Καφενεία και κομήτες ύστερα από τα μεσάνυχτα Εγγονόπουλος Nίκος

οι ταξιδιώτες ήρθαν κι έφυγαν
κεκηρυγμένοι εχθροί της ίδιας λησμονιάς και του ίδιου πάθους
υλοτόμοι πάντα του ίδιου πόθου
και μπροστά τους ν’ απλώνωνται όσο παίρνει το μάτι κι η καρδιά
τα ίδια μαύρα κουρελιασμένα σύννεφα
να μπλέχουν στα κατάρτια τους
να σκουριάζουνε τις άγκυρές τους
ναν τους σφυράν κρυφά μέσα στ’ αυτί με τη μπουρού
την ίδια οδύνη

μικρογραφία της δουλειάς μας

λες ένα κίτρινο χρυσό
λαμπερό
να βάψη αυτό το μαύρο αισχρό και θλιβερό τοπίο
που το τρυπούν σκληρά
τα νυσταγμένα φώτα των ηλεκτρικών λαμπτήρων

τα νυσταγμένα φώτα μιας αξιοδάκρυτης ―ιδανικής― πορνείας
και της ψωριάρικιας γκαμήλας το νυσταλέο «che vuoi?»

λες;

 

Άσκηση:

Παίξτε το παιχνίδι των ερωτοαπαντήσεων (διαλέξτε λέξεις από το ποίημα του Εγγονόπουλου) και φτιάξτε το δικό σας υπερρεαλιστικό ποίημα

Δείτε τις δημιουργίες μας κάνοντας κλικ πάνω στην εικόνα ………………..……….