαπράξει κάτι σοβαρό ( το πείραξε το κορίτσι). Με απλότητα και οικονομία στην έκφραση , χωρίς περίπλοκα καλολογικά στοιχεία ο συγγραφέας ξεδιπλώνει μεθοδικά το σχέδιο δράσης της μητέρας που χωρίς ίχνος οίκτου ή μεταμέλειας ( ακόμη και η συγνώμη που ζητάει φαίνεται υποκριτική και μάλλον ως υπερασπιστική τακτική) τιμωρεί την κόρη της για το «χτύπημα» στην τιμή της οικογένειας, χορηγώντας της ένα κοινό εντομοκτόνο δηλητήριο. Ο τίτλος Φουραντάν  είναι κι αυτός δηλωτικός της απαξίωσης της γυναίκας, αφού ο συγγραφέας με μια υφέρπουσα ειρωνεία μάλλον καταλογίζει σε αυτό την τραγική κατάληξη, κρύβοντας κάτω από το χαλί συναισθήματα και πάθη. Ευρύτατα διαδεδομένη δυστυχώς είναι και σήμερα η αντίληψη  στις δήθεν προοδευτικές κοινωνίες μας  ότι η γυναίκα φταίει τελικά για ό,τι της συνέβη,  γεγονός που αποκαλύπτει ότι οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών καλά κρατούν.