Άννα Μπατσίλα, Ελένη Νικολαΐδου (Α2)
Το μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη, Ελένη ή ο Κανένας βασίζεται στη μυθιστορηματική ζωή της ελληνίδας ζωγράφου Ελένης Μπούκουρα-Αλταμούρα, που γεννήθηκε το 1821 στις Σπέτσες και πέθανε στον ίδιο τόπο το 1900.
Σε νεαρή ηλικία η Ελένη Μπούκουρα, αποφάσισε να ακολουθήσει και να πραγματοποιήσει το μεγάλο της όνειρο. Ένα όνειρο το οποίο έδινε πνοή στην ίδια της τη ζωή. Σε μια κοινωνία ιδιαίτερα αυστηρή και περιοριστική για τις γυναίκες η Ελένη κατάφερε να πάει και να φοιτήσει στη Σχολή των Ναζαρηνών ζωγράφων στην Ιταλία, φορώντας τα ρούχα του «Κανένα» και με την σύμφωνη όμως γνώμη του πατέρα της. Στην Ιταλία παντρεύτηκε τον ζωγράφο Σαβέριο Αλταμούρα, γέννησε τρία παιδιά που ήταν καρποί του πρώτου της έρωτα, τον Ιωάννη, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο. Στη συνέχεια, επέστρεψε εγκαταλελειμμένη από τον άνδρα της στην Αθήνα και εργάστηκε ως γυναίκα ζωγράφος. Στα γεράματα της έζησε μόνη και έγκλειστη στο παραθαλάσσιο σπίτι της, στις Σπέτσες. Η ζωή της ηρωίδας ήταν γεμάτη ανατροπές, μαγεία και τρέλα.
https://www.youtube.com/watch?v=QKEQlaiOuaw
Η συγγραφέας
Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε το 1947 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ενώ έμεινε πολλά χρόνια στην Πάτρα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια.
Μυθιστορήματα: Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά (1989), Θα υπογράφω Λουί (1993), Ελένη ή ο Κανένας (1998), Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων (2002), Αμίλητα, βαθιά νερά (2006), Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα (2009).
Διηγήματα: Ομόκεντρα διηγήματα (1986), Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι (2004).
Ποίηση: Ποιήματα, συγκεντρωτική έκδοση (2008), Το κέικ (1980), Πού ζει ο λύκος; (1982).
Δοκίμια: Βασιλεύς ή στρατιώτης; (1997), Από τη ζωή στη λογοτεχνία (2011).
Συμμετοχή σε πρόσφατες συλλογικές εκδόσεις:
6 φωνές, 6 γυναίκες, από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, εκδ. εκτός εμπορίου από το Ινστιτούτο Θερβάντες (2012).
Ιωάννης Αλταμούρας, Μουσείο Μπενάκη (2011), έκδοση και στα αγγλικά.
Ο κύκλος του βιβλίου, ο συγγραφέας, ο επιμελητής-τυπογράφος, ο εκδότης, ο κριτικός, ο αναγνώστης, Σχολή Μωραΐτη, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2011).
Μετά το ’89, Γαβριηλίδης (2007).
Συγγραφικές εμμονές, Εκδόσεις Καστανιώτη (2007).
Πάτρα, το πρόσωπο της πόλης, Τοπίο (2005), έκδοση και στα αγγλικά.
Ο δρόμος για την Ομόνοια, Εκδόσεις Καστανιώτη (2005).
Μεταξύ άλλων διακρίσεων, έχει τιμηθεί δυο φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (Μυθιστορήματος το 1999 για το Ελένη, ή ο Κανένας, Διηγήματος το 2005 για το Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι), το 2003 από την Ακαδημία Αθηνών με το «Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη» για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων, το 2006 με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το μυθιστόρημα Αμίλητα, βαθιά νερά, και το 1987 με το «Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης. Επίσης, το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που εντάχθηκε το 1994 από την UNESCO στη συλλογή της UNESCO Collection of Representative Works, ενώ το Ελένη ή ο Κανένας διεκδίκησε το 1999 το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, τούρκικα, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά, αλβανικά, ολλανδικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τσέχικα), ενώ έχει κληθεί να συμμετάσχει σε φεστιβάλ, συνέδρια, πανεπιστημιακά σεμινάρια και εκδηλώσεις στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Αποσπάσματα από δυο μυθιστορήματά της έχουν ενταχθεί στη διδασκόμενη Νεοελληνική Λογοτεχνία της Μέσης Εκπαίδευσης. Όλα τα έργα της κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις Καστανιώτη.
Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (1981). Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού (1994-1997). Εκλέχτηκε Δημοτική Σύμβουλος της Α΄ Αθηνών με το ενωτικό ψηφοδέλτιο του Γ. Καμίνη (2010) και ορίστηκε Πρόεδρος του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθήνα 9.84, αξιώματα από τα οποία παραιτήθηκε τον Δεκέμβρη του 2011.
