Ο Κόλπος Μπάφιν, μεταξύ της ομώνυμης νήσου και της Γριλανδίας στο Βόρειο Ατλαντικό, είναι σχεδόν όλο το χρόνο παγωμένος, μην επιτρέποντας στους ωκεανογράφους να συλλέξουν πολύτιμα στοιχεία για τη χειμερινή θερμοκρασία των υδάτων του Δυτικού Ρεύματος της Γριλανδίας.
Ετσι, προκειμένου να αποκτήσουν τα πρώτα δεδομένα από αυτή την αχανή περιοχή των 689.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, τοποθέτησαν θερμόμετρα και δορυφορικό εντοπισμό σε μια ομάδα ναρβάλ. Τα συμπαθή αυτά θαλάσσια θηλαστικά, που τα ονομάζουν και θαλάσσιους μονόκερους (επιστημονική ονομασία: Μονόδων Μονόκερως) εξαιτίας του «κέρατος» που διαθέτουν, κυνηγούν τη λεία τους σε βάθη έως και 1.773 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πάγου του Κόλπου και αποτελούν ιδανικούς «ερευνητές» των υποθαλάσσιων θερμοκρασιών. Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται ανάλογη μέθοδος, αφού ωκεανογραφικά όργανα έχουν τοποθετηθεί σε θαλάσσιους ελέφαντες και φώκιες για μελέτες στο Νότιο Ωκεανό και τη Νορβηγία.
Ομως τα ναρβάλ έδωσαν στοιχεία για μια τεράστια «τρύπα» δεδομένων από αυτή την περιοχή, βοηθώντας στην ακρίβεια των κλιματικών προβλέψεων. Τα αποτελέσματα; Δυστυχώς, επιβεβαίωσαν την άνοδο της θερμοκρασίας των υδάτων. Για τα τρία χρόνια που μελετήθηκαν οι χειμερινές θερμοκρασίες του Κόλπου Μπάφιν βρέθηκαν κατά 0,9 βαθμούς Κελσίου ανώτερες από τις μέχρι τότε υπολογιζόμενες, επιβεβαιώνοντας τα συμπεράσματα που είχαν εξαχθεί από τη μελέτη των ακριβέστερων θερινών δεδομένων – και βεβαίως καταδεικνύουν τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
©2010 Nature News
