Εργασίες Μαθητών

Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο αλλά και σε νομικό, η ελληνική ροκ σκηνή σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό ανδροκρατείται, όπως και η παγκόσμια. Έτσι η παρουσίαση της γυναίκας γίνεται καθαρά μέσα από την ανδρική σκοπιά.
Είναι γεγονός ότι η ροκ σκηνή ήταν και είναι ανδροκρατούμενη όπως αναφέραμε και πριν. Η γυναικεία παρουσία στην μουσική αυτή σκηνή, ήταν πάντα κάτι σαν νεωτερισμός , σαν κάτι όχι και τόσο σοβαρό, σαν κάτι που θα… περάσει.
Ακόμη, τις γυναίκες τις θέλανε να είναι θαυμάστριες ή μανεκέν. Το πολύ-πολύ να είναι τραγουδίστριες, ανδρών τραγουδοποιών. Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν, οι γυναικείες παρουσίες στην παγκόσμια ροκ σκηνή ήταν ελάχιστες και πόσο μάλλον στην ελληνική …………… μηδαμινές.
Έτσι όλα αυτά είναι μέχρι σήμερα ανδρικό οχυρό.
Εδώ όμως τίθεται το εξής ερώτημα:
– Γιατί η ροκ σκηνή είναι ανδροκρατούμενη;
Ένας λόγος είναι ότι οι ροκ μπάντες λόγω των pubs έχουν ανδρικό υπόβαθρο.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ
Εμείς θα εξετάσουμε στίχους και μουσική από τα εξής ελληνικά ροκ συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που αφορούν την ισότητα των δυο φύλων η την οπτική του καλλιτέχνη απέναντι στα δύο φύλα:
? Ξύλινα σπαθιά
? Ενδελέχεια
? Παύλος Σιδηρόπουλος
? Δυτικές συνοικίες
? De Facto
? 2002 Gr
? Τρύπες.
Μπορεί να μην υπάρχουν πολλά τραγούδια που μιλάνε άμεσα για την ισότητα των 2 φύλων αλλά αυτό φαίνεται έμμεσα από πολλούς στίχους, είτε μέσα από ερωτικά τραγούδια, είτε μέσα από τραγούδια που εκφράζουν λύπη ή και μίσος όπως:
ΤΡΥΠΕΣ
Το τραγούδι από τις Τρύπες Παράξενη Πόλη δείχνει την γυναίκα ως στοιχείο κακού στην κοινωνία.
ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΟΛΗ
Γριά π*****α που ξυρίζει τα πόδια της
Γίναμε άρρωστοι απ’ αυτήνα όλοι
Ψυχομαμά που σκοτώνει τ’ αγόρια της
Είναι παράξενη αυτή η πόλη
Βλέπω στα μάτια σου τον τρόμο να χορεύει
Μη με ρωτάς αν νιώθω δυνατός
Μες στο μυαλό μου η τρέλα αρχίζει ν’ αγριεύει
Στείλε μου μήνυμα αν είμαι ζωντανός
Τα βράδια γόησες ρουφιάνες μας μαγεύουν
Γέροι ανώμαλοι στα μάτια μας κοιτούν
Μπάτσοι στους δρόμους τα στοιχεία μας γυρεύουν
Άθλιες πιάτσες τα κέφια μας ρουφάν
Γκόμενα ψεύτρα που μασάει τα λόγια της
Γίναμε άρρωστοι απ αυτήνα όλοι
Ψυχομαμά που σκοτώνει τ’ αγόρια
Στείλε μου μήνυμα αν είμαι ζωντανός
ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ
Τα Ξύλινα σπαθιά σε κάποια από τα τραγούδια τους διακρίνεται το πνεύμα της ισότητας των δυο φύλων. Εμείς εδώ αναφέρουμε το τραγούδι Ρίτα. Μέσα απ’ αυτό το τραγούδι φανερώνεται η αλλαγή της γυναίκας από το καλό στο κακό και παρουσιάζεται η ατίθαση πλευρά της γυναίκας.
ΡΙΤΑ
Βρήκα χθες το βράδυ την αγάπη μου τη Ρίτα
κλώτσαγε τον Πύργο έριχνε πέτρες στα καράβια
κοίτα με στα μάτια μη φοβάσαι λέει κοίτα
Ρίτα τι να δω μωρό μου έχουν μείνει άδεια
Ρίτα πως μπορείς να τα ξεχάσεις όλα εκείνα
τα όνειρα που κάναμε να φύγουμε παρέα
μου ‘χες πει μαζί θα την περνάμε πάντα φίνα
πάντοτε οι δυο μας θα τη βγάζαμε ωραία
Η Ρίτα αλλάζει
τώρα πια δεν την τρομάζει
η νύχτα τα φώτα
όχι πια, όχι όπως πρώτα
Ρίτα σ’ ένα κόσμο από σίδερο κι ατσάλι
βρες μου ένα τρόπο να μη ντρέπομαι να ζήσω
Ρίτα μου ‘χουν βάλει δυναμίτη στο κεφάλι
Ρίτα μην πεθαίνεις μη μ’ αφήνεις να σ’ αφήσω
Η Ρίτα το ξέρει
ακονίζει το μαχαίρι
Ρίτα σταμάτα, σταμάτα, σταμάτα
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ
Οι γυναικείες παρουσίες στη ροκ σκηνή, όπως αναφέραμε και πριν, είναι ελάχιστες. Γι’ αυτό το πρόσωπο της γυναίκας στον τομέα αυτό φαίνεται μέσα από τα τραγούδια που παρουσιάζουν τα συγκροτήματα.
Τα περισσότερα όμως τραγούδια εκφράζουν ένα κρυφό συναίσθημα ή και ένα παράπονο που έχει αποκτήσει ο δημιουργός από την γυναίκα. Κάποια απ’ αυτού του είδους τα τραγούδια είναι τα παρακάτω:
DE FACTO
Μέσα από το παρακάτω τραγούδι παρουσιάζεται ένας άντρας ο οποίος έχει πληγωθεί από μια γυναίκα για την οποία έδωσε τα πάντα.
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Ποιο να ναι αυτό το μυστικό
Που σε κρατάει μακριά από δω
Κι ακόμα δεν μπορώ να δω
Μετράω ώρες και στιγμές
Για όσα έσβησες στο χθες
Γι αυτά που κρύβεις και δεν λες
Χάνομαι μέσα μου κι εγώ
Μα έχω κάτι να σου πω
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Να μπλέκει με το δάκρυ
Να σε πονάει τόσο βαθιά
Δεν είναι έτσι η αγάπη
Λάθος σου τα χουν μάθει
Και μου ματώνεις τη καρδιά
Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
Καίνε τον δρόμο μου ξανά
Πάλεψα μέσα μου καιρό
Πέρασα γη και ουρανό
Για να μπορώ να σ’ αγαπώ
Έδωσα σώμα και ψυχή
Για να κερδίσω μια στιγμή
Μα την αρνήθηκες κι αυτή
Χαθήκαμε με τον καιρό
Μα είχα τόσα να σου πω
Δεν είναι έτσι…
Χαθήκαμε με τον καιρό
μα είχα κι’ άλλα να σου πω
Δεν είναι έτσι…
ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ένα τραγούδι που θέλει να μας δείξει έναν χωρισμό με αιτία την κοινωνική διαφορά ανάμεσα στο ζευγάρι.
To blues του αποχωρισμού
Απόψε τόσο μόνος να ‘μαι κι εσύ να λείπεις μακριά
Σα να ναι τώρα το θυμάμαι το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια
Ήτανε τρεις θυμάμαι Απρίλη κάποια Δευτέρα αλλιώτικη
Κι ήτανε κάπου προς το δείλι όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ?μπλεξες τι γύρευες απόψαρο στα φουσκονέρια
Κάποτε κύλαγε το αίμα μέσα στις φλέβες μας καυτό
Τώρα συμβόλαιο με το ψέμα έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ
Μ’ αυτή τη νύχτα ώρα μία όπου κι αν είσαι θα σταθείς
Το κάλεσμά μου σα μια υποψία μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί
Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια
Με τον αλήτη που ?μπλεξες τι γύρευες απόψαρο στα φουσκονέρια
ΔΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ
Το τραγούδι φανερώνει τις προσπάθειες ενός άντρα να ξεπεράσει έναν χωρισμό αναδεικνύοντας παράλληλα τη συναισθηματική πλευρά του άντρα.
ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ
Πες μου γιατί
να ‘ναι όλα άσχημα μακριά σου
Πες μου γιατί
να μου λείπει τόσο η αγκαλιά σου
Πες μου γιατί
τριγυρίζεις μέσα στο μυαλό μου
Πες μου γιατί
δεν αντέχω πια τον εαυτό μου.
Σε μπαρ και σε μοτέλ
σε λεωφόρους σε πεζοδρόμια
Ψάχνω για να βρω
μάτια με τα δικά σου όμοια
Σε μπαρ και σε μοτέλ
για να Πειστώ πως σε ξεπέρασα
είχα τον παράδεισο
και τό ‘μαθα όταν σ’ έχασα
Πες μου γιατί
όλα να θυμίζουνε εσένα
η σιωπή
τα ρούχα πού ‘ναι πεταμένα
Πες μου γιατί
τριγυρίζεις μέσα στο μυαλό μου
Πες μου γιατί
δεν γνωρίζω πια τον εαυτό μου.

Παναγιώτης Αρμέντζιος
Μιχάλης Βαϊόπουλος
Στέλιος Βουλγαράκης
Παναγιώτης Δεληγιάννης
Βασίλης Σαμαράς