Ελεύθερος χρόνος και ψυχαγωγία
Εκμετάλλευση του χρόνου δεν σημαίνει αναγκαία εργασία ασταμάτητη. Είναι απαραίτητος και ο ελεύθερος χρόνος, που φέρνει μια χαλάρωση στην ένταση και ένα σπάσιμο στη ρουτίνα. Μένοντας κανένας στα όρια του μέτρου διατηρεί και τη σωματική του υγεία και την ψυχική του ισορροπία.
Όμως ο ελεύθερος αυτός χρόνος για να αποδώσει τα προσδοκώμενα ευεργετικά αποτελέσματα και να μην καταντήσει ανία και πλήξη, πρέπει να αξιοποιείται κατάλληλα. Από το γεγονός αυτό προκύπτει η ανάγκη της ψυχαγωγίας.
Τίθεται ωστόσο το ερώτημα: είναι απλό και εύκολο πράγμα στην εποχή μας η ψυχαγωγία ή μήπως κι αυτή έχει γίνει ένα πρόβλημα; Αν σκεφτούμε με πόση δίψα κυνηγάει ο σύγχρονος άνθρωπος την ψυχαγωγία, παρά την ύπαρξη τόσων τεχνικών μέσων που θεωρητικά ικανοποιούν την ανάγκη αυτή, θα πρέπει να μη βιαστούμε να δώσουμε μια πρόχειρη απάντηση. Όλοι οι εργαζόμενοι κατά τις ημέρες της δουλειάς δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να περιμένουν σχεδόν εναγώνια την προσεχή αργία. Και η αμφιβολία μένει: τη χαίρονται τελικά πάντοτε την αργία τους; Τα πράγματα δείχνουν ότι δεν μπορούμε σε πολλές περιπτώσεις να απαντήσουμε καταφατικά. Για ένα σημαντικό μέρος ανθρώπων η ψυχαγωγία εκφυλίστηκε απλώς σε μια φυγή από την πραγματικότητα. Η φυγή όμως είναι άρνηση· δεν είναι θέση.
Ας δούμε το πρόβλημα και από τη θετική του πλευρά. Προϋπόθεση της αληθινής ψυχαγωγίας είναι η ήρεμη ψυχική κατάσταση του ανθρώπου, που του την εξασφαλίζουν όχι βέβαια τα άφθονα υλικά μέσα παρά η πνευματική και ηθική καλλιέργεια. Μόνο με την προϋπόθεση αυτή αποδίδουν οι διάφορες μορφές ψυχαγωγίας.
Καιρός όμως να αναφέρουμε τις μορφές αυτές: 1. Το παιχνίδι, που πρέπει να είναι ανάλογο με την ηλικία και την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Εδώ υπάγονται και τα διάφορα σπόρ είτε ως άθληση είτε ως θέαμα. 2. Το ωραίο στην Τέχνη. Μπορεί να πάρει είτε τη μορφή δημιουργίας είτε τη μορφή της αισθητικής συγκίνησης από ένα ξένο έργο. 3. Το ευχάριστο πάρεργο, ποικίλες δηλαδή ερασιτεχνικές απασχολήσεις, κυρίως χειρωνακτικές. Εδώ ίσως μπορεί να υπαχθούν το ψάρεμα και το κυνήγι. 4. Το ωραίο στη φύση: περίπατος, εκδρομή, κατασκήνωση. 5. Η αλλαγή του περιβάλλοντος: ταξίδια, παραθερισμός. 6. Νέες γνώσεις χρήσιμες ή ευχάριστες: βιβλία, τηλεόραση, ομιλίες και 7. Η απασχόληση με μια ξένη έστω και πλαστή ιστορία: βιβλία, τηλεόραση, κινηματογράφος, θέατρο. Και πάνω απ’ όλα ή παράλληλα με όλα η ευχάριστη συντροφιά.
Αν ο καθένας ανάλογα με το χαρακτήρα, την ηλικία και τις δυνατότητές του ξέρει να κάνει σωστή επιλογή στις διάφορες μορφές ψυχαγωγίας, οπωσδήποτε θα αξιοποιήσει γόνιμα τον ελεύθερο χρόνο του και θα ικανοποιήσει τις βαθύτερες ψυχικές του ανάγκες.
(κείμενο του Γιάννη Νικολαϊδη)
Αφήστε μια απάντηση