ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ (ΚΡΗΤΙΚΟ- ΠΟΝΤΙΑΚΟ)
ΟΝΟΜΑ:
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
1. Να γράψετε με συντομία το περιεχόμενο των παρακάτω ιστορικών όρων
Πολιτοφυλακή της Κρήτης¨
Φροντιστήριο Τραπεζούντας
ΜΟΝΑΔΕΣ 10
2. Σε κάθε μια από τις ακόλουθες προτάσεις περιέχεται ένα (μόνον) λάθος. Να το υπογραμμίσετε και να συμπληρώσετε δίπλα το σωστό:
1. Ο εντολοδόχος των μεγάλων Δυνάμεων πρίγκιπας Γεώργιος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 9/ 10/ 1898 …………………………………..
2. Με τον Οργανικό Νόμο του 1900 δόθηκε λύση σε ακανθώδη πολιτικά ζητήματα ……………………………………..
3. Στις 18 Μαρτίου 1901 ο Γεώργιος απέλυσε τον Ιωάννη Σφακιανάκη από το αξίωμα του υπουργού. ………………………………….
4. Στο τέλος του 1904 προκηρύχτηκαν εκλογές για την ανάδειξη 94 βουλευτών. ………………………………………
5. Οι επαναστάτες αιφνιδίασαν τον Ηγεμόνα και κήρυξαν την επανάσταση (του Θερίσου) στις 14 Μαρτίου 1905. ……………………………………………..
6. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης κάλεσε στις 12 Μαρτίου τους αντιπροσώπους του αθηναϊκού τύπου και προέβη σε σκληρές δηλώσεις κατά του Βενιζέλου. …………………………………………………
7. Ο βασιλιάς της Ελλάδας Γεώργιος Α ΄ υπέδειξε ως νέο Ύπατο Αρμοστή τον Ανδρέα Ζαΐμη. …………………………………………….
8. Όταν υψώθηκε στο φρούριο της Σούδας η Ελληνική σημαία οι μεγάλες δυνάμεις απαίτησαν αμέσως την υποστολή της. …………………………………………….
9.Ο Βενιζέλος απέστειλε στην Κρήτη ως διοικητή το φίλο του Ίωνα Δραγούμη. ………………………………………………………………
10. Στις 14 Φεβρουαρίου 1913 αφαιρέθηκαν από το φρούριο της Σούδας οι σημαίες των Μ. Δυνάμεων και της Ρωσίας. ………………………………………………..
ΜΟΝΑΔΕΣ 10
3. Να περιγράψτε τον αγώνα του Κ. Κωνσταντινίδη για τη δημιουργία αυτόνομης ποντιακής δημοκρατίας στον Ανατολικό Πόντο.
ΜΟΝΑΔΕΣ 10
OMAΔΑ Β΄
Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και στοιχεία που θα αντλήσετε από τα παρακάτω κείμενα να απαντήσετε στις ερωτήσεις:
Α) Για ποιους λόγους επιβλήθηκε μεθοδευμένη εξόντωση στους Έλληνες του Πόντου; (1916-1923)
Β) Γιατί η μεθοδευμένη εξόντωση των Ελλήνων του Πόντου μπορεί να χαρακτηριστεί γενοκτονία;
Α. [Η ιστορία του Πόντου]
Ο Πόντος μπήκε στο επίκεντρο της άλλης ελληνικής ιστορίας και της άλλης ελληνικής πρότασης, το 1916.
Τότε άρχισε η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Ελλήνων του Πόντου. Η γενοκτονία αυτή, ήταν αποτέλεσμα της σύμπτωσης των συμφερόντων του τούρκικου εθνικισμού και του γερμανικού κεφάλαιου. Γιατί ο πρώτος έβλεπε, σαν μόνο τρόπο κυριαρχίας στην περιοχή, τη βιολογική εξόντωση των ντόπιων πληθυσμών ενώ το γερμανικό κεφάλαιο εποφθαλμιούσε την αγορά και τις πρώτες ύλες της Μικρασίας.
Απάντηση σ’ αυτή την πρακτική των Τούρκων, υπήρξε η ανάδυση ενός αυθόρμητου εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος σε δύο επίπεδα. Πρώτα στα βουνά με τη μορφή της ένοπλης αντίστασης και κατόπιν πολιτικά.
Πάνω από 2.000 βγήκαν στα βουνά. Τα κύρια κέντρα του πολιτικού κινήματος ήταν:
η Τραπεζούντα, η Μασσαλία της Γαλλίας και το Βατούμ.
Στην Τραπεζούντα δημιουργήθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση του Πόντου απ’ τους Ρώσους, η ΠPOΣΩΡΙΝΗ KYBEPNHΣΗ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ με πρώτο Έλληνα κυβερνήτη τον κ. Θεοφύλακτο. Η ηγετική φυσιογνωμία στην Τραπεζούντα ήταν ο δεσπότης Χρύσανθος Φιλιππίδης.
Στη Μασσαλία, ο πυρήνας των Ποντίων επαναστατών ήταν συσπειρωμένος γύρω από τον Κ. Κωνσταντινίδη, τον πιθανότερο πρόεδρο της παρ’ ολίγον Ποντιακής Δημοκρατίας. Στο Βατούμ ήταν η έδρα της «Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων του Πόντου», που ήταν ουσιαστικά εξόριστη κυβέρνηση.
Πηγή: http://eleftheros-pontos.blogspot.com/2007/07/e.html
Β. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
Οι Έλληνες του Πόντου πριν το Γενικό Πόλεμο του 1914 ανέρχονταν σε 700.000 κατοίκους. Αριθμός που αναγνωρίσθηκε επίσημα από την κυβέρνηση του Κιαμήλ πασσά.
Η στατιστική της Μαύρης Βίβλου, η οποία εκδόθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο του Πόντου στα 1922 αναφέρει:
Οι σφαγέντες και οπωσδήποτε εξολοθρευθέντες Ελληνες του Πόντου από το 1914 μέχρι το 1922 ανέρχονται εις τους εξής αριθμούς:
Περιφέρεια Αμασείας 134.078
Περιφέρεια Ροδοπόλεως 17.479
Περιφέρεια Χαλδείας – Κερασούντας 64.582
Περιφέρεια Νεοκαισαρείας 27.216
Περιφέρεια Τραπεζούντας 38.435
Περιφέρεια Κολωνίας 21.448
Σύνολο 303.238
Μέχρι την Ανοιξη του 1924 το τραγικό μαρτυρολόγιο
των Ποντίων περιέλαβε ακόμα 50.000 νεομάρτυρες στην πλειοψηφία τους γυναικόπαιδα.
“Η εις ανθώπινον υλικόν απώλεια των Ποντίων
δύναται να υπολογισθεί από του Γενικού πολέμου μέχρι Μαρτίου 1924 εις τριακοσίους
πεντήκοντα τρεις χιλιάδες φονευθέντας απαγχονισθέντας και αποθανόντας εκ
πείνης, ασθενειών και κακουχιών.”
“ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ” Γ. Κ. Βαλαβάνης, σελ. 23 – 24
(σ.σ. Δηλαδή το 50% του πληθυσμού)
Έρευνα Γιάννης Μπάνιος
Πηγή: http://www.pontos-stuttgart.de/pontos_istoria/genika.htm
ΜΟΝΑΔΕΣ 20
Αφήστε μια απάντηση