Μακροδήμος Νίκος

Για όλους αυτούς που αγχώνονται με την ύλη των μαθημάτων(γονείς και δασκάλους), αυτές τις μέρες, διαβάστε αυτό το καταπληκτικό άρθρο του Γιάννη Καραντζή από το ιστολόγιο του.

Μην παραλείψετε να δείτε το βιντεάκι στο τέλους του άρθρου. Είναι ό,τι πιο πετυχημένο έχω δει για την παιδική δημιουργικότητα!

Αντιγράφω από το εξαιρετικό ιστολόγιο Στο τελευταίο θρανίο της Πάτρας μια υπενθύμιση για το αυτονόητο…

Μήπως είναι αυτός που βρίσκει τρόπους να παρουσιάζει τα δύσκολα εύκολα και τα σύνθετα απλά;

Το αλίευσα από το ιστολόγιο της καλής συναδέλφου http://dorakou.blogspot.gr/ και σας το παρουσιάζω γιατί μου άρεσε πολύ και το βρίσκω ιδιαίτερα χρήσιμο!

Όταν σε κάθε ευκαιρία στην ζωή σου …..
η αρχική αντίδραση σου ξεκινάει με “μη” ….
(μη χάσω ,μη ρισκάρω ,μη πέσω έξω)….
Και η τελική απάντηση σου ξεκινάει με “δεν”….
(δεν μπορώ ,δεν ξέρω ,δεν θα πετύχω)….
Τότε όλα τα αποτελέσματα στην ζωή σου θα είναι “μη-δεν” !!!!!!

http://50dim-patron.ach.sch.gr

Ημέρα των εκπαιδευτικών σήμερα και θα τη γιορτάσουμε με ένα ποίημα από έναν πραγματικό εκπαιδευτικό που αγάπησε τη δουλειά του, τους μαθητές του, τις ιδιαιτερότητες των μαθητών του και πρόσφερε τις γνώσεις του και τις πολύτιμες συμβουλές του για πολλά χρόνια ως σύμβουλος ειδικής αγωγής. Δεν θα ξεχάσω όταν ήμουν σε άλλη περιφέρεια που δεν είχε ανάλογο σύμβουλο και ψάχνοντας για βοήθεια στην αντιμετώπιση ενός δύσκολου προβλήματος στην τάξη, βρήκα το τηλέφωνο του, τον πήρα και με βοήθησε με το παραπάνω.

Πρόκειται για τον συγγραφέα και τ. Σύμβουλο Ειδικής Αγωγής κο Θανόπουλο Θεόδωρο.

Τα-παιδιά-του-ουράνιου-τόξου-ποίημα.wmv

Θυμάμαι το καλοκαίρι, ένα μεσημέρι, στο ραδιόφωνο του Αντένα μιλούσε ο πρόεδρος της ΔΟΕ και έλεγε στον δημοσιογράφο ότι “η ΔΟΕ είναι υπέρ της αξιολόγησης, αρκεί αυτή να μην είναι τιμωρητική και σε άλλη ερώτηση απαντούσε ότι οι δάσκαλοι δουλεύουν 30 ώρες την εβδομάδα”. Δύο αστειάκια δηλαδή και μία αντίφαση.

1. Οι βολεμένοι συνδικαλιστές ποτέ δεν δέχτηκαν την αξιολόγηση γιατί μπορεί να τους έστελναν και πίσω στην τάξη να κάνουν μάθημα. Το ενιαίο μισθολόγιο που δεν τους ακουμπά, γιατί είναι παλιές καραβάνες, το δέχτηκαν χωρίς αντίσταση. Κι ας είμαστε στο ίδιο σχολείο δάσκαλοι που παίρνουν 590 και δάσκαλοι που παίρνουν 1400 ευρώ (και συνήθως οι πρώτοι δουλεύουν περισσότερο).
2. Το ότι οι δασκάλες της Α’ και Β’ τάξης φεύγουν από τις 11.30 από το σχολείο, δεν το ανέφερε ο πρόεδρος.
3. Και η αντίφαση: αν η αξιολόγηση δεν έχει αντίκρισμα, πώς θα δουλεύει; θα επαινεί τους τεμπέληδες, θα επαινεί και τους ευσυνείδητους;

Σήμερα διάβασα και την ανακοίνωση της ΔΟΕ και έφριξα. Προσπαθεί να χειραγωγήσει τους δασκάλους λες και είναι άβουλα όντα. Και λέει και βλακείες… “Έχουμε προτάσεις από τη διεθνή εμπειρία”. Μπορούν να μας πουν σε ποια χώρα του κόσμου δεν αξιολογούνται οι δάσκαλοι; Γιατί εγώ άλλα ξέρω.

Εμένα πάντως αυτή η ΔΟΕ δεν με εκφράζει γι αυτό και σταμάτησα να τους πληρώνω τα ταξίδια στα διεθνή συνέδρια.

Υ.Γ. Το ερωτηματολόγιο μια χαρά είναι. Τουλάχιστον δείτε για να έχετε άποψη.

Άνοιξε η σελίδα με το ερωτηματολόγιο του υπουργείου για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου, εδώ http://evaluation.minedu.gov.gr/ αλλά χρειάζεται κι εδώ κλειδάριθμος από το σχολείο σας για να απαντήσετε. Το ερωτηματολόγιο είναι ανώνυμο.

Για την καλή αρχή παρουσιάζω εδώ http://www.saitapublications.gr/2012/09/ebook.1.html

το βιβλίο ενός εκλεκτού συναδέλφου που μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν από τις εκδόσεις Σαΐτα. Πρόκειται για το βιβλίο “Τάξη δημιουργική με φαντασία αρκετή” του Ηρακλή Λαμπαδαρίου.

Δημιουργία, φαντασία και κέφι χρειάζεται για να ξεπεράσουμε τη μιζέρια που θέλουν να μας επιβάλουν.

Για να δούμε αν και πως θα εφαρμοστεί τελικά η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων. Η αξιολόγηση είναι κάτι που θεωρείται αυτονόητο στο εξωτερικό και είναι απαραίτητο εργαλείο στην εκπαίδευση. Άλλωστε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί εφαρμόζουν αβασάνιστα και συστηματικά (δυστυχώς συχνά και ως τιμωρία) την αξιολόγηση των μαθητών τους.

Μέχρι τότε, παραθέτω μια άτυπη αξιολόγηση (το ίδιο σημαντική για μένα) μιας μαθήτριας μου από την περσινή σχολική χρονιά.

Λέξεις ασυνήθιστες, δυστυχώς, στην εκπαίδευση. Έννοιες παρεξηγημένες. Πρακτικές απαραίτητες.

Τώρα που τελειώσαμε υπάρχει άφθονος χρόνος για νέες αναζητήσεις στην τεράστια βιβλιοθήκη του διαδικτύου και όχι μόνο, σχετικά με τη σύγχρονη εκπαιδευτική διαδικασία.  Ευτυχώς υπάρχει και ο ακούραστος Δάσκαλος Γιάννης Καραντζής που τολμάει, δοκιμάζει, προχωράει μπροστά και με το ιστολόγιο του http://jkarantzis.blogspot.gr/ μας τροφοδοτεί με υλικό για σκέψη.

Και μια ωραία γελοιογραφία που αλίευσα στο διαδίκτυο. Δυστυχώς εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό και στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Ίδιες δοκιμασίες για όλους, ανεξαρτήτως των ικανοτήτων και των ιδιαιτεροτήτων τους.

Ως πότε θα ισχύει ο νόμος της αρχαιότητας στα σχολεία; Ο “παλιός” προηγείται στην επιλογή τάξης γιατί έχει χρόνια υπηρεσίας. Είναι αυτό δίκαιο και ισότιμο για τους άλλους; Και είναι θλιβερό να το βλέπεις να το επιβάλουν δήθεν προοδευτικοί δάσκαλοι και να το επικροτούν και άλλοι που περιμένουν τη σειρά τους να παλιώσουν… Γιατί έτσι λέει γινόταν πάντα και έτσι θέλουν να συνεχίσει να γίνεται. Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει διαφωνία για την κατανομή των τάξεων, το θεωρώ ντροπή για την εκπαιδευτική κοινότητα να ξεκινάει να διαλέγει ο παλιότερος λες και είναι ο σοφός ινδιάνος της φυλής. Κατά  τα άλλα, διδάσκουμε στους μαθητές μας ισότητα και την ισονομία.

Αν κάνω λάθος ή υπερβάλλω, συγχωρήστε με είμαι ακόμα νέος…