Την παρακάτω έμμετρη ιστορία την έγραψα για τις ανάγκες της χριστουγεννιάτικης γιορτής του σχολείου μας και είναι αφιερωμένη στα 20 υπέροχα πρωτάκια της σχολικής χρονιάς 2013-14.

Γράμμα στον Αϊ Βασίλη

1
Μια ιστορία θα σας πω, που είναι όλη αλήθεια.
Νήπιο και προνήπιο, σας λένε παραμύθια!
Ήμουν κι εγώ εκεί, τα ξέρω από μέσα.
Δυο χρόνια πέρασα καλά, σαν να ‘μουν πριγκιπέσα.
Όμως τα χρόνια πέρασαν και ήρθε ο καιρός μου
να πάω στο δημοτικό, να μπει η γνώση εντός μου!
Ναι, μη γελάτε άνθρωποι, μην κρίνετε απ’ το μπόι
χωρίς το δείκτη τον μικρό, τι θά ‘ταν το ρολόι;
Πολλές κουβέντες είπαμε και χάθηκε η ουσία,
θέλετε ή δεν θέλετε να πω την ιστορία;

2
Η ιστορία αυτή λοιπόν, δεν είν’ μόνο δική μου,
ήτανε κι άλλοι σαν κι εμέ, που ‘χαν τη λογική μου.
Κι όλοι μαζί γραφτήκαμε σε τούτο το σχολείο
που πήρε, όπως μας είπανε, το πρώτο το βραβείο!
Το καλοκαίρι τέλειωσε κι έφερε τον Σεπτέμβρη
τέτοιο κακό που πάθαμε, άλλο να μην μας έβρει
Πρώτο κουδούνι ήτανε, στον αγιασμό θυμάμαι
κι έλεγα από μέσα μου, εγώ δεν θα φοβάμαι.
Ανησυχούσε η μάνα μου, μ’ εμένα τι θα γίνει
δεν ήξερε αν έπρεπε να φύγει ή να μείνει.

3
Οι εκπλήξεις ήτανε πολλές, για μία μόνο μέρα!
Δασκάλα περιμέναμε, μια δεύτερη μητέρα.
Μα, άλλον αντικρίσαμε να έρχεται κοντά μας
δάσκαλο λέει πήραμε, σαν δεύτερο μπαμπά μας.
Και τα μεγάλα τα παιδιά που όλοι τα λέν’ εκτάκια
ήρθανε και μας πρόσφεραν ένα σωρό δωράκια.
Μπήκαμε και στην τάξη μας, κάτσαμε σε θρανία
κι ο δάσκαλος μας φόρτωσε ένα βουνό βιβλία.
Όλα καλοδεχούμενα και δεν βαρυγγομάω
μόνος μου αποφάσισα σχολείο για να πάω.

4
Βλέπετε, είχα σχέδιο, δεν πήγα έτσι, για πλάκα
άδικα δεν φορτώθηκα όλη αυτή τη σάκα.
Το σχέδιο ήταν μυστικό, μα θα το μαρτυρήσω
γιατί ολοκληρώθηκε, σε λίγο θα το ζήσω.
Ήθελα και πιστέψτε με να μάθω να διαβάζω
όλα αυτά τα γράμματα που γύρω μου κοιτάζω
Να μη ρωτάω συνεχώς τον έναν και τον άλλο
και να μην είμαι σίγουρη κι όλο να αμφιβάλω.
Μα περισσότερο ήθελα να μάθω πώς να γράφω
κι όχι μόνο με χρώματα το μπλοκ μου να το βάφω.

5
Πως μου ‘ρθε εμένα της γραφής ετούτη η επιθυμία;
αμέσως τώρα θα το πω, μα δείξτε ψυχραιμία!
Κάθε Χριστούγεννα έχουν τα παιδιά τη μόνη ευκαιρία
νομίζετε πως μ’ έπιασε και πάλι η φλυαρία;
Την ευκαιρία να ζητήσουν επιτέλους ό,τι θέλουν
χωρίς το φόβο ότι οι άλλοι θα τους κοροϊδεύουν
Ό,τι και να ζητήσουνε δεν γίνονται ρεζίλι
γιατί η επιθυμία τους φτάνει στον Αϊ Βασίλη!
Έτσι έκανα κι εγώ τα τελευταία χρόνια
το δώρο μου περίμενα να ‘ρθει από τα χιόνια.

6
Όμως ενώ άλλα ζήταγα, με κάθε λεπτομέρεια
άλλα δώρα μου ερχότανε και το ‘χω περιέργεια
Γιατί το μόνο το κακό σ’ αυτήν την ιστορία
είναι ότι χρειάζεται την αλληλογραφία.
Το σπίτι του, από εμάς πάρα πολύ απέχει
και δυστυχώς τηλέφωνο, μου είπαν πως δεν έχει.
Εγώ όπως ακούσατε δεν ήξερα να γράφω
και τη μαμά μου έβαζα ως δακτυλογράφο.
Όμως υποψιάζομαι και δεν το λέω αστεία
ότι μάλλον μου έκανε κάποια λογοκρισία.

7
Γι αυτό κι εγώ αποφάσισα να μορφωθώ, να μάθω
το γράμμα μου για να μπορώ μόνη μου να το γράφω.
Να πάρω πια τον έλεγχο στην αλληλογραφία
να είμαι ανεξάρτητη σ’ αυτήν την ιστορία.
Κι άρχισαν τα μαθήματα με το παπί του Άρη
τον παπαγάλο του παππού και μ’ ένα σαλιγκάρι!
Έγραφα σε τετράδια, διάβαζα σε βιβλία
το νου μου είχα στον πίνακα και στην ορθογραφία.
Απ’ την αρχή δεν ήξερα τον τόνο που τον βάζω,
όμως με λίγη υπομονή έμαθα να διαβάζω.

8
Πέρασε ο καιρός και ήρθε ο χειμώνας
μα εμένανε μου φάνηκε σαν να ‘τανε αιώνας.
Να έρθουν ήθελα Χριστούγεννα, να έρθει εκείνη η ώρα
και οι γιορτές ν’ αρχίσουνε σ’ ολόκληρη τη χώρα.
Να πάρω πένα και χαρτί, χαρτί απ’ το συρτάρι
να γράψω τι επιθυμώ κι εγώ το παλικάρι.
Στο σχέδιο μου το τρανό δεν θα είμαι μονάχος
θα βοηθήσω κι άλλους, μην κάνουν κάποιο λάθος.
Όλοι μαζί θα γράψουμε, το τι επιθυμούμε
και για το αποτέλεσμα πια δεν θα αγωνιούμε.

9
Και να που ήρθε ο καιρός να σας παρουσιάσω
τα γράμματα που γράψαμε, μπορώ να τα διαβάσω.
Δεν ήταν εύκολο ως εδώ, σας διαβεβαιώνω
μα όσο κι αν κουράστηκα, ποτέ δεν μετανιώνω.
Τώρα που έμαθα τα σημαδάκια αυτά να τα αναγνωρίζω
νιώθω σπουδαίος και τρανός, τα γράμματα γνωρίζω
Καινούριος κόσμος άνοιξε στα μάτια μου μπροστά
τώρα τα βλέπω όλα αυτά που είχα ακουστά.
Βιβλία, σημειώματα, ταμπέλες, πινακίδες
ταινίες με υπότιτλους, μέχρι κι εφημερίδες!

10
Άλλο δεν σας καθυστερώ με την πολυλογία
γιατί όπως πάω θα χάσουμε και τη δοξολογία.
Ήρθε η ώρα κι η στιγμή να σας παρουσιάσω
τα γράμματα που γράψαμε, να σας τα διαβάσω.
Δουλέψαμε ομαδικά μ’ άφθονη φαντασία
και για το αποτέλεσμα θα γράφουν τα βιβλία.
Θα αρχίσω με του λόγου μου να πάρετε μια ιδέα
το τι αριστουργήματα έγραψε η παρέα.
Θα το διαβάσω αυτούσιο, στο πρώτο ενικό
για να ‘χει έναν τόνο πιο προσωπικό.

11
Άγιε Βασίλη μου άρχοντα και πολυχρονεμένε
ξέρω έχεις πολλή δουλειά και πνίγεσαι καημένε,
όμως άκου κι εμένα το μικρό κι αγαπητό παιδάκι
που σου γράψε το γράμμα του ζητώντας σου δωράκι
Είναι το πρώτο γράμμα μου, γι αυτό αν έχει λάθη
δεν θα ‘θελα κανείς, γνωστός μου να το μάθει.
Το δώρο που επιθυμώ είναι κάτι ανθρωπάκια
πλέι μομπίλ τα λεν’ και είναι παιχνιδάκια
Με αυτά θα παίζω μόνος μου ή και με την παρέα
θα φτιάχνω περιπέτειες και θα περνάω ωραία

12
Εγώ Άγιε Βασίλη μου θα ήθελα δυο κούκλες
μεγάλες, με μακριά μαλλιά για να τα φτιάχνω μπούκλες
Αν είναι δύο θά ‘χουνε παρέα η μία την άλλη
και δεν θα μου σκοτίζουνε εμένα το κεφάλι
Κι όποτε θέλω να χαρώ και να διασκεδάσω,
όταν δεν έχω τίποτα στο σπίτι να διαβάσω
τις κούκλες μου θα ντύνω, θα πλένω θα χτενίζω
θα τις καμαρώνω και θα τις στολίζω.
Πριγκίπισσες σωστές θα έχω τις κουκλίτσες
θα τις γεμίζω με φιλιά, με χάδια, με αγκαλίτσες.

13
Εμένα Αϊ Βασίλη μου φέρε μου καμιά μπάλα
να την κλοτσάω με δύναμη, να αρχίζω την τρεχάλα.
Συνέχεια να την κυνηγώ, να μην μένει σε ησυχία
μέχρι να μάθω να σουτάρω με μεγάλη ευστοχία
Γιατί το σκέφτομαι σοβαρά κι είναι απόφαση μου
μεγάλος ποδοσφαιριστής να γίνω στη ζωή μου.
Να παίζω μπάλα όλη μέρα και να ευχαριστιέμαι
από τη μια ομάδα στην άλλη να ακριβοπουλιέμαι
Να ‘μαι διάσημος γκολτζής και παίκτης πρώτη μούρη
και τα κορίτσια να με θεωρούνε άριστο κελεπούρι

14
Εγώ Άγιε Βασίλη μου δεν θα σε πολυξοδέψω
γιατί από ότι ακούω η κρίση έφτασε κι εκεί έξω.
Είναι κάτι παιχνιδάκια στη μόδα τελευταία
άγκρυ μπέρντς τα λένε πουλάκια σε τρελοπαρέα
αστείες φάτσες είναι κι έχουνε πολλή πλάκα
θα ήθελα να τα έχω κάθε μέρα μες στη σάκα.
Να τα φέρνω στο σχολείο και να τα πετάμε
ότι είναι όρθιο να το διαλάμε
Γιατί δεν ξέρω αν στο είπα αλλά για τροφή
τα άγκρυ μπέρντς έχουνε την καταστροφή.

15
Τι καταστροφικά είναι αυτά που ακούω;
πρόσεξε Αϊ Βασίλη μου, τον κώδωνα σού κρούω.
Άμα τους φέρεις όλα αυτά τα δώρα, τα παιχνίδια
Αγράμματοι θα μείνουνε και θα βοσκάνε γίδια!
Για μένανε θα ήθελα ως δώρο να μου φέρεις
κάτι απλό και χρήσιμο, άλλωστε εσύ με ξέρεις.
Να ζωγραφίζω επιθυμώ, να γράφω, να διαβάζω
με χρώματα και γράμματα εγώ διασκεδάζω!
Κανένα μπλογκ ζωγραφικής και μερικά τετράδια
θα ήταν ιδανικά για να περνώ τα βράδια.

16
Χο,χο,χο! Να ‘μαι κι εγώ παιδάκια, μου καλά κι αγαπημένα
Χριστούγεννα δεν γίνονται, ποτέ χωρίς εμένα
όσα εμπόδια κι αν βρω, εγώ δεν σταματάω
κρίση, χιόνια, κούραση, όλα τα προσπερνάω!
Φέτος ήταν τόσα πολλά τα γράμματα που πήρα
που έπεσε στο σπίτι μου μια γραμματοπλημύρα!
Όμως μου κάναν μερικά εντύπωση μεγάλη
γιατί ήτανε μοναδικά, δεν τά ‘χουν γράψει άλλοι.
Είναι γραμμένα από παιδιά τα γράμματα ετούτα
είναι γλυκά και ζουμερά σαν γινωμένα φρούτα.

17
Πρώτο και κυριότερο κι απ’ όλα πιο σπουδαίο
πως είν’ γραμμένα από παιδιά κι αυτό δεν είν’ τυχαίο.
Πολύ ωραία γράμματα σωστά και στοιχισμένα
φαίνονται τα παιδιά πως είναι μορφωμένα.
Βαρέθηκα πια των γονιών τα γράμματα να βλέπω
να μου ζητάνε κινητά, αυτό δεν το επιτρέπω.
Όχι άλλα βιντεοπαιχνίδια, πολεμικά και χαζομάρες
δεν θα σας φέρνω εγώ στο σπίτι σας λαχτάρες!
Παλιά ζητούσαν μοναχά, ρούχα, παπούτσια και γλυκά
και τα παιχνίδια ήτανε ξύλινα και πιο ανθεκτικά.

18
Σε εσάς αυτό που εκτιμώ και θεωρώ σπουδαίο
και κάνει και το γράμμα σας να φαίνεται ωραίο
είναι που αναλάβατε μόνοι σας την ευθύνη
στον εαυτό σας δείξατε μεγάλη εμπιστοσύνη.
Γι αυτό κι εγώ σας έφερα ό,τι μου έχετε γράψει
τετράδια, κούκλες, πλέιμομπιλ δεν τα έχω ξεχάσει.
Βρήκα κι αυτά τα άγκρυ μπέρντς που ειν’ της καταστροφής
μπάλες για όλα τ’ αθλήματα και μπλογκ ζωγραφικής.
Μα το καλύτερο το δώρο που έχετε πάρει όλοι
δεν σας το έφερα εγώ, δεν το πουλάν στην πόλη.

19
Σε ευχαριστούμε Άγιε μου για όλα αυτά τα δώρα
μα δεν κατάλαβα καλά αυτό που είπες τώρα.
Τι δώρο να ‘ναι πάλι αυτό που εγώ δεν το γνωρίζω
εσύ ήσουν πάντοτε σαφής, δεν σε αναγνωρίζω.
Ό,τι έγραψα μου έφερες, σ’ αυτό ήσουν εντάξει
πιστεύω να βοήθησε και η δική μου πράξη.
Μιλάω για το γράμμα μου που έγραψα μονάχη
και το περιποιήθηκα, δεν ήταν ό,τι λάχει
Απ’ ότι είδα σ’ άρεσε ιδιαίτερα η γραφή μου
κι αυτό είναι μεγάλη ανταμοιβή για την υπομονή μου.

20

Νομίζω πως κατάλαβα ο Άγιος τι εννοεί
θυμήθηκα πως ήμασταν όλοι μας στην αρχή.
Κοιτούσαμε τα γράμματα με βλέμμα απορίας
και τώρα ό,τι βλέπουμε διαβάζουμε απ’ ευθείας
κι εκεί που δεν γνωρίζαμε πώς πιάνουν το μολύβι
το γράψιμο, τώρα, μας φαίνεται πανεύκολο παιχνίδι!
Το γράμμα του Αϊ Βασίλη ήταν ο προορισμός μας
μα το ταξίδι έφερε ένα σχολείο εμπρός μας.
Όλα αυτά που έμαθα κι οι φίλοι που έχω κάνει
είναι το καλύτερο δώρο που έχω πάρει!