Ποιο ήταν τελικά το “μόνον ταξίδιον” που έκανε ο παππούς του Βιζυηνού; Η απορία θα λυθεί διαβάζοντας ολόκληρο το διήγημα παρακάτω:
-
Κανάλια RSS
- Εγγραφή σε νέα και ενημερώσεις
- Κανάλι RSS
- Σχόλια RSS
Ο κ. Γιαννάκης στο 6ο Γυμνάσιο 
Ο Γιάννης Σμαραγδής στο 6ο γυμνάσιο 
4o Διεθνές συνέδριο ΙΑΚΕ 
4ο διεθνές συνέδριοΙΑΚΕ 
5ο διεθνές συνέδριο ΙΑΚΕ 
5ο Διεθνές συνέδριο ΙΑΚΕ 
Ενδοσχολική επιμόρφωση 
Δειγματική διδασκαλία 
Επίσκεψη στην έκθεση για τους Μικρασιάτες Πρόσφυγες που πραγματοποιήθηκε στη Βασιλική Αγιου Μάρκου 
Το 6ο Γυμνάσιο και η Candia πάνε Φλωρεντία 
2ο Διεθνές Μαθητικό συνέδριο στη Φλωρεντία 
Καλή σχολική χρονιά! 
#1 από Μύρων Παπαδάκης στις 8 Φεβρουαρίου 2019
Παράθεση
Υπέροχο διήγημα! Μετά την ανάγνωση ολόκληρου του διηγήματος κατάφερα επιτέλους να μπω “για τα καλά” στην θέση του τότε μικρού ραφτόπουλου, αλλά και του παππού του. Στην ενσυναίσθησή μου αυτή συνέβαλλε η έντονη εναλλαγή της φαντασίας με την πραγματικότητα, της ψευδαίσθησης με την αλήθεια… Μέσα από σχεδόν κάθε λέξη του Γεώργιου Βιζυηνού και του παππού του, μου είναι πια ξεκάθαρο να διακρίνω την ανάγκη τους να ξεφύγουν από την πραγματικότητα, την οποία αντιμετωπίζουν με φυγή σε όνειρα και ιστορίες. Τελικά, ο παππούς του ραφτόπουλου έκανε ένα ταξίδι…το δυστυχώς αναπόφευκτο. Για αυτόν τον λόγο θα συμβούλευα τον καθένα, με οποιονδήποτε τρόπο, να ταξιδεύει..είτε με το σώμα, είτε με το μυαλό και την ψυχή, είτε με όλα αυτά… φτάνει να ζήσει την κάθε του στιγμή πριν έρθει η ώρα για το μοιραίο αυτό ταξίδι…