Διαίρεση της ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

Η περισσότερο αποδεκτή διαίρεση από αυτές που μέχρι σήμερα έχουν προταθεί, είναι η ακόλουθη:

Α’ Περίοδος: 10ος αι. – 1453

  • Πρώτη φάση: 10ος αι. – 1204 (κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους)
  • Δεύτερη φάση: 1204 – 1453 (κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους)

Β’ Περίοδος: 1453 – 1669 (κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους)

Γ’ Περίοδος: 1669 – 1830

  • Πρώτη φάση: 1669 – 1774 (θρησκευτικός ουμανισμός)
  • Δεύτερη φάση: 1774 – 1830 (ακμή του νεοελληνικού διαφωτισμού)

Δ’ Περίοδος: 1830 – 1980

  • Επτανησιακή Σχολή
  • Οι Φαναριώτες και η Ρομαντική Σχολή των Αθηνών (1830 – 1880)
  • Νέα Αθηναϊκή Σχολή (1880 – 1920
  • Νεότερη Λογοτεχνία (1920 – σήμερα)