Γενικό Λύκειο Αγίας Βαρβάρας

Οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν ένα νέο είδος μικρόσωμου αλλά άγριου δεινόσαυρου, που έζησε πριν από περίπου 230 εκατ. χρόνια, στην ύστερη Τριασική περίοδο. Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους δεινόσαυρους που έχουν ποτέ βρεθεί. Οι δεινόσαυροι κυριάρχησαν στον πλανήτη μας επί πολλές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.

Ο νέος σαρκοφάγος δεινόσαυρος, που ονομάστηκε επιστημονικά Eodromaeus (“δρομέας της αυγής”), είχε μήκος περίπου 1,3 μέτρα, βάρος πέντε έως επτά κιλά, μακρύ λαιμό, μακριά μυτερά νύχια, ουρά, πόδια γρήγορου αιλουροειδούς, μεγάλα σαγόνια και κοφτερά δόντια. Διαβάστε όλο το άρθρο »

Αν δείτε δύο μαύρα μάτια ζωγραφισμένα σε αρχαίο αγγείο, μη φανταστείτε πως αποτελούν μια παραξενιά του ζωγράφου ή έστω ένα διακοσμητικό μοτίβο.

Μεταλλικό τάμα οφθαλμών (19ος-20ός αι.) Ούτε η γλυπτή απόδοση ενός χάλκινου φαλλού, με πόδια αλόγου και καμπανάκια να κουδουνίζουν από κάτω, έχει να κάνει με κανένα διαστροφικό αρχαίο δημιουργό. Και τα δύο έργα έχουν αποτρεπτικές ιδιότητες για το βάσκανο μάτι. Διαβάστε όλο το άρθρο »

Μπορείτα 999 σκαλοπάτια του φρουρίου του Παλαµηδίου στο Ναύπλιο να αποτελούν πρόκληση για πολλούς. Οµως θα ήταν σαφώς λιγότεροι εκείνοι που θα αποφάσιζαν να τα ανέβουν αν ήξεραν πως στην κορυφή του µνηµείου µε τους 200.000 επισκέπτες ετησίως δεν θα βρουν ούτε ένα ποτήρι νερό. Και δενείναι τοµοναδικό µνηµείο στην Ελλάδα πουδεν είναιφιλόξενο γιατους επισκέπτεςτου. Η βυζαντινή καστροπολιτεία του Μυστρά µπορεί να υποδέχεται 100.000 επισκέπτες τον χρόνο, όµως µετά την πολύωρη περιήγησή τους θα φύγουν µε τηναπορία για όσα είδαν καιδιψασµένοι, καθώς ούτεοδηγός ούτε κυλικείο υπάρχει.  Διαβάστε όλο το άρθρο »

Το καλοκαίρι προγραμματίζεται να ξαναλειτουργήσει η ημιυπαίθρια έκθεση με τα αγάλματα του πρώτου ορόφου της Στοάς Αττάλου, που είναι πάνω από τριάντα χρόνια κλειστή για το κοινό.

Τα μικρά αγάλματα και οι προτομές που φιλοξενεί ο όροφος της Στοάς, έκτασης 1.500 τ.μ., σήμερα είναι ξεχασμέναΠρόκειται για μια ενδιαφέρουσα συλλογή γλυπτών από την Αρχαία Αγορά, που περιέργως ουδείς ζητάει να δει εκτός από μερικούς ηλικιωμένους που θυμούνται πως πριν από χρόνια είχαν θαυμάσει από εκεί ψηλά ολόκληρο το αρχαίο αττικό τοπίο, από τον Κεραμεικό μέχρι το Αστεροσκοπείο, τον Λόφο Μουσών, τον ναό του Ηφαίστου και όλα τα μνημεία της Αρχαίας Αγοράς.

Διαβάστε όλο το άρθρο »

Ενα κτίριο που συνδέεται άμεσα με τη δημόσια ζωή των αρχαίων κατοίκων της Κύθνου, το Πρυτανείο, ήρθε, όπως όλα δείχνουν, στο φως κατά την αρχαιολογική έρευνα που διεξήχθη το περασμένο καλοκαίρι από τον καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Αλέξανδρο ΜαζαράκηΑινιάν . Πολυάριθμα ευρήματα, μεταξύ των οποίων πήλινα γυναικεία ειδώλια, αγγεία πόσης, μολύβδινα σταθμία, πλήθος υφαντικών βαρών, ακόμη και ένα σιδερένιο εγχειρίδιο που χρονολογούνται από τους όψιμους κλασικούς χρόνους συνηγορούν σε αυτή την πρόταση, αν και, όπως λέει ο κ. Μαζαράκης-Αι- νιάν, η ανασκαφή θα πρέπει να συνεχιστεί ώστε να υπάρξει σαφής απάντηση.  Διαβάστε όλο το άρθρο »

Σκύφοι με ανάγλυφη διακόσμηση για τους καλούς πελάτες μιας ταβέρνας,αφού καθένας έπινε κρασί στο δικό του κύπελλο

Οταν ο Αριστοφάνης βάζει στο στόμα του δούλου Παφλαγόνα την αλαζονική φράση «Μόλις φάω ζεστές παλαμιδοφέτες και πιω από πάνω σκέτο κρασί,θα κάμω λιώμα εγώ τους στρατηγούς της Πύλου» κι όταν ο ρήτορας Υπερείδης σημειώνει πως«οι Αρεοπαγίτες απαγόρευαν σε οποιονδήποτε είχε γευματίσει σε καπηλείο να επισκεφθεί τον Αρειο Πάγο», μιλούν, εκτός των άλλων, για έναν λαϊκό θεσμό της αρχαίας Αθήνας ευρύτατα διαδεδομένο και δημοφιλή. Γιατί αν η αριστοκρατία διασκέδαζε στα συμπόσια τρώγοντας και κυρίως πίνοντας, το αντίστοιχο για τους απλούς ανθρώπους ήταν οι ταβέρνες και τα καπηλειά, στα οποία ήταν ελεύθερη η είσοδος για όλους. Κρασί, φαγητό, ενίοτε και τυχερά παιχνίδια- έτσι εξηγείται και η κακή φήμη τους- ήταν οι παροχές αυτών των χώρων. Και επειδή ο κάπηλος μπορούσε να είναι ταυτόχρονα και λιανοπωλητής, οι αρχαίες πηγές λένε ότι τα εμπορεύματά του ήταν το κρασί, το ξύδι και οι πυρσοί με τους οποίους οι πελάτες φώτιζαν τον δρόμο για το σπίτι τους τη νύχτα, ώστε να προστατεύονται από τους κλέφτες μανδυών. Μια τέτοια ταβέρνα εντοπίστηκε στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 από τον αμερικανό αρχαιολόγο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ κατά τις ανασκαφές της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Την απόδειξη μάλιστα για την ύπαρξη της ταβέρνας, η οποία προφανώς ήταν ένα απλό κτίσμα σε μια σειρά καταστημάτων της Αγοράς, την έδωσε ακριβώς η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αγγείων για την πόση οίνου αλλά και κατάλοιπα τροφίμων!  Διαβάστε όλο το άρθρο »

Το χάλκινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, έργο του 3ου αιώνα π.Χ., που βρέθηκε στο Αρέτσο της Ιταλίας προερχόμενο από ελληνικό εργαστήριο

Κομψή, θηλυκή, χαριτωμένη… Μια άλλη Αθηνά, από τις γνωστές μας της Κλασικής εποχής, είναι αυτή η μικρόσωμη (1,51 μ.) θεά που κοσμεί με την ομορφιά της εδώ και λίγες ημέρες το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η Αθηνά, που ήρθε στην Αθήνα από τη Φλωρεντία- αν και βρέθηκε στο Αρέτσο της Ιταλίας πριν από τέσσερις αιώνες (1541)- είναι μια«αναπάντεχη επισκέπτρια», όπως τη χαρακτήρισε χθες ο διευθυντής του μουσείου κ. Νίκος Σταμπολίδη ς παρουσιάζοντας το χάλκινο άγαλμα του 3ου αιώνα π.Χ.  Διαβάστε όλο το άρθρο »

Επάνω, αμφορείς τύπου Μπρίντιζι, μέρος του φορτίου του σκάφους, οι οποίοι συνεισφέρουν στη χρονολόγησή του στα ύστερα χρόνια της Ελληνιστικής εποχής.

Αριστερά, λίθινη λεκάνη, νιπτήρας συγκεκριμένα, που ανελκύστηκε από το ναυάγιο. Κάτω, ο αρχαιολόγος-δύτης εξετάζει τα ξύλινα λείψανα του αρχαίου σκαριού, τα οποία διατηρήθηκαν λόγω του αμμώδους βυθού

Κατάφορτο από αμφορείς και αγγεία φαγητού και ποτού, καθώς και λίθινα και μπρούντζινα αντικείμενα- όπως τα μικρά τμήματα από χάλκινα αγάλματα φυσικού μεγέθους, αλλά και τα πόδια ανάκλιντρου- είναι το αρχαίο ναυάγιο της νήσου Στύρας στον Νότιο Ευβοϊκό που ερευνήθηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούνιο και Ιούλιο. Είναι τέτοια η ποικιλία και η ποιότητα του φορτίου του μάλιστα που κάνει τους αρχαιολόγους να μιλούν για ένα εμπορικό πλοίο που μετέφερε είδη πολυτελείας προς πώληση σε εκλεπτυσμένους αγοραστές. Ειδικά η παρουσία των χάλκινων αντικειμένων υποδηλώνει την πιθανότητα να μεταφέρονταν στο πλοίο γλυπτά σε ακέραιη ή έστω αποσπασματική κατάσταση.  Διαβάστε όλο το άρθρο »

Οι Ελβετοί µπορούν να συνεχίσουν να υπερηφανεύονται για τα ρολόγια τους, το τυρί Εµενταλ και την ιστορία του Γουλιέλµου Τέλου, αλλά πρέπει να πουν «αντίο» στον ελβετικό σουγιά…

Οπως αποδεικνύεται από έκθεµα σε µουσείο τουΚέµπριτζ, η πατρότητα ενός εργαλείου που λατρεύτηκε από εκατοµµύρια ανθρώπους γιατη χρηστικότητάτουκαιτην εργονοµία του ανήκει στους Ρωµαίους.  Διαβάστε όλο το άρθρο »