Συλλογή από πηγές στο διαδίκτυο των μαθητών του Β1 & Β2 [2013-2014]
Ιούν 14 30
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
Συλλογή από πηγές στο διαδίκτυο των μαθητών του Β1 & Β2 [2013-2014]
Ετικέτες: 15ο Γυμνάσιο Περιστερίου, ΒΥΖΑΝΤΙΟ, ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ, ΙΣΤΟΡΙΑ
Ιούν 14 30
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία τον 4ο αιώνα.
[337 θάνατος Κωνσταντίνου Α’]
Το Βυζάντιο τον 6ο αιώνα, επί Ιουστινιανού A’.
Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις τον 8ο αιώνα,
μετά τις κατακτήσεις των Μουσουλμάνων.
Φράγκοι, Βυζάντιο, Χαλιφάτο.
Το ρωσικό κράτος μετά τη βάπτιση του Βλαδίμηρου το 989.
H αυτοκρατορία το 1025. [θάνατος Βασιλείου Βουλγαροκτόνου]
Οι θαλάσσιοι εμπορικοί οδοί στην ανατολική Μεσόγειο
και τη Μαύρη Θάλασσα [Εύξεινο Πόντο]
Τα τρία ελληνικά κράτη μετά την άλωση της Πόλης
από τους σταυροφόρους το 1204.
(Τραπεζούντα, αυτοκρατορία της Νίκαιας, δεσποτάτο της Ηπείρου)
Η “αυτοκρατορία” των Στενών και το δεσποτάτο του Μυστρά,
επί Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου.
Ιούν 14 30
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
The Military Use of the Icon of the Theotokos and its Moral Logic in the Historians of the Ninth-Twelfth Centuries
Anthony Kaldellis (Department of Classics – The Ohio State University)
Estudio bizantinos: 1 (2013) 56-75
Abstract
Starting at least by the late tenth century, Byzantine emperors took icons of the Mother of God with them on campaign. This article examines the appearance of such icons in the narratives of historical texts. It argues that the intercessory role of the icon in these episodes adhered distantly to the moral logic that determined the Virgin’s salvation of the City in the siege of 626, but was turned by each historian to serve the critical or panegyrical goals of his own work, often with an ironic effect. The emperor and the Virgin could not share the same stage as equal protagonists.
Click here to read this article from Estudio bizantinos
Με αλφαβητική σειρά
λατινικό σημερινό όνομα
όνομα
Albania Γεωργία & Αζερμπαϊτζάν
Africa Τυνησία
Augusta Treverorum Trier [πόλη της Γερμανίας]
Bithynia βορειοδυτική Τουρκία [Μικρά Ασία]
Britannia Βρετανία
Cambria Ουαλία
Cilicia νοτιοανατολική Τουρκία [Μικρά Ασία]
Dacia Ρουμανία, Μολδαβία
Dalmatia Μαυροβούνιο
Epirus νότια Αλβανία και Ήπειρος
Galatia κεντρική Τουρκία [Μικρά Ασία]
Gallia Γαλατία, σημερινή Γαλλία
Graecia Ελλάδα
Hibernia Ιρλανδία
Illyricum Κροατία, Βοσνία Μαυροβούνιο, Σερβία, Αλβανία
Eboracum York [πόλη στη βόρεια Αγγλία]
Lusitania Πορτογαλία
Mediolanum Μιλάνο
Melitae Μάλτα
Moesia περιοχή νότια του Δούναβη [Σερβία, Σκόπια, Βουλγαρία]
Naissus Νις [πόλη στη νότια Σερβία]
Numidia Αλγερία
Roma Nova Κωνσταντινούπολη
Scythia Ουκρανία
Serdica Σόφια
Singidunum Βελιγράδι
σε μορφή εγγράφου Google
Ιούν 14 30
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ [726-843]
α] επηρεασμός των εικονομάχων αυτοκρατόρων από τις ανεικονικές αντιλήψεις των Μουσουλμάνων & Ιουδαίων
β] περιορισμός της επιρροής των φανατικών μοναχών
γ] ρητή απαγόρευση της ειδολολατρείας στην Παλαιά Διαθήκη
δ] δεισιδαιμονίες, π.χ. η πίστη ότι μια φυσική καταστροφή, όπως η φοβερή έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 726 οφείλεται στην θεϊκή τιμωρία, λόγω της λατρείας των εικόνων
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ [726-843]
α] καταστροφή έργων τέχνης
β] διωγμός των “εικονόδουλων” & πρόκληση εμφυλίου σπαραγμού
γ] περιορισμός των υπερβολών στη λατρεία των εικόνων και λειψάνων
δ] καταστροφή όλων των εικονομαχικών κειμένων μετά την αναστήλωση των εικόνων το 843
ε] η εκκλησία της Ρώμης στρέφεται προς του Φράγκους
[το 751 οι Λομβαρδοί καταλαμβάνουν το εξαρχάτο της Ραβένας, οπότε οι κτήσεις του
Βυζαντίου στη Δύση περιορίζονται στο θέμα της Σικελίας, τη Νάπολη και τη Βενετία]
στ] αφαίρεση από τη δικαιοδοσία του Πάπα της Ν. Ιταλίας & Ελλάδας, μετά την καταδίκη της εικονομαχίας από το Γρηγόριο Γ’
[Μανόλης Νίνος]
το κείμενο ως έγγραφο Google
Γιατί οι Ευαγγελικοί δε χρησιμοποιούν εικόνες;
http://beee.gec.gr/Kyrigmata/2002/2002-12-15.htm
Ἔξοδος Κεφ. 20
http://orthodoxfathers.com/Exodus-20
4 οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς. 5 οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς· ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, Θεὸς ζηλωτής, ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς τοῖς μισοῦσί με
Δευτερονόμιο Κεφ. 4
16 μὴ ἀνομήσητε καὶ ποιήσητε ὑμῖν ἑαυτοῖς γλυπτὸν ὁμοίωμα πᾶσαν εἰκόνα ὁμοίωμα ἀρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ, 17 ὁμοίωμα παντὸς κτήνους τῶν ὄντων ἐπὶ τῆς γῆς, ὁμοίωμα παντὸς ὀρνέου πτερωτοῦ, ὃ πέταται ὑπὸ τὸν οὐρανόν, 18 ὁμοίωμα παντὸς ἑρπετοῦ, ὃ ἕρπει ἐπὶ τῆς γῆς, ὁμοίωμα παντὸς ἰχθύος, ὅσα ἐστὶν ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς. 19 καὶ μὴ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἰδὼν τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ τοὺς ἀστέρας καὶ πάντα τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ, πλανηθεὶς προσκυνήσῃς αὐτοῖς καὶ λατρεύσῃς αὐτοῖς, ἃ ἀπένειμε Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὰ πᾶσι τοῖς ἔθνεσι τοῖς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ.
Ιούν 14 30
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
ΙΣΤΟΡΙΑ Β΄ & Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Απ’ το Βυζάντιο ως την Επανάσταση του 1821 [BINTEO ΕΤ1]
Ιούν 14 29
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
Το καλοκαίρι του 1071 ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης φτάνει στη Θωσπίτιδα λίμνη, στα βάθη της Ανατολίας, και ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τους Σελτζούκους.
Ο στρατός του είναι ένα μωσαϊκό από μισθοφόρους Βάραγκες, Νορμανδούς, Φράγκους, Σλάβους, ακόμη και Ούζους [που ήταν τουρκικό φύλο].
Ίσως όμως το πιο αναξιόπιστο τμήμα του στρατού του ήταν ο ιδιωτικός στρατός του Ανδρόνικου Δούκα, από την περιβόητη οικογένεια που εποφθαλμιούσε φυσικά το θρόνο του Ρωμανού.
Ο αυτοκράτορας διέπραξε το ένα λάθος μετά το άλλο, σαν να επεδίωκε τη συντριβή του περισσότερο απ’ ότι οι αντίπαλοί του.
Κατ’ αρχάς διώχνει το φράγκικο ιππικό του Ρουσέλιου και το στράτευμα υπό τον Ιωσήφ Ταρχανιώτη σε κατασκοπευτική αποστολή, μειώνοντας έτσι το στρατό του στο μισό.
Κατόπιν, καταλαμβάνει ο ίδιος το Ματζικέρτ και όταν μαθαίνει ότι πλησιάζουν οι Σελτζούκοι στέλνει κατ’ αρχάς το Νικηφόρο Βρυέννιο και μετά το Νικηφόρο Βασιλάκιο για να τους αντιμετωπίσουν.
Οι Τούρκοι καταφέρνουν να πιάσουν αιχμάλωτο το Βασιλάκιο και επιτίθενται με τους φοβερούς τους τοξότες εναντίον του βυζαντινού στρατοπέδου τη νύχτα, σκορπώντας τον πανικό.
Τότε ο αυτοκράτορας αντιλαμβάνεται ότι ο αντίπαλός του ετοιμάζει γενική επίθεση και στέλνει αγγελιαφόρους να ειδοποιήσουν το Ρουσέλιο και τον Ταρχανιώτη να επιστρέψουν στη βάση τους και να ενωθούν με τον υπόλοιπο βυζαντινό στρατό. Αυτοί όμως δεν υπακούουν και συνεχίζουν την πορεία τους προς ανατολάς.
Τότε συμβαίνει κάτι που πολύ παραξένεψε τον αυτοκράτορα. Ο Αλπ Αρσλάν ζητά συνθήκη ειρήνης με τους Βυζαντινούς, πιθανόν επειδή το κυριότερο ενδιαφέρον του ήταν η συντριβή των Φατιμιδών της Αιγύπτου και όχι οι Βυζαντινοί.
Ο Ρωμανός, όμως, εκλαμβάνει την πρόταση του Τούρκου σουλτάνου ως λιποψυχία και διατάζει γενική επίθεση την 26η Αυγούστου του 1071.
Οι Σελτζούκοι δεν περίμεναν τέτοια κίνηση και οπισθοχωρούν συντεταγμένα σχηματίζοντας διάταξη ημισελήνου και πλευροκοπώντας τους Βυζαντινούς με τόξα.
Ο Ρωμανός διαπράττει τότε νέο σφάλμα και διατάζει οπισθοχώρηση, φοβούμενος ότι έχουν απομακρυνθεί πολύ από το στρατόπεδό τους, ή πως μπορεί να περικυκλωθούν απο τον εχθρό.
Σημειώνεται τότε δεύτερη προδοσία. Ο Ανδρόνικος Δούκας διαδίδει ότι σκοτώθηκε ήδη ο αυτοκράτορας και τρέπεται σε άτακτη φυγή, συμπαρασύροντας ολόκληρο το στράτευμα. Ο Αλπ Αρσλάν δε χάνει τη χρυσή αυτή ευκαιρία και διατάζει γενική αντεπίθεση.
Ο Ρωμανός μένει μονάχος του αφού τον εγκαταλείπουν πανικόβλητοι ακόμη και οι βασιλικοί ιπποκόμοι! Πολεμά γενναία, παρότι δέχεται τραύμα στο χέρι από σπαθί και τελικά συλλαμβάνεται αιχμάλωτος μόνον αφού του σκοτώνουν το άλογο και αναγκαστεί να πολεμήσει πεζός.
Τον σέρνουν αιμόφυρτο στο σουλτάνο, οποίος πείθεται πως πρόκειται για τον αυτοκράτορα μόνον όταν ο ήδη συλληφθείς Βασιλάκιος γονατίζει και τον προσκυνά.
Ο Αλπ Αρσλάν τον ρώτησε τότε τι θα έκανε ο Ρωμανός αν ο ίδιος βρισκόταν στη θέση του αιχμάλωτος. Ο αυτοκράτορας του απάντησε ειλικρινά πως θα τον τιμωρούσε σκληρά.
Ο σουλτάνος όμως έπραξε τελείως διαφορετικά.
Του φέρθηκε με τις καλύτερες τιμές, σαν να ήταν προσκεκλημένος του, και τελικά του επέτρεψε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, μετά από συμφωνία να του πληρώσει λύτρα.
Το οικτρό τέλος του Ρωμανού Διογένη δεν επρόκειτο να έρθει από τους Σελτζούκους αλλά από τους ίδιους τους συνωμότες στην Πόλη!
Εγκαταλελειμμένος ακόμη και από τη σύζυγό του Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, προσπάθησε να αντιμετωπίσει στρατιωτικά τους εχθρούς του, αλλά ηττήθηκε από τον Ανδρόνικο και παραδόθηκε, με τη συμφωνία να γίνει μοναχός.
Παρότι τη συνθήκη την επεκύρωσαν τρεις επίσκοποι οι Δούκες αθέτησαν το λόγο τους, και ενώ ο Ρωμανός επέστρεφε ταλαιπωρημένος από δηλητηρίαση, ο καίσαρ Ιωάννης διέταξε να τυφλωθεί, βασανίζοντάς τον με το χειρότερο τρόπο.
Τελικά ο Ρωμανός σύρθηκε στην Προποντίδα, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 Αυγούστου του 1072, λίγες μέρες αφότου ο Μιχαήλ Ψελλός του έστειλε συγχαρητήρια επιστολή για την απώλεια της όρασής του!
Ακόμη πιο αναπάντεχο ήταν το τέλος του Αλπ Αρσλάν την ίδια χρονιά!
H σελτζούκικη αυτοκρατορία του έφτανε απο το Αιγαίο Πέλαγος μέχρι την Κεντρική Ασία και από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τον Περσικό Κόλπο, αλλά ο Αλπ Αρσλάν ήθελε να επεκταθεί ακόμη παραπέρα στο Τουρκεστάν. Έφτασε πράγματι μέχρι τις όχθες του ποταμού Ώξου νικώντας τον ηγεμόνα της περιοχής Γιουσούφ ελ Χαρέζμι, τον οποίο συνέλαβε μάλιστα αιχμάλωτο.
Ο Γιουσούφ οδηγήθηκε στο σουλτάνο και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Τότε, όρμησε εναντίον του Αλπ Αρσλάν βγάζοντας ένα κρυμμένο μαχαίρι.
Ο σουλτάνος έκανε νεύμα στους φρουρούς του να μην κινηθούν, σίγουρος για την επιδεξιότητά του στο τόξο, αλλά ενώ σημάδευε τον Γιουσούφ, γλίστρησε, το βέλος του αστόχησε, και ο Γιουσούφ κατάφερε να τον χτυπήσει στο στήθος.
Ο σουλτάνος πέθανε από το τραύμα μετά από λίγες ημέρες, στις 25 Νοεμβρίου του 1072, 42 χρονών, δηλαδή το ίδιο έτος και σε ίδια ηλικία με το Βυζαντινό του αντίπαλο…
Ο Αλπ Αρσλάν κηδεύτηκε δίπλα στον τάφο του πατέρα του, Τσαγκρί Μπεγκ, στην πόλη Μερβ (Αντιόχεια της Μαργιανής), τη “μητέρα του κόσμου”, την πολυπληθέστερη της εποχής εκείνης, που βρίσκεται πάνω στο δρόμο του μεταξιού.
Η επιγραφή στον τύμβο του γράφει:
“Όσοι γνωρίσατε την ουρανομήκη δόξα του Αλπ Αρσλάν, κοιτάξτε. Τώρα βρίσκεται στο μαύρο χώμα.”
Και όσο για την ένδοξη Μερβ, δεν έχουν απομείνει παρά μόνο ερείπια…
Βιβλιογραφία
[στο διαδίκτυο]
Romanos (or Romanus) IV Diogenes
Ρωμανός Δ΄ Διογένης
Δουκών δυναστεία (1059-1081)
Eudokia Makrembolitissa
Alp Arslan
The Great Seljuq Empire
Merv
[έντυπη]
Kean, R. M. (2005). Ιστορικός άτλας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.Αθήνα: Σαββάλας
Παπαρρηγόπουλος, Κ. (1971). Ιστορία του ελληνικού έθνους. Βιβλίον Δωδέκατον. Μεσαιωνικός ελληνισμός. ΙV. Κομνηνοί. Σταυροφορίαι. Αθήναι: Γαλαξίας
Ιούν 14 29
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
ενώτια [Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο]
Σημειώσεις, λεξιλόγιο & χρήσιμους υπερδεσμούς
για την ενότητα 4 του πρώτου μέρους του
πέμπτου κεφαλαίου
του σχολικού εγχειριδίου [σ. 80-84]
μπορείτε να βρείτε στο wιki μου
http://ninos15gymperist.wikispaces.com/Visual+arts+%26+music
Ιούν 14 29
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
Ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής έξω από την Πόλη
[πίνακας του Fausto Zonaro του 1903]
Σημειώσεις, λεξιλόγιο & χρήσιμους υπερδεσμούς
για την ενότητα 2 του τρίτου μέρους του
τέταρτου κεφαλαίου
του σχολικού εγχειριδίου [σ. 67-68]
http://ninos15gymperist.wikispaces.com/%C4%B0stanbul%27un+Fethi
Ιούν 14 29
Αναρτήθηκε από manuel. Κατηγορία: Γενικά | Χωρίς σχόλια
Γιατί εξουδετέρωσε τον ίδιο της το γιο, Κωνσταντίνο ΣΤ ‘, με τύφλωση;
Γιατί ο στρατός παρεμπόδισε την Ζ’ Οικουμενική σύνοδο;
Γιατί ο προστατευόμενός της λογοθέτης του γενικού, Νικηφόρος, την ανέτρεψε το 802;
Ποιες ήταν οι σχέσεις της με τον Κάρολο το Μεγάλο;
Πηγές:
α] Ειρήνη η Αθηναία [Βικιπαίδεια]
β] Δημητρούκας, Ι. & Ιωάννου, Θ. (2009). Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία. Αθήνα: ΟΕΔΒ Έκδοση Δ’
σχολικό εγχειρίδιο Β’ Γυμνασίου
σ. 32, 34,
γ] Ζακυθηνός, Δ. (1977). Βυζαντινή Ιστορία. 324-1071. Αθήναι
σ. 201-205
δ] Κορδάτος, Γ. (1974). Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου. Αθήνα: Μπουκουμάνης
σ. 199-205
ε] Παπαρηγόπουλος, Κ. (1970). Ιστορία του ελληνικού έθνους. Βιβλίον δέκατον. Μεσαιωνικός ελληνισμός. ΙΙ Η Μεταρρύθμισις. Αθήναι: Γαλαξίας
σ. 192-201
στ] Χριστοφιλοπούλου, Α. (1981). Βυζαντινή Ιστορία Β1 610-867 Αθήνα
σ. 148-151
ζ] Levtchenko, M. V. (χ.χ.). Ιστορία της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αθήνα: Εκδόσεις Γερ. Αναγνωστίδη
σ. 185-187
η] Maier, F. G. (ed) (1983). Byzanz. Frankfurt am Main: Fischer
σ. 107-108
θ] Norich, J. J. (1993). Byzantium. The Apogee. London: Penguin
σ. 2-4