“Η ποίηση είναι ένας ανεξήγητος τρόπος, προκειμένου να δοθεί όψη σε κάτι που δε διαθέτει ευδιάκριτα όρια, σε κάτι σκοτεινό για το πλήθος, μα υπέρλαμπρο για τους αγαθούς. Ένα παράθυρο διαφυγής από την πραγματικότητα. Δυνατότητα περιπλάνησης σε τόπους μακρινούς και ονειρεμένους, ουτοπικούς και μη”.
Τέτοιες απόψεις διατυπώθηκαν στο πλαίσιο του μαθήματος Νεοελληνική Λογοτεχνία με καθηγήτρια την κ. Χαριτοπούλου.
Στη διάρκεια της συζήτησης ακούστηκε η πρόταση να εξωραΐσουμε την τάξη μας. Να αφήσουμε κάτι στο σχολείο ως τμήμα Γ2, μια και είναι η τελευταία μας χρονιά στο λύκειο.
Έτσι, έπειτα κι από συζήτηση με τη διεύθυνση του σχολείου μας, αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε ο καθένας μαθητής τους αγαπημένους στίχους του από διάφορα ποιήματα Ελλήνων ποιητών και να τα αποτυπώσουμε στους τοίχους της τάξης μας.
Αφορμή γι’ αυτή τη δράση στάθηκε η παγκόσμια ημέρα ποίησης στις 21 Μαρτίου, κι ένα ποίημα, τα «Αντικλείδια» του Γ. Παυλόπουλου, πάνω στο οποίο στηριζόταν το διαγώνισμα στο συγκεκριμένο μάθημα του δεύτερου τετραμήνου, όπως και άλλα ποιήματα που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Μετά την πρόταση αυτή τα ποιήματα άρχισαν να καταφθάνουν βροχή και όλοι με ενθουσιασμό θέλησαν να βοηθήσουν στη διαδικασία. Επιλέχθηκαν ποιήματα του Καβάφη, του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Καρυωτάκη, του Καζαντζάκη, του Σαχτούρη, του Σουρή, του Ελύτη, του Πατρίκιου, της Δημουλά και της Πολυδούρη. Ποιήματα κυρίως με έντονο το στοιχείο του έρωτα και της αγάπης. Κυριαρχεί η δίψα για το άγνωστο και η διακαής επιθυμία του ανθρώπου και ιδιαίτερα του νέου για το όνειρο και το μέλλον, ενώ δεν απουσιάζει η σαρκαστική και καυστική διάθεση κριτικής προς την πολιτική κατάσταση της χώρας.
Η συγκεκριμένη δράση ανανέωσε αφενός την αισθητική της αίθουσας μας, καθώς την κόσμησε με αριστουργήματα ποίησης και πρόσθεσε χρώμα στο αποκαρδιωτικό κίτρινο και ουδέτερο λευκό, και αφετέρου ενδυνάμωσε -και θα το κάνει για πολύ ακόμα στους κληρονόμους της αίθουσας μας- τη σχέση μας (σε πολλούς ήταν ανύπαρκτη) με την ποίηση και τα αγαθά που αυτή μπορεί να προσφέρει.
Τσαούση Κατερίνα (Γ2)