Φιλομάθεια

Ο Γεώργιος Βιζυηνός γεννήθηκε στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης το 1849 και το πραγματικό επίθετό του ήταν Μιχαηλίδης. Έμεινε πολύ νωρίς ορφανός από πατέρα και πέρασε τα παιδικά του χρόνια με φτώχεια και στερήσεις, καθώς η μητέρα του αγωνιζόταν μόνη της να αναθρέψει τέσσερα παιδιά. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο χωριό του και αργότερα πήγε στην Πόλη, στο ραφτάδικο του θείου του, για να μάθει την τέχνη και να μπορεί να βιοπορίζεται. Εκεί με τη βοήθεια ισχυρών προσώπων άρχισε ν’ ασχολείται με τη λογοτεχνία και με τη βοήθεια του μητροπολίτη Κύπρου Σωφρονίου πήγε στην Κύπρο, με σκοπό να γίνει κληρικός. Επειδή κατάλαβε ότι η ζωή του κληρικού δεν του ταίριαζε, εγκατέλειψε την Κύπρο και γύρισε στην Κων/λη, όπου συνέχισε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Με την παρότρυνση του καθηγητή του ποιητή Ηλία Τανταλίδη εξέδωσε το 1873 την ποιητική συλλογή Ποιητικά Πρωτόλεια, με την οποία έγινε δεκτός στους φιλολογικούς κύκλους της Πόλης. Χάρη στη χορηγία του πλούσιου ομογενή Γεωργίου Ζαρίφη κατεβαίνει και τελειώνει το Γυμνάσιο στην Αθήνα και στη συνέχεια γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή. Επειδή όμως δεν τον ικανοποιεί, συνεχίζει τις σπουδές στη Γερμανία, όπου ασχολείται με τη φιλοσοφία και συγγράφει διδακτορική διατριβή με θέμα «Το παιχνίδι υπό έποψη ψυχολογική και παιδαγωγική» (1881). Το 1883 άρχισε να γράφει τα διηγήματά του και τα ολοκλήρωσε μέχρι το 1885. Μόνον ο Μοσκώβ Σελήμ δημοσιεύτηκε το 1895, ένα χρόνο πριν από τον πρόωρο θάνατό του. Παρόλο που το 1885 έγινε πανεπιστημιακός, η οξύτατη σύγκρουσή του με το κατεστημένο της Φιλοσοφικής Σχολής και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε λόγω του θανάτου του ευεργέτη του Ζαρίφη του προκάλεσαν ψυχικό κλονισμό και οδήγησαν στον εγκλεισμό του στο Δρομοκαΐτειο θεραπευτήριο, όπου και πέθανε τελικά το 1896.
(Πηγή: http://www.potheg.gr/TT.aspx?lan=1&Type=WRITER&writerId=7711138&TextType=BIO)