Eυρωπαϊκή ‘Ενωση
Σύνθημα: Ενωμένοι στην πολυμορφία
Ιστορικά στοιχεία:
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) αποτελεί μια οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι οκτώ ευρωπαϊκών κρατών.
Ιδρύθηκε την 1η Νοεμβρίου 1993 με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (υπογραφή 7.2.1992), γνωστότερης ως Συνθήκη του Μάαστριχτ, βασιζόμενη στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας) τις οποίες και αντικατέστησε. Θεωρείται ως η ισχυρότερη ένωση κρατών μέχρι σήμερα στην παγκόσμια ιστορία, με επιδιώξεις οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου.
Με την ίδρυση της η Ευρωπαϊκή Ένωση, εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια της Ευρωπαϊκής Ιθαγένειας: οι πολίτες των κρατών μελών είναι παράλληλα και πολίτες της Ένωσης, δηλαδή μπορούν, μεταξύ άλλων, να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφός των κρατών μελών και να εκλέγουν ή/και να εκλέγονται μια φορά κάθε πέντε έτη στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (όπως και στις εθνικές εκλογές της χώρας τους). Παράλληλα οι έλεγχοι διαβατηρίων στα εσωτερικά της σύνορα καταργήθηκαν με τη Συμφωνία του Σένγκεν (Schengen).
H EE τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 2012.
Απόψεις:
- «Όμως είναι σαφές ότι ο νέος Αμερικανικός ηγέτης και οι άνθρωποι γύρω από αυτόν πιστεύουν ότι το έθνος-κράτος είναι αυτό που δημιουργεί ταυτότητα και όχι η Ε.Ε., την οποία βλέπουν σαν ένα άμορφο σύνολο κρατών».
Τόμας Μάτουσεκ, πρώην πρεσβευτής της Γερμανίας στο Λονδίνο και τον ΟΗΕ
- «Να τελειώνουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση!»
Την εξωτερική της πολιτική παρουσίασε η Μαρίν Λεπέν, λέγοντας ότι «πρέπει να τελειώνουμε με την Ε.Ε.» που καταστρέφει την «Ευρώπη των Εθνών».
«Πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτό το γραφειοκρατικό τέρας».
«Είναι καιρός να τελειώνουμε με μια Ευρωπαϊκή Ένωση με την πρόκληση της συγχώνευσης που καταστρέφει την Ευρώπη των εθνών», είπε.
«Η Ένωση μειώνει τη Γαλλία, την χωρίζει από τον κόσμο (…) Χαίρομαι για την αναγέννηση των ευρωπαϊκών λαών κατά της Ένωσης και υπέρ της Ευρώπης» ως ηπείρου, συμπλήρωσε αναφερόμενη στην αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε.
Υποσχέθηκε την οικοδόμηση «μιας άλλης Ευρώπη» ενώ υποστήριξε ότι «θέλει να βλέπει τον κόσμο και τη Γαλλία έτσι όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι».Και φυσικά χαιρέτισε «τον ρεαλισμό και τη βούληση για αλλαγή» του Ντόναλντ Τραμπ.Όπως είπε, σκοπός της είναι να προστατεύσει πάνω απ’ όλα τα «εθνικά συμφέροντα» ενάντια στην πρωτοκαθεδρία των διεθνών οργανισμών.
- Ευρωπαϊκή Ένωση και Εθνικό ακαθάριστο προϊόν (του Μαν. Δρεττάκη)
- Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σταθερές τιμές προκύπτει από τη διαίρεση του συνολικού ΑΕΠ σε σταθερές τιμές με τον πληθυσμό. Κατά συνέπεια πρέπει να δούμε πώς μεταβλήθηκαν τα δύο αυτά στοιχεία στα βόρεια και τα νότια κράτη από τη μια μεριά και στη Γερμανία και την Ελλάδα από την άλλη. Λόγω χώρου δεν μπορούμε να παραθέσουμε σχετικούς πίνακες, ανάλογους με εκείνο για το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Θα σημειώσουμε μόνο τις μεταβολές αυτές. Πιο συγκεκριμένα το 2015 σε σχέση με το 2008:
- Το 2015 το συνολικό ΑΕΠ σε σταθερές τιμές του 2010 των βόρειων κρατών αυξήθηκε κατά 5,2%, ενώ εκείνο των νότιων μειώθηκε κατά 7,5% με αποτέλεσμα το μερίδιο των βόρειων κρατών στο συνολικό ΑΕΠ της ευρωζώνης να αυξηθεί από 66,8% σε 69,6% και των νότιων να μειωθεί από 33,2% σε 30,4%.
- Το συνολικό ΑΕΠ της Γερμανίας αυξήθηκε κατά 6,3%, ενώ της χώρας μας μειώθηκε κατά 26,2% με αποτέλεσμα το 2015 το συνολικό ΑΕΠ της Γερμανίας να είναι 15 φορές μεγαλύτερο από εκείνο της χώρας μας, ενώ το 2008 ήταν 10,5 φορές μεγαλύτερο. Τέλος
- Ο πληθυσμός των βόρειων κρατών αυξήθηκε κατά 2,1% ενώ των νότιων κατά 1,3%. Της Γερμανίας αυξήθηκε κατά 1%, ενώ της χώρας μειώθηκε κατά σχεδόν 2%.
Από την ανάλυση που έγινε στο άρθρο αυτό φάνηκε ότι η ανισότητα που υπήρχε στο κατά κεφαλήν και στο συνολικό ΑΕΠ (και τα δύο σε σταθερές τιμές) ανάμεσα στα βόρεια και τα νότια κράτη-μέλη της ευρωζώνης το 2008 αυξήθηκε το 2015 και το ίδιο συνέβη, και μάλιστα περισσότερο, στο κατά κεφαλήν και το συνολικό ΑΕΠ της Γερμανίας σε σχέση με εκείνο της χώρας μας.
Την αύξηση της ανισότητας βόρειων/νότιων κρατών-μελών της ευρωζώνης προκάλεσε γενικά η πολιτική την οποία έχει επιβάλει σ’ αυτήν η Γερμανία και ειδικότερα τα μέτρα των Μνημονίων στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Κύπρο.
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας τα μέτρα αυτά δεν προκάλεσαν μόνο συρρίκνωση του συνολικού και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της, καταστρέφοντας ένα μεγάλο μέρος του παραγωγικού ιστού της και εκτινάσσοντας στα ύψη την ανεργία και τη φτώχεια, αλλά μείωσαν και τον πληθυσμό της για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (στο κρίσιμο αυτό πρόβλημα για το μέλλον του τόπου θα ασχοληθούμε σε επόμενο άρθρο).
#1 από Μύρων Παπαδάκης στις 25 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Δρασκελώντας το ποτάμι της θύμησης και της ιστορίας, ενδεχομένως θα παρατηρήσετε, όπως κι εγώ, αρκετές συνέπειες που υπέστη και υφίσταται η Ελλάδα από την συμμετοχή και την παραμονή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες προφανώς δεν είναι μόνο αρνητικές αλλά και θετικές.Είναι πλέον φανερή η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από ξένα κέντρα, καθώς ο ανταγωνισμός είναι ιδιαίτερα οξύς.Σαφώς, προβλήματα όπως η ανεργία, η καθήλωση της βιομηχανικής μας ανάπτυξης και η άμεση εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό σχετίζονται με την ένταξη της χώρας μας στην Ε.Ε.Επιπλέον,ελλοχεύει ο κίνδυνος διαμόρφωσης μιας μαζικής και απρόσωπης «πανευρωπαϊκής» κουλτούρας που θα «σβήσει» τα μοναδικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά του κάθε λαού,επαληθεύοντας έτσι τον φόβο των πολιτών για το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, ένα «παρακλάδι» της οποίας έχει ήδη υποστεί(δραχμή-ευρώ). Αξιοσημείωτο θεωρώ το γεγονός, κατά το οποίο παρατηρείται ότι τα νότια μέλη της Ε.Ε.(ένα από τα οποία είναι και η Ελλάδα) σημειώνουν κάθοδο σε πολλούς τομείς, ενώ παράλληλα τα βόρεια μέλη της φαίνεται να ευημερούν.Συνεπώς, μπορούν να επαληθευτούν οι απόψεις αρκετών ανθρώπων για την ύπαρξη μιας Ευρώπης «δύο ταχυτήτων».Ας μην ξεχνάμε όμως και την θετική επίδραση της Ε.Ε. στην Ελλάδα, αφού οι ρυθμοί εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας έχουν αρχίσει ήδη να επιταχύνονται και η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από τις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες να γεφυρώνεται…Όμως, νομίζω πως το σημαντικότερο πλεονέκτημα που έχουμε από την ένταξή μας στην Ε.Ε.είναι η ειρήνη, η ασφάλεια, καθώς και η εγγύηση για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.Επομένως, θεωρώ σημαντική την παραμονή μας στην Ε.Ε.,γιατί από αυτή, κρίνεται στην ουσία, η ασφάλειά μας.
#2 από Βασιλης Μπιλαλης στις 20 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Όπως είπε και η Αγάπη ,η Ευροπαικη Ένωση ξεκίνησε πολυ αισιόδοξα για τα κράτοι που ήταν μέλη της .Ομως τα μικρά κρατοι δεν μπόρεσαν να «επιζήσουν» γιατί τα μεγάλα και δυνατά κρατοι κατά κάποιο τρόπο τα «εκμεταλλεύονταν». Ενα απο αυτά είναι η Ελλάδα και κατά την γνώμη μου ήταν σε μια πολυ καλύτερη οικονομική κατάσταση πριν να μπει στην Ε.Ε. .( Επίσης , απο ότι γνωρίζω ο τότε πρόεδρος ένταξε την Ελλάδα στην Ε.Ε. με πολλά ψεύτικα στοιχεία όπως η οικονομική άνεση που είχαμε τότε , πιστεύοντας σε ενα καλύτερο μέλλον).
#3 από Μάνος Τσαγλιώτης στις 18 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Κατά τη γνώμη μου, παρόλο που ΕΕ είχε καλές προθέσεις για το μέλλον των κρατών-μελών αποδείχτηκε ως ένα μέσο αύξησης της δύναμης των βόρειων και την “εξάρτηση” των νοτίων απο αυτούς. Εξακολουθώ όμως να πιστεύω ότι η χώρα μας χρειάζεται τους Ευρωπαίους συμμάχους της για να ξεπεράσει τα προβλήματα της.
#4 από Νικόλας Παττακός στις 18 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Είναι ομολογουμένως λυπηρό. Εάν ρίξει κανείς μία ματιά στις επιδιώξεις, στις υποσχέσεις και στις δηλώσεις με φόντο τις οποίες δημιουργήθηκε η Ένωση, καθώς και τους μακροχρόνιους στόχους που τότε τέθηκαν, αντιλαμβάνεται με χαρακτηριστική άνεση την υποκρισία και την αδιαφορία που έδειξαν οι “μεγάλοι” με την πάροδο του χρόνου σε βάρος των “μικρών”, ή των “μικρότερων” εάν προτιμάτε, για να οδηγηθούμε στην τρέχουσα κατάσταση. Οι απόψεις καλά κάνουν και διίστανται, ωστόσο καλό θα ήταν οι ακρότητες να αποφευχθούν. Σίγουρα η συμμετοχή σε μία τέτοιου είδους σύμπραξη μπορεί να επιφέρει τόσο θετικές, όσο και αρνητικές επιπτώσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια. Από εκεί και πέρα όμως, το εάν η παραμονή ή αντίστοιχα η αποχώρηση ειναι προς συμφέρον μας, καλύτερα να το κρίνουν οι ιδύμονες.
#5 από Αγάπη Δουκιαντζάκη στις 16 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Ενώ η ιδέα της ευρωπαϊκής ένωσης ξεκίνησε με αισιοδοξία και την ελπίδα ότι θα ωφελήσει όλα τα κράτη-μέλη της, έχουν δημιουργηθεί πολλά πορβλήματα και ανισότητες ανάμεσά τους. Ίσως χρειάζεται περισσότερη προσοχή και ενδιαφέρον από τους ισχυρότερους προς τους πιο αδύναμους.