ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΜΠΟΡΕΊ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΤΙΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ ΟΤΑΝ ΕΊΝΑΙ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΜΕΝΕΣ.
ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΆΛΛΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΛΙΚΟΥ ΌΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΜΕΡΙΣΜΟ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ ΑΥΤΑ.ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΝΑ ΔΙΟΙΚΕΙ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ.
ΓΙΑ να δούμε τα λειτουργικά συστήματα τα χωρίζουμε σε δικτύων και σε κατανεμημένα.
Σε ένα λειτουργικό σύστημα δικτύου οι χρήστες είναι ενήμεροι σχετικά με την ύπαρξη πολλών υπολογιστών και μπορούν να συνδεθούν σε απομακρυσμένες μηχανές και να αντιγράψουν τα αρχεία τους από τη μία μηχανή στην άλλη. Κάθε μηχανή τρέχει το δικό της τοπικό λειτουργικό σύστημα και έχει το δικό της χρήστη.
Αντιθέτως ένα κατανεμημένο λειτουργικό σύστημα είναι εκείνο που εμφανίζεται στους χρήστες όπως ένα παραδοσιακό σύστημα ενός επεξεργαστή, ακόμα και στην περίπτωση που αυτό αποτελείται από πολλαπλούς επεξεργαστές. Σε ένα πραγματικό κατανεμημένο λειτουργικό σύστημα , οι χρήστες δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για το που εκτελούνται πραγματικά τα προγράμματα τους ή για το που βρίσκονται τα αρχεία τους.
Χρειάζεται ένας ελεγκτής για τη δικτυακή διασύνδεση και κάποιο λογισμικό χαμηλού επιπέδου για να τον καθοδηγεί, όπως επίσης και προγράμματα, ώστε να επιτυχάνεται η απομακρυσμένη σύνδεση και η απομακρυσμένη προσπέλαση αρχείων, αλλά αυτές οι προσθήκες δεν αλλάζουν σε τίποτα την κύρια δομή του λειτουργικού συστήματος.
Τα κατανεμημένα συστήματα συχνά επιτρέπουν στα προγράμματα να τρέχουν σε διαφορετικούς επεξεργαστές κατά την ίδια χρονική στιγμή και έτσι απαιτούν περισσότερο πολύπλοκους αλγόριθμους χρονοδρομολόγησης επεξεργαστών, έτσι ώστε να βελτιστοποιείται η υπάρχουσα παραλληλία.
Τα συστήματα του λειτουργικού συχνά ζητούν προτεραιότητες για να τρέξουν οι διεργασίες και αυτό δίνεται μετά από απαίτηση-αίτηση για εξυπηρέτηση. Είναι η cpu που αποτελεί σημαντικό εξάρτημα το οποίο πρέπει να φροντίζει για την ταυτόχρονη επεξεργασία των διεργασιών κάτι το οποίο γίνεται σε γενικές γραμμές. Η cpu φροντίζει για την αποκωδικοποίηση εντολών και την μετέπειτα εκτέλεση αυτών των οντοτήτων που ονομάζονται διεργασίες.
Πάντως όταν η cpu ασχολείται με τις εργασίες που προέρχονται από τα λειτουργικά συστήματα αυτό συχνότατα γίνεται και προηγούνται οποιοδήποτε άλλων εργασιών που προέρχονται από άλλα προγράμματα. Πάντως το λειτουργικό σύστημα ελέγχει ποια εργασία θέλει εξυπηρέτηση και αν πρέπει να της δοθεί κάτι τέτοιο αφήνει η cpu αυτό που κάνει και ασχολείται με την απαιτούμενη εργασία του συγκεκριμένου προγράμματος. Ωστόσο όταν οι διεργασίες δεν είναι απόλυτα βέβαιο αν πρέπει να δεσμεύσουν μέρος της μνήμης και γίνεται αυτό τότε η cpu επιφορτίζεται και με το παραπάνω δηλαδή πότε πρέπει να εκτελεστεί η εν λόγω διεργασία.
Όσον αφορά τα προγράμματα συστήματος αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο στη συντήρηση και την σωστή διαχείριση του λειτουργικού συστήματος.
Ένα λειτουργικό σύστημα για να δουλέψει θα πρέπει να έχει χρησιμοποιηθεί σωστά από τους χρήστες. Γι’ αυτό ο χρήστης αν θέλει να έχει σωστά μηνύματα από το λειτουργικό πρέπει να ψάχνει τα λάθη του με τη βοήθεια διαγνωστικών εργαλείων και βοηθητικών προγραμμάτων.Σε κάθε περίπτωση κοιτάζουμε αν το λειτουργικό έχει σωστή επικοινωνία με τον χρήστη (πόσο γρήγορα αποκρίνεται αλλά και πόσο καλά μοιράζεται τους πόρους ο κάθε χρήστης)