Επισκέψεις

Την Τρίτη 2/4/13 οι μαθητές της τεχνολογικής κατεύθυνσης της Β΄ τάξης, στα πλαίσια του μαθήματος “Τεχνολογία Επικοινωνιών”, πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στην τεχνική υπηρεσία του ΟΤΕ Παροικιάς. Οι μαθητές ενημερώθηκαν από ειδικούς τεχνικούς για τον εξοπλισμό, τον τρόπο λειτουργίας των συστημάτων και την διαχείριση-αντιμετώπιση των βλαβών.

Ευχαριστούμε πολύ τον προϊστάμενο του τμήματος της τεχνικής υπηρεσίας Κο Χρήστο Κρητικό και τον Κο Νίκο Βαρθαλίτη .

Την Δευτέρα 04 Μαρτίου 2013, στα πλαίσια του μαθήματος Ερευνητική Εργασία οι μαθητές της Ά Λυκείου με θέμα «Ανακαλύπτω την πόλη μου» επισκέφτηκαν την έκθεση Καλλίερου και το Μουσείο Ιατρού Γ.Πατέλη.

Διαβάστε παρακάτω τις σημειώσεις και τις εντυπώσεις των μαθητών που αποκόμισαν από την επίσκεψη.

Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Αθανασοπούλου-Αρμπελιά Αικατερίνη για την ξενάγηση στους χώρους των εκθέσεων.

Μπράβο στους μαθητές που σαν μικροί εξερευνητές κατέγραψαν όλες αυτές τις πληροφορίες.

Έκθεση Καλλίερου

Μέσα στα γραφικά σοκάκια της Παροικίας, κάτω από το κτήριο Δημητρακοπούλου, υπάρχει μία έκθεση προς τιμήν του Παναγιώτη Καλλίερου, ενός πρωτοπόρου και ανατρεπτικού για την εποχή του δασκάλου. Δίδαξε στο Δημοτικό Σχολείο Πάρου την περίοδο 1886-1932 και υπήρξε σπουδαία ηθική και παιδαγωγική προσωπικότητα.

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει  προσωπικά του αντικείμενα, καθώς και βιβλία, σημειώσεις και φωτογραφίες. Εντύπωση προκαλεί μια παλιά γραφομηχανή, διότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν εποπτικά μέσα και ο δάσκαλος έπρεπε ο ίδιος να μεριμνήσει για τα βιβλία και τις σημειώσεις του μαθητή, καθώς και οι χειρόγραφες σημειώσεις και τα βιβλία του.

Ο Παναγιώτης Καλλίερος χαρακτηρίζεται ως πρωτοπόρος, διότι ήταν ένας ιδεολόγος δάσκαλος που πρώτος εφάρμοσε ευρωπαϊκές μεθόδους διδασκαλίας στο Ελληνικό σχολείο, κάτι το οποίο θεωρούνταν αντίθετο προς τις παιδαγωγικές αντιλήψεις εκείνης της εποχής.

Κατάφερε να εφαρμόσει αυτό που διατύπωσε ο διάσημος παιδαγωγός Ι. Ερρίκος Πεσταλότσι (Johans Heinrihs Pestaloci) δεκαετίες αργότερα. «Μόνο με τον εξευγενισμό των ανθρώπων είναι δυνατόν να μπουν φραγμοί στην δυστυχία , στους αναβρασμούς των λαών και στις αγριότητες του δεσποτισμού, που προέρχεται είτε από του ηγεμόνες, είτε από τον όχλο». Για αυτό και δόθηκε στον Π. Καλλίερο ο τίτλος «Ο Έλλην Πεσταλότσι». Με αυτόν τον τίτλο αναφέρεται στην εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς και στο νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό ΗΛΙΟΣ.

Αξιοσημείωτο ήταν το ενδιαφέρον και η αγάπη που έδειχνε προς τους μαθητές του, τους οποίους επισκέπτονταν αφιλοκερδώς στο σπίτι, για να τους βοηθήσει στα μαθήματα. Αυτήν την αγάπη βεβαίως ανταπέδιδαν και οι μαθητές του, αναπτύσσοντας μία πιο φιλική σχέση μαζί του.

Δημιούργησε το σχολείο εργασίας ή αυτενέργειας, που μαζί με το θεσμό «συνεργασίας σχολείου και οικογένειας» αποτέλεσαν επιδιώξεις των μετέπειτα εκπαιδευτικών συστημάτων. Δεν τον ένοιαζε μόνο η εκμάθηση των γνώσεων και η διδασκαλία των μαθημάτων, αλλά να είναι εργατικοί οι μαθητές. Ήθελε οι μαθητές του να γίνουν καλοί πολίτες και προσπαθούσε να ενεργοποιήσει την πρωτοβουλία των μικρών μαθητών στις συλλογικές αποφάσεις και στις υπεύθυνες δράσεις. Γι’ αυτό πολλές φορές η τιμωρία που επέβαλε στους μαθητές ήταν κάποια δουλειά (για παράδειγμα να φυτέψουν ένα δέντρο).

Χαρακτηριστικά έλεγε «Για να νικήσει κάποιος και να είναι ελεύθερος, πλην των άλλων, πρέπει να είναι εγγράμματος και να ξέρει πώς να φέρεται κατά τις περιστάσεις.»

Το 1918 για την προσφορά του στην παιδεία και την διαπαιδαγώγηση των παίδων του απενεμήθη παράσημο, ο Αργυρός Σταυρός των ιπποτών.

Συμβολικά, έξω από το 1^ο Δημοτικό σχολείο Παροικίας φιλοξενείται η προτομή αυτού του σπουδαίου εκπαιδευτικού, ως ένδειξη σεβασμού, η οποία φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη κύριο Νίκο Περαντινό.

Ο Παναγιώτης Καλλίερος έζησε από το 1861 έως το 1937. Ο πατέρας του ήταν μουσικοδιδάσκαλος. Είχε τρία παιδιά και το σπίτι του είναι πίσω από το 2^ο Δημοτικό σχολείο Παροικιάς.

Η είσοδος είναι ελεύθερη το χειμώνα έπειτα από συνεννόηση με τους υπευθύνους.

Μουσείο Ιατρού Γεώργιου Πατέλη

Στις 04 Μαρτίου 2013 επισκεφτήκαμε το μουσείο ιατρού  του αείμνηστου Γεωργίου Πατέλη.

Πρόκειται για μια έκθεση προσωπικών αντικειμένων , βιβλίων και ιατρικών εργαλείων – εξοπλισμού που πολύ φροντισμένα έχει οργανώσει  η κόρη του γιατρού κα Κατερίνα Πατέλη.  Ένα τέτοιο υλικό, εκτός από τον καθαρά μουσειακό και ιστορικό του χαρακτήρα, είναι πολύτιμο και προκαλεί τον ενδιαφέρον κάθε επισκέπτη, είτε ασχολείται με την ιατρική είτε όχι.

Μουσείο Ιατρού

Ο Πατέλης παθολόγος – καρδιολόγος ήταν ο μοναδικός γιατρός στο νησί μας μετά τον πόλεμο και ήταν πολύ αγαπητός από τους παριανούς, οι οποίοι τον εκτιμούσαν τόσο για τις ιατρικές του γνώσεις, όσο και για το ήθος και την καλοσύνη του.

Γεννήθηκε στην Μάρπησσα το 1910. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απ’ όπου αποφοίτησε το 1931. Το 1937 απέκτησε τις ειδικότητες του καρδιολόγου και του παθολόγου κοντά στον καθηγητή Κωνσταντίνο Μαρούλη στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». Στον πόλεμο του 1940 υπηρέτησε ως ανθυπίατρος στα ορεινά χειρουργεία του μετώπου. Το 1941 κατά την διάρκεια της κατοχής επέστρεψε στην Πάρο, όπου και άνοιξε δικό του ιατρείο και άσκησε τα ιατρικά του καθήκοντα επί 35 συνεχή έτη.

Το 1946 παντρεύτηκε την Ανδριανή Αιγινήτου και απέκτησαν δύο κόρες, την Αικατερίνη (δημοσιογράφος) και την Μαριάννα (Δικηγόρος). Πέθανε το 1991, από πνευμονικό οίδημα.

Ως πρόεδρος της κοινότητας Πάρου την περίοδο 1951-1954, είναι αυτός  που έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την υδροδότηση της παροικίας με καθαρό νερό.

Το 1991 στην κηδεία του με τιμές προέδρου που έγινε στην Εκατονταπυλιανή, προσήλθαν 3.500 παριανοί και προς τιμή του το Δημοτικό Συμβούλιο ονόμασε τον δρόμο του ιατρείου του στην Παροικιά «Οδός Ιατρού Πατέλη».

Το μουσείο είναι στο ισόγειο του κτιρίου Δημητρακόπουλου μέσα στην αγορά της Παροικιάς και η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους. Επισκέψεις μπορούν να γίνουν ύστερα από συνεννόηση με τους υπεύθυνους.

Την Δευτέρα 04 Φεβρουαρίου 2013, στα πλαίσια του μαθήματος Ερευνητική Εργασία οι μαθητές της Ά Λυκείου με θέμα «Ανακαλύπτω την πόλη μου» επισκέφτηκαν την πλατεία Αγίου Νικολάου και το αρχαίο νεκροταφείο Πάρου.

Διαβάστε παρακάτω τις σημειώσεις και τις εντυπώσεις των μαθητών που αποκόμισαν από την επίσκεψη.

Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Αρκουλή Μαρία και τον κύριο Βαρριά Αριστείδη για τον χρόνο που μας αφιέρωσαν και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσαν.

Στην πλατεία αυτή μπορεί κανείς να δει την προτομή του Αρχίλοχου, την στήλη των πεσόντων και να επισκεφτεί τον Ναό του Αγίου Νικολάου.

ΠΡΟΤΟΜΗ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ

Η προτομή του Αρχιλόχου φιλοτεχνήθηκε πάνω σε μια μεγάλη λατύπη μαρμάρου, σε σχήμα τριγωνικής πυραμίδας, που κατά τα 2/3 αποτελείται από δύο διαφορετικής ποιότητας Πάρια Λίθο, ενώ κατά το υπόλοιπο 1/3 είναι διάφανος ελαφρά γαλάζιος κρύσταλλος χαλαζία. Η συγκεκριμένη λατύπη επιλεγμένη, όχι μόνο για το μέγεθος της αλλά και γιατί πρόσφερε τη δυνατότητα να εκφράσει τόσο την ευαισθησία όσο και δύναμη της προσωπικότητας του ποιητή πολεμιστή Αρχιλόχου. Είναι σε στυλ ελληνιστικών χρόνων και τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον δήμαρχο Χρήστο Βλαχογιάννη και την αντιδήμαρχο Άννα Καγκάνη, στις 9/11/09.

Ο κύριος Αριστείδης Βαρριάς, εκπληρώνοντας προσωπική του φιλοδοξία, αλλά και ικανοποιώντας την επιθυμία γενεών παριανών, ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Δήμου Πάρου να φιλοτεχνήσει αφιλοκερδώς την προτομή του Αρχίλοχου, του μεγάλου Παριανού ποιητή και πατέρα της Λυρικής ποίησης. Η προτομή είναι 1,5 περίπου φορά το φυσικό μέγεθος. Στη δεξιά μπροστινή επιφάνεια του τριγωνικού κορμού φέρει τη λύρα, το μουσικό όργανο που βρίσκεται στο πίσω μέρος του νομίσματος του Αρχιλόχου, στη δε αριστερή μπροστινή επιφάνεια είναι χαραγμένο το επίγραμμα “ΕΙΜΙ Δ ΕΓΩ ΘΕΡΑΠΩΝ ΜΕΝ ΕΝΥΑΥΛΟΙΟ ΑΝΑΚΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΑΙΩΝ ΕΡΑΤΟΝ ΔΩΡΟΝ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΣ”.

Είναι εμπνευσμένο από τα σκίτσα σε 2 ασημένια νομίσματα, αλλά η κυριότερη πηγή για την μορφή του Αρχίλοχου είναι ένα αρχαίο παριανό νόμισμα του 4^ου αιώνα, που έχει την προτομή του Αρχιλόχου. Άλλη αναφορά είναι το ανάγλυφο που υπάρχει στην Πάρο από το αρχιλόχιο που έχει τις διαστάσεις του προσώπου.

Ο Αρχίλοχος γεννημένος στην Πάρο έζησε κατά τον 7^ο αιώνα π.Χ. και ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαϊκούς ποιητές. Στη Πάρο έμεινε μέχρι τα 40 του. Οι παριανοί του είχαν αφιερώσει ένα ιερό, το Αρχιλόχειο Ιερό. Μετά τα 40 του πήγε στη Θάσο και πέθανε στον πόλεμο.  Είναι ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της λυρικής ποίησης γι’ αυτό θεωρείται και ο πατέρας της λυρικής ποίησης. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα τέτοιο μνημείο στην Πάρο επειδή ο Αρχίλοχος ήταν ένα σημαντικό πρόσωπο της αρχαιότητας.

ΣΤΗΛΗ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η στήλη των πεσόντων είναι εξαίρετο έργο του διαπρεπούς Παριανού γλύπτη Νίκου Περαντινού. Παριστάνει την Πάρο, ως κοπέλα όρθια στα πλάγια και προσφέρει κλαδί δάφνης στους ήρωες των πόλεμων. Στην κορυφή φέρνει το επίγραμμα του Κωστή Παλαμά προς τους ήρωες.

Πνοές κι αν πλανάστε

Σ’ άλλη ζωή.

Λείψανα κι αν κοιμάστε

Σας λειτουργώ στη δόξα μου

Μακαρισμένοι να’ στε

Εκεί καταθέτουν τα στεφάνια στις εθνικές εορτές τα παιδία των σχολείων της Παροικίας, και από διάφορους συλλόγους.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο Άγιος Νικόλαος αντιπροσωπεύει τη μεταβυζαντινή νησιώτικη εκκλησιαστική αρχιτεκτονική του 17^ου – 18^ου αιώνα με το μικρό σχήμα του και τις ανάγλυφες διακοσμήσεις. Ανήκει στον τύπο των μονόκλιτων τρουλλαίων βασιλικών και βρίσκεται κοντά στο λιμάνι.

ΑΡΧΑΙΟ ΝΕΚΡΟΤΑΓΕΙΟ ΠΑΡΟΥ

Νεκροταφείο ιδιαίτερου ιστορικού ενδιαφέροντος έφερε στο φως η πρόσφατη αρχαιολογική σκαπάνη (1983). Η ύπαρξη πολλών τάφων διαφορετικού είδους από διαφορετικές εποχές δείχνει ότι το νεκροταφείο χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα (από τον 8ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 3ο αιώνα μ.Χ.). Σημαντικό εύρημα είναι ένας ομαδικός τάφος («πολυάνδριο») της γεωμετρικής περιόδου, που είναι και ο μοναδικός που έχει βρεθεί στο χώρο του Αιγαίου. Σήμερα ο χώρος λειτουργεί ως αρχαιολογικό πάρκο στο εκθετήριο του οποίου μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει πολλά ευρήματα.

Πρόκειται για το επίσημο νεκροταφείο της αρχαίας πόλης με πολύ μεγάλη έκταση (το μεγαλύτερο νεκροταφείο σε όλες τις Κυκλάδες) και χρήση από τον 8ο αιώνα π.Χ. έως και τον 2ο αιώνα μ.Χ. Οι ταφές της αρχαϊκής περιόδου (κιβωτιόσχημοι τάφοι και ταφές σε αγγεία) οργανώνονται σε χώρους που ορίζονται από μεγάλους κάθετους και οριζόντιους τοίχους. Στον 5ο αιώνα π.Χ. οι ταφές γίνονται κυρίως σε μαρμάρινες τεφροδόχους, αλλά και σε μνημειακές κατασκευές με βάθρα και επιτύμβιες στήλες. Στα ύστερα Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια χρησιμοποιούνται κυρίως μαρμάρινες σαρκοφάγοι με βάθρο.

Η ανασκαφική έρευνα άρχισε το 1983 ύστερα από αίτηση του Δήμου Πάρου για την ανέγερση Πολιτιστικού κέντρου κοντά στο εμπορικό λιμάνι. Συνεχίστηκε μέχρι το 1985, οπότε φάνηκε ότι πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα νεκροταφεία στις Κυκλάδες. Η ανασκαφή συνάντησε πολλές δυσκολίες καθώς ο χώρος είχε μετατραπεί σε βάλτο με πυκνή βλάστηση εξαιτίας υπογείων υδάτων και του υψηλότερου επιπέδου της θάλασσας. Μετά το 1989 κατασκευάσθηκαν αγωγοί και αντλίες που βοήθησαν αποτελεσματικά στην αποστράγγιση του χώρου (δύο μέτρα κάτω από την στάθμη της θάλασσας).

Έχουν συμπληρωθεί και αναστηλωθεί τα ταφικά μνημεία με τις επιτύμβιες αετωματικές στήλες καθώς και οι μαρμάρινες σαρκοφάγοι. Ο αρχαιολογικός χώρος έχει διαμορφωθεί σε αρχαιολογικό πάρκο ορατό περιμετρικά. Εξωτερικά του χώρου, σε παλαιό κτίσμα που επισκευάστηκε, εκτίθενται αναπαραστάσεις ταφών, αντικείμενα και φωτογραφικό υλικό της ανασκαφής.

Το 1992 βρέθηκε γεωμετρική κατασκευή μήκους 7 μ. και πλάτους 1 μ., στην οποία υπήρχαν περί τους 30 αμφορείς με καμένα ανθρώπινα οστά. Επιπλέον η ανασκαφή (1960) έφερε στο φως δύο μοναδικά στον αιγιακό χώρο τα Πολυάνδρια.
Το πολυάνδριο ήταν ένας τάφος που περιελάμβανε πολλούς νεκρούς άνδρες ηλικίας 20-35 ετών. Τα οστά τους ήταν τοποθετημένα μέσα σε αγγεία ύψους περίπου 40 εκ. και καθαρισμένα από τις στάχτες τις πυράς, από την καύση του νεκρού. Οι άνδρες αυτοί είχαν πέσει σε συμπλοκή στην περιοχη, αλλά στην συνέχεια ηρωποιήθηκαν, αφού τουλάχιστον στους δυό επόμενους αιώνες έκαναν προσφορές στον κοινό τους τάφο για  να τους τιμήσουν.

Μετά από επίμονες εργασίες διαμορφώθηκε αρχαιολογικό πάρκο, ενώ δημιουργήθηκε, στο χώρο ενός μηχανουργείου, πρώτο εκθετήριο, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δουν τα ενδιαφέροντα ευρήματα όπως τα Πολυάνδρια και εικόνες από την Εκατονταπυλιανή πριν την αναπαλαίωση του Ορλάνδου. Ο χώρος αυτός βρίσκεται στα βρίσκεται δεξιά από την στήλη που σηματοδοτεί την είσοδο του νεκροταφείου.

Το νεκροταφείο βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο κοντά στο ταχυδρομείο του νησιού.