ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Είναι το σύνολο των αντιλήψεων, του τρόπου ζωής και γενικότερα της υλικής και πνευματικής δημιουργίας των λαών που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Η μεταβίβαση είναι συνήθως προφορική και αναφέρεται: στα ήθη, έθιμα, συνήθειες, αρχές, έργα λαϊκής τέχνης, παροιμίες, μύθους, δημοτικά τραγούδια, ιστορικές διηγήσεις και θρύλους του παρελθόντος που αποτελούν την πνευματική κληρονομιά ενός λαού.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
1. Εξασφαλίζει την εθνική αυτογνωσία (συνειδητοποίηση και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας και της ιδιαιτερότητας ενός λαού, εξάλειψη κινδύνου πολιτιστικής αλλοτρίωσης)
2. Προσφέρει ιστορικά παραδείγματα και πρότυπα προς μίμηση και αποτρέπει τη διάπραξη σφαλμάτων που επέφεραν δεινά στο παρελθόν.
3. Προωθεί το αίσθημα της συλλογικής μνήμης και αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις παλιότερες και τις νεότερες γενιές (εξασφάλιση κοινωνικής συνοχής, συλλογικότητας, συνεργασίας).
4. Περιέχει πλούτο επιτευγμάτων που μπορούν να εμπνεύσουν τη δημιουργικότητα των μεταγενέστερων και ν’ αποτελέσουν τη βάση για την ανάπτυξη του πολιτισμού.
ΠΡΟΓΟΝΟΠΛΗΞΙΑ:
1. στείρα προσκόλληση στη παράδοση
2. εμμονή σε ξεπερασμένα και παρωχημένα στοιχεία του παρελθόντος που οδηγούν στη στασιμότητα και την αποτελμάτωση
3. άγονος συντηρητισμός που εμποδίζει την πολιτιστική πρόοδο
ΠΡΟΟΔΟΠΛΗΞΙΑ – ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Προκαλείται:
1. από το μιμητισμό και την ξενομανία που χαρακτηρίζει τους σύγχρονους Νεοέλληνες που ακολουθούν το παγκόσμιο πρότυπο και τη μαζική κουλτούρα που προβάλλεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη διαφήμιση. (παγκοσμιοποίηση)
2. το συναίσθημα μειονεξίας που συχνά αναπτύσσεται απέναντι σε οικονομικά ισχυρές χώρες, που οδηγεί στην άκριτη υιοθέτηση στοιχείων που προέρχονται από τις χώρες αυτές
3. τη γενικότερη κρίση καθιερωμένων αρχών και αξιών, τάση των νέων για αμφισβήτηση
4. την αστυφιλία, μεταβολή των σύγχρονων συνθηκών ζωής
Οδηγεί σε απομάκρυνση από τις ρίζες, απώλεια της εθνικής ταυτότητας και ιδιαιτερότητας, πολιτιστική αφομοίωση.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
1. Μελέτη της παράδοσης, άντληση γνώσης και εμπειρίας, αξιοποίηση στοιχείων που μπορούν να προσαρμοστούν στις σύγχρονες συνθήκες και όχι δουλική μίμηση
2. Συνειδητοποίηση των αξιών της παράδοσης που ενισχύουν την ιστορική μνήμη και οντότητα (ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία)
Διαφύλαξη και προβολή των γόνιμων παραδοσιακών στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.