Ο Οδυσσέας Ελύτης στο «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» περιγράφει την απάνθρωπη σκληρότητα του πολέμου και τον ανείπωτο πόνο που γεννά.
Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα
Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:
Ελευθερία.
Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν τον δρόμο:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος
Το Β2 εν έτει 2020 συμπλήρωσε το Άξιον Εστί με το δικό του τρόπο/το δικό του λόγο
Τέλος κάποια φορά, φανήκανε μακριά οἱ καπνοὶ ποὺ ἀνέβαιναν μεριὲς-μεριές, κι οἱ πρῶτες στὸν ὁρίζοντα κόκκινες, λαμπερὲς φωτοβολίδες/ στρατιές/ κατοικίες/ στέγες/ φωτιές/ φλόγες που άναβαν , που έσβηναν/ ελπίδες που τρεμοπαίζανε….
Στο εξής δε θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολέμησαν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολέμησαν σαν Έλληνες.
Αφήστε μια απάντηση