Γενικό Λύκειο Τυχερού

5 σχόλια προς “Φιλολογείν”

1. ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ είπε:
   13, Φεβρουάριος 2014 στις 21:50    Συνδεθείτε για να απαντήσετε

   Βαλκάνης Μένιος
   ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ ΘΡΑΚΗΣ
   Παραδοσιακές ονομάζονται οι ενδυμασίες που φορέθηκαν στην προβιομηχανική εποχή. Η εποχή αυτή διήρκησε στη Μακεδονία και τη Θράκη ως τη δεκαετία του 1950.
   Ο τρόπος διαμόρφωσης των ενδυμασιών αυτών διέπεται από τους νόμους της παράδοσης, είναι προφορικός και άγραφος:Η μια γενιά παραδίδει στην άλλη,η μάνα στη κόρη,οτεχνίτης στο μαθητευόμενο.Οι παραδοσιακές ενδυμασίες δεν ακολουθούσαν τη μόδα της κάθε εποχής αλλά επηρεάζονταν από τη μόδα. Οι αλλαγές ήταν μικρές, ο ρυθμός αργός, γιατί στην παραδοσιακή κοινωνία οποιαδήποτε αλλαγή έπρεπε να έχει τη γενική αποδοχή των μελών της κοινότητας.
   Η παραδοσιακή ενδυμασία έντυνε και στόλιζε το κορμί, το προστάτευε από κινδύνους ορατούς (κρύο, ζέστη, τραυματισμό) και αόρατους (κακό μάτι, κακιά ώρα, δαιμονικά κ.α.) και αποτελούσε ένα είδος ταυτότητας που δήλωνε το φύλο, την ηλικία,το επάγγελμα, την εθνικότητα, το θρήσκευμα, την περιοχή καταγωγής ή και το συγκεκριμένο τόπο,την κοινωνική θέση, την οικογενειακή (παντρεμένη, χήρα, ανύπαντρη) και τη συναισθηματική κατάσταση (πένθος, χαρά).

   Η ενδυμασία δεν ήταν μόνο χρηστικό αντικείμενο αλλά σε πολλές περιπτώσεις ήταν σπάνια καλλιτεχνικά δημιουργήματα υψηλής τέχνης και αισθητικής. Έργα ανθρώπων θαυμαστά όπου δείχνεται η επιθυμία για στολισμό, προβολή, καθιέρωση. Έργα που έδειχναν την ταυτότητα του τόπου και των κατοίκων της.

2. ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ είπε:
   13, Φεβρουάριος 2014 στις 21:48    Συνδεθείτε για να απαντήσετε

   ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΜΕΝΙΟΣ
   Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ(ΤΥΧΕΡΟ)
   Σύμφωνα με πληροφορείες που πήρα απο την γιαγιά μου και τον παπόύ μου έμαθα οτι η ζωή του χωριού ξεκίνησε ουσιαστικά το 1922, μετά την μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών ενώ πριν , ήταν τουρκοχώρι με το όνομα Μπίντικλι και κατοικούνταν εξολοκλήρου από Τούρκους και Βούλγαρους μικρογεωργούς και κτηνοτρόφους στην πλειοψηφία τους. Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη Bit, που σημαίνει ψείρα. Υπονοεί τόπο με πολλές ψείρες. Σε κάθε περίπτωση η ονομασία ανακαλεί στην μνήμη των κατοίκων τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της παρέβριας περιοχής, με τα κουνούπια, την ελονοσία και τις συνεχείς πλημμύρες που αποτέλεσαν μάστιγα των προηγούμενων κατοίκων αλλά και των Ανατολικοθρακιωτών μεταναστών. Το 1924 το χωριό ανακηρύσσεται σε αυτόνομη διοικητικά κοινότητα ως «Τύχιο», μία ονομασία που στη μνήμη των κατοίκων έχει συνδεθεί με την επίσκεψη του Ε. Βενιζέλου στο σταθμό του οικισμού. Το 1953 το όνομα εκδημοτικίζεται σε «Τυχερό», ενώ μαρτυρίες προβάλλουν ως αιτία της αναπροσαρμογής αυτής τη σύγχυση που προκαλούσε στους επιβάτες του σιδηρόδρομου η σύνδεση με το σταθμό του Πυθίου, που βρίσκεται βορειότερα.Οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται στην συντριπτική πλειοψηφία τους, από δύο χωριά αρβανιτόφωνα που όμως κατατάσσονται στα ελληνικά χωριά της περιοχής και που βρίσκονταν λίγο νοτιότερα, στην απέναντι όχθη του Έβρου. Πρόκειται για το Σουλτάνκιοϊ (στα αρβανίτικα Μπυθκούκι και στα ελληνικά Λίβυθρος) και το Ιμπρίκ Τεπέ (στα αρβανίτικα Κιουτέζα και στα ελληνικά ελληνικά), στα νότια του Εργίνη ποταμού.Το 1922 οι ελληνικοί πληθυσμοί μετακινούνται προς το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος διασχίζοντας το ποτάμι και επιλέγουν τους οικισμούς Χάντζιας (Τάρσιον), Τσακιρτζί (Πυρόλιθος)και Μπίντικλι, πιστεύοντας όμως πως σύντομα θα επιστρέψουν στις πατρογονικές του εστίες. Ωστόσο το ποτάμι και οι πλημμύρες έπνιξαν τον κάμπο και ερήμωσαν το Χάντζια (Τάρσιον) και το Τσακιρτζί (Πυρόλιθος) μιας και οι κάτοικοι καταφεύγουν στο Μπίντικλι (Τύχιο) που ήταν σε ύψωμα.Εκτός από τους Αρβανιτόφωνους, ένα 10% του πληθυσμού ήταν οι Ανατολικοθρακιώτες Ντουατζιώτες, που μετακινήθηκαν από το Δοκάριο, ένα χωριό κοντά στο ποτάμι και τα αρβανιτοχώρια, γνωστό και ως Ντουαντζί.Στην μεγάλη πλεοψηφία τους ασχολούνται με την γεωργία και την καλλιέργεια βαμβακιού, ζαχαρότευτλου, σιταριού, ηλίανθου και πασατέμπου. Τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται επίσης αμπέλια, ντοματάκια αλλά και σπαράγγια, οι παραγωγοί των οποίων έχουν από το 1990 ιδρύσει τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Κοινής Γεωργικής Εκμετάλλευσης (Α.Σ.Κ.Γ.Ε.Τ.)Αρκετοί επίσης απασχολούνται στην βιομηχανία ξύλου ΑΚΡΙΤΑΣ Α.Ε.Στον ντόπιο πληθυσμό έχουν προστεθεί εκατοντάδες οικογένειες στρατιωτικών που ζουν στο Τυχερό, υπηρετώντας στην παρακείμενη 7 Μ/Κ Ταξιαρχία Πεζικού.

3. ΒΑΛΚΑΝΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ είπε:
   13, Φεβρουάριος 2014 στις 21:46    Συνδεθείτε για να απαντήσετε

   ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βαλκάνης Μένιος
   1.Να προσδιορίσετε τον όρο:
   Στις ημέρες μας γίνεται πολύς λόγος για το περίφημο χάσμα των γενεών. ο όρος είναι κατά λέξη μετάφραση στη γλώσσα μας του αντίστοιχου ξένου όρου (Generation Gap). Υποδηλώνονται μ’ αυτόν οι μεγάλες διαφορές που χωρίζουν δύο επάλληλες γενεές, τη γενεά των ωρίμων που βρίσκεται στο προσκήνιο της κοινωνικής δραστηριότητας, και τη νέα γενεά που ετοιμάζεται να τη διαδεχτεί. Οι διαφορές αυτές αναφέρονται στην αντίληψη του κόσμου, στο νόημα της ζωής, στο κύρος των αξιών, στους τρόπους της καθημερινής συμπεριφοράς.Πολλοί πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό αλλά παλιό όσο και ο κόσμος. Οι μεταξύ των επάλληλων γενεών διαφορές είναι, λένε, φαινόμενο τυπικό και διαδραματίζεται με την ακρίβεια φυσικού νόμου. Η γενεά που μπαίνει στον κοινωνικό στίβο είναι πάντα διαφορετική από εκείνη που ετοιμάζεται να τον εγκαταλείψει. Η νέα γενιά ζει τη ζωή της σε νέα φάση του ιστορικού χρόνου και είναι φυσικό να αισθάνεται και να ενεργεί διαφορετικά από την προγενέστερη. Από τη φύση τους οι νέοι είναι γνήσιοι, ειλικρινείς, ορμητικοί, απόλυτοι. Και είναι ακόμα ανικανοποίητοι, ανήσυχοι, ρηξικέλευθοι, απαιτητικοί. Είναι αντικομφορμιστές και ασυμβίβαστοι. Δεν ανέχονται το άδικο και θέλουν να στήσουν έναν καινούριο καλύτερο κόσμο, έστω και πάνω στα ερείπια του παλιού. Από την άλλη μεριά ο ενήλικας είναι μεγάλος νοσταλγός του χθες, απρόθυμος να δεχθεί τις νέες αντιλήψεις και τρόπους συμπεριφοράς, που τον ενοχλούν και τον εξοργίζουν.
   2.Η αιτίες:
   Αφού λοιπόν το πρόβλημα υπάρχει, ας δούμε ποιες είναι οι πιθανές αιτίες του.
   • Σαν πρώτη αιτία μπορούμε να θεωρήσουμε την έκρηξη των γνώσεων που σημειώθηκε ιδιαίτερα στις μέρες μας. Χάρη στο αυτοκίνητο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το έντυπο, τα ταξίδια, το παιδί έχει απίθανες σε έκταση εμπειρίες. Η Μ. Mead, στην οποία οφείλουμε το έργο και τον όρο το «χάσμα των γενεών», λέει ότι κανένας ώριμος σήμερα δε γνωρίζει τόσα για τον κόσμο μας όσα γνωρίζουν τα παιδιά που γεννήθηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Πολλοί γονείς επιστήμονες είναι ανίσχυροι να βοηθήσουν τα παιδιά τους στη μελέτη τους ακόμα και στα σχολικά μαθήματα. γιατί τα πάντα έχουν αλλάξει Οι νέοι συλλαμβάνουν καλύτερα τον παλμό της εποχής. Η τεχνολογική ανάπτυξη, οι διαφημιστικές κατακτήσεις μόνο τους νέους δεν αφήνουν έκπληκτους, οι ηλικιωμένοι πολλές φορές ξαφνιάζονται και προσπαθούν να καταλάβουν τ’ ακατάληπτα.
   Κινηματογραφικές ταινίες με μοντέρνα τεχνική, θεατρικά έργα με ασυνήθιστη δομή όπου η φαντασία συγχέεται με την πραγματικότητα, όπου η παραδοσιακή ενότητα χώρου ή χρόνου καταργείται, όπου λογικά και εξωλογικά στοιχεία γρονθοκοπούνται. όπου τα πρόσωπα μεταβάλλονται σε κινούμενες σκιές και ο διάλογος εκφυλίζεται σε παραλήρημα, παρακολουθούνται από τους νέους με ευχαρίστηση και άνεση, ενώ είναι για πολλούς από τους μεγαλύτερους πράγματα ακαταλαβίστικα. αλλοπρόσαλλα και συχνά εξοργιστικά.
   • Ο τροχός της ιστορίας γρυλλίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν γίνει σε τόσο βραχύ διάστημα τόσο συνταρακτικές μεταβολές πάνω στον πλανήτη μας. Όλα συντελούνται με τόσο γοργό ρυθμό, που δεν μπορεί να τα παρακολουθήσει η ευαισθησία μας. Φυσικό λοιπόν είναι εμείς να μένουμε πίσω, οι νέοι να τινάζονται μπροστά και μεταξύ μας να ανοίγει ένα κάποιο χάσμα. Είναι τέτοια η ταχύτητα με την οποία προχωρεί εμπρός η ανθρωπότητα. ώστε πολύ γρήγορα το παρόν γίνεται παρελθόν και το μέλλον παρόν. Δε χρειάζεται να παρέλθει διάστημα μιας γενιάς. Πολλοί έφηβοι (αυτό τουλάχιστο έδειξε μια έρευνα που έγινε στη Γαλλία) θεωρούν τους τριαντάρηδες γέρους κι ένας τριαντάχρονος είπε: «Νιώθω κιόλας αποχωρισμένος από τους εικοσιπεντάρηδες και δεν έχω να πω πολλά πράγματα στους δεκαοχτάρηδες».
   Τρόποι για την αντιμετόπιση του:
   Πώς θα μπορούσε άραγε αυτή η οξύτητα να αμβλυνθεί και το λεγόμενο χάσμα να γεφυρωθεί ή έστω να μικρύνει;» Θα επιχειρήσω τη διατύπωση μερικών προτάσεων.
   • Το πρώτο βήμα είναι, νομίζω, εμείς οι μεγαλύτεροι να αποβάλουμε την υπερβολική συντηρητικότητα και την εμμονή στο δόγμα ότι «έτσι τα βρήκαμε και έτσι πρέπει να μείνουν». Γιατί η ζωή προχωρεί διαρκώς μπροστά και ισχύει πάντα η ρήση του Ηρακλείτου «Δύο φορές δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι». Η προγραμματισμένη προκαταβολική αντίθεση των πρεσβύτερων σε καθετί το καινούριο και αδοκίμαστο είναι όχι μόνο άτοπη αλλά και μάταιη [ … ]
   • Δεύτερο. Η ασίγαστη συνήθεια των μεγαλυτέρων να διδάσκουν και να συμβουλεύουν ενοχλεί ιδιαίτερα τους νέους. Λησμονούμε ότι τα διδάγματα και τα λόγια δεν παιδαγωγούν, παιδαγωγούν και διδάσκουν τα παραδείγματα: «τρόπος έσθ’ ο πείθων, ου λόγος». Αλλά ποιοι θα χρησιμέψουν ως παραδείγματα; Πόσοι όμως από μας αποτελούν για τους νέους πρότυπα συμπεριφοράς στην ατομική, την οικογενειακή, την επαγγελματική ζωή στις σχέσεις μας με το κοινωνικό σύνολο; Οι νέοι έχουν ανάγκη από είδωλα. Όταν όμως τα είδωλά τους γκρεμιστούν και διαλυθούν μέσα στην ανυποληψία, η απογοήτευση και η αηδία τους συντρίβουν.
   • Τρίτο. Ας μην κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι δημιουργήσαμε και παραδίδουμε στους επιγόνους τον τελειότερο των κόσμων και ας συνειδητοποιήσουμε ότι η παρουσία μας στον κόσμο του παιδιού σαν ηθικό αρχέτυπο υπήρξε ανεπαρκής. [ … ] Αντί λοιπόν για μεγαλόστοµους αυτοέπαινους, προτιµότερη θα ήταν µια ειλικρινής αυτοκριτική. Το να αναγνωρίζουµε τα λάθη και τις αποτυχίες µας δεν είναι κακό. Οι νέοι εκτιµούν µια τέτοια στάση, και φρονηµατίζονται από αυτήν.
   • Τέταρτο. Ακόµα, ας µην ξεχνάµε ότι ο νέος αντιµετωπίζει σήµερα περίπλοκες δυσκολίες προσαρµογής στον κόσµο που τον περιστοιχίζει και η ζωή του δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο µας φαίνεται. Βασανίζονται για να εκπορθήσουν την είσοδο σε µια ανώτερη σχολή, βασανίζονται για να εξασφαλίσουν µια ισχνά αµειβόµενη βιοποριστική εργασία και ακόµη και σε προχωρηµένη ηλικία εξαρτώνται οικονοµικά από το πατρικό σπίτι, ενώ γύρω σφύζει η ζωή µε τις προκλήσεις της και οι πειρασµοί που τους κυκλώνουν είναι ακαταµάχητοι. Έτσι πολλές φορές τα αδιάκριτα γέλια, η προκλητικότητα και η αυθάδεια είναι απλή διέξοδος για την πίκρα και την αµηχανία που φουρτουνιάζουν µέσα τους.
   • Σηµαντικός είναι ο ρόλος που µπορεί να παίξουν σ’ αυτή την προσπάθεια ο δάσκαλος και το σχολείο. Η ιδιότητα µου ως εκπαιδευτικού δε µε τροφοδοτεί µε ψευσαισθήσεις ότι οι δυνατότητες του σχολείου είναι σήµερα απεριόριστες και η συμβολή του τόσο αποφασιστική όσο άλλοτε. Σήµερα δεν παιδαγωγεί µόνο το σχολείο, αλλά και το ραδιόφωνο και η τηλεόραση και η εφημερίδα και το έντυπο και ο κινηµατογράφος και το θέατρο και το γήπεδο και ο δρόµος και η συµµετοχή».
   Ηλ. Δηµακάκος, Θ. Κυριαζόπουλος, Συµβολή στη διδασκαλία των εκθέσεων, σειρά γ. , σελ. 66.

4. ΤΣΑΠΑΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ είπε:
   13, Ιανουάριος 2014 στις 18:34    Συνδεθείτε για να απαντήσετε

   Καλή προσπάθεια, Κωνσταντίνα, ωστόσο και οι δικές σου απαντήσεις σου [ειδικά η πρώτη] πρέπει να υπερκαλύψουν τις 200-300 λέξεις για κάθε ερώτημα. Μπορείς να αναζητήσεις επιπλέον υλικό από το διαδίκτυο [λ’εξεις κλειδιά: Ερωτόκριτος, Κρητική Σχολή] ή τη βιβλιοθήκη μας. Επίσης για το δεύτερο θέμα είναι απαραίτητη η παραπομπή σε αποσπάσματο από τα κείμενο που εξετάζεις. Ωστόσο, είσαι σε καλό δρόμο.Συνέχισε…

5. ΚΕΡΑΣΙΔΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ είπε:
   12, Ιανουάριος 2014 στις 11:49    Συνδεθείτε για να απαντήσετε

   ΕΡΓΑΣΙΑ 1η Σε ποια ιστορική περίοδο και σε ποια λογοτεχνική σχολή ανήκει το κείμενο;
   Ο Ερωτόκριτος είναι ένα κείμενο γραμμένο μεταξύ των ετών 1600 και 1610.Το 1211 η Κρήτη κατακτήθηκε από τους Ενετούς ως το 1669 όπου την κατέλαβαν οι Τούρκοι. Το έργο ανήκει στην Κρητική Λογοτεχνική Σχολή η όποια γνώρισε μεγάλη άνθηση επηρεάστηκε σημαντικά από την Ιταλική Λογοτεχνία. Η γλώσσα που υιοθέτησε ήταν η γνησία δημοτική και μελωδική.
   ΕΡΓΑΣΙΑ 2η
   Α) Ποιες απόψεις της εποχής εκφράζει η Νένα;
   Η νένα αποτελεί ένα πρόσωπο μέσα από το όποιο προβάλλονται οι λαϊκές αντιλήψεις της εποχής. Μας προβάλλει αρχικά την αντίληψη πως ο άνθρωπος είχε την ικανότητα να εξηγεί τα φυσικά φαινόμενα καθώς, και τα σημάδια που στέλνει η φύση. Επειτα αναφέρεται μας δίνει να καταλάβουμε πως ο γάμος εκεί την εποχή αποτελούσε το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή μιας γυναίκας. Πασουσιαζει ακόμη την πατριαρχική άποψη πως οι κόρες οφείλουν να υπακούν στη θέληση του πατέρα ο όποιος αποτελεί την κεφάλη του σπιτιου.Τελος τονίζει πως ο άνθρωπος πρέπει να περιορίζεται σε αυτά που είναι ικανός να καταφέρει και να μην στοχεύει να πετύχει το ακατόρθωτο.

   Β)Ποια Αρετή τη διακρίνει;
   Η Νένα είναι μια απλή γυναίκα που διακρίνεται από την αρετή της σοφίας σκέφτεται σύμφωνα με την λογική και δεν αφήνει τα συναισθήματα να την επηρεάσουν. Αυτή την αρετή προσπαθεί να την περάσει και στην Αρετουσα.Εφοδιασμένη με ωριμότητα και σωστό τρόπο σκέψεις αποφεύγει την ανάληψη κάθε ρίσκου.
   Γ)Ποια η σχέση της με την Αρετούσα;
   Η Αφροσύνη είναι για την Αρετούσα μια δεύτερη μητέρα.Αποτελεί για την Αρετούσα πρότυπο και βρίσκεται δίπλα της σε κάθε απόφαση της προκειμένου να την συμβουλέψει ορθά, να την βοηθήσει με την σοφία που την διακατέχει και να την οδηγήσει στο καλύτερο δυνατό σημείο για τη ζωή της