Αυτή την εβδομάδα θα γνωρίσουμε το δεύτερο στοιχείο της φύσης, τον Αέρα.

Όταν ο αέρας φυσά το νιώθουμε, τον ακούμε, αλλά αναρωτιόμαστε, μπορούμε άραγε να τον δούμε, να τον πιάσουμε, να τον μυρίσουμε;

Πως μπορούμε να τον μετρήσουμε, που υπάρχει ο αέρας;

Εμείς άραγε θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτόν;
Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει παντού;

Κι όμως ο αέρας υπάρχει παντού!! Στη γη, στο νερό, στο χώμα, στον ουρανό.

Πως καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει αέρας στο νερό; Μπορούμε άραγε να τον δούμε; Ένα μικρό πείραμα θα μας βοηθούσε: Σε ένα πλαστικό ποτήρι με νερό βάλαμε ένα καλαμάκι και αρχίσαμε να φυσάμε στο νερό. Τι έγινε ; Φυσαλίδες δημιουργήθηκαν, μήπως εκεί είναι ο αέρας ; Πότε άλλοτε βλέπουμε φυσαλίδες στο νερό; “Από τα ψάρια”, απάντησαν τα παιδιά, “από τους ανθρώπους που έχουν βατραχοπέδιλα και πάνε κάτω από το νερό κυρία”

Ο αέρας υπάρχει και στο χώμα, πώς άλλωστε θα μπορούσαν να ζήσουν τόσοι μικροί οργανισμοί όπως τα σκουλήκια και τα μυρμήγκια μέσα σε αυτό;

Εφόσον είχαμε μιλήσει για τους πλανήτες, αναφέραμε γιατί στο διάστημα οι αστροναύτες φοράνε ειδικές στολές. Yπάρχει εκεί ο ίδιος αέρας που υπάρχει και στη Γη;

Εμείς άραγε μπορούμε να δημιουργήσουμε αέρα;

Φυσάει πάντα από την ίδια μεριά;

Πως τον μετράμε;

Γίνεται ποτέ άραγε ο αέρας επικίνδυνος; Μα βέβαια!!όταν έχουμε πολύ δυνατό αέρα που μπορεί να μετακινήσει ολόκληρα δέντρα, ακόμη και σπίτια, όταν δημιουργείται ανεμοστρόβιλος! Μου απάντησαν τα παιδιά.

Είναι όμως πάντα ο αέρας που αναπνέουμε κατάλληλος; όχι βέβαια! Τόσα αυτοκίνητα, εργοστάσια, αεροπλάνα, μολύνουν τον αέρα που αναπνέουμε. Τι χρώμα έχει ο αέρας τότε; Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για να μην είναι  γκρίζος ο αέρας μας;

Πολλά ερωτήματα!!!!! γιαυτό και προσπαθήσαμε μέσα από διάφορες δραστηριότητες να δώσουμε όσες περισσότερες απαντήσεις μπορούσαμε.

Τα παιδιά με ένα καλαμάκι, φυσούσαν στην παλάμη τους και ένιωθαν τον αέρα, με μια βεντάλια δημιουργήσαμε δροσερό αεράκι στο πρόσωπό μας, δεν έφτανε όμως μόνο αυτό, εμείς θέλαμε να τον πιάσουμε, να τον δούμε…Με μια σακούλα λοιπόν, παγιδεύσαμε τον αέρα και τον δείξαμε στα παιδιά. Φυσήξαμε το μυλαράκι μας και μια σημαία που φτιάξαμε από γκοφρέ χαρτί, άλλοτε δυνατά, άλλοτε σιγά, άλλοτε από δεξιά, άλλοτε από αριστερά. Δημιουργήσαμε σαπουνόφουσκες και το χαρήκαμε πολύ! Πόσα τελικά πράγματα μπορούμε να κάνουμε με τα παιδιά για τον αέρα!.

Δεν σταματήσαμε όμως εδώ. Φτιάξαμε ένα ανεμολόγιο, μάθαμε πως χρησιμοποιείται και είδαμε πόσο εύκολα γυρνάει με τη δύναμη του αέρα και μας δείχνει την κατεύθυνση του. Είχαμε έτσι και μια πρώτη επαφή με τα 4 σημεία του ορίζοντα. Ανατολή, Δύση, Βοράς, Νότος  

Προσπαθήσαμε να

βάλουμε στη σειρά, τη  δύναμη του αέρα και αντιστοιχήσαμε τις εικόνες με τους αριθμούς.

Παράλληλα, βάλαμε στη σειρά τις φωνούλες που σχηματίζουν τις λέξεις, Άνεμος, Αέρας και Αγέρι με μεγάλη επιτυχία.

Μάθαμε για τον τρόπο μέτρησης του αέρα. Ακούσαμε για πρώτη φορά για την κλίμακα μποφόρ, μάθαμε ότι το όνομά της προήλθε από τον Ιρλανδό ναύαρχο Φράνσις Μποφόρ ο οποίος πρώτος την επινόησε για να βοηθήσει τους άλλους ναυτικούς και μάθαμε μέχρι που φτάνει (0-12).

Ένα δελτίο καιρού που παρακολουθήσαμε στον υπολογιστή μας βοήθησε να καταλάβουμε καλύτερα τη διεύθυνση-φορά και την ένταση του αέρα. Για να γίνει καλύτερη κατανόηση, μια ομαδική εργασία όπου αντιστοιχίσαμε εικόνες, αριθμούς και ονομασία ανέμων ήταν ότι έπρεπε!!. Την φτιάξαμε και φυσικά τη στολίσαμε στη τάξη μας.

Δεν παραλείψαμε να διαβάσουμε ένα ωραίο παραμύθι που αφορούσε τον αέρα και να φτιάξουμε το δικό μας θεατρικό.

Ο ήλιος και ο αέρας, το γνωστό παραμύθι του Αισώπου ήταν το ιδανικό και η δραματοποίησή του από τα παιδιά για άλλη μια φορά, πραγματικά αξιέπαινη.

Στο τέλος αφήσαμε το παιχνίδι και τις κατασκευές!! Φτιάξαμε ομάδες των 2 και διαγωνιστήκαμε σε διαδρομές με τα μπαλόνια μας. Παράλληλα, κατασκευάσαμε μια διαδρομή με τα τουβλάκια μας και προσπαθήσαμε να μετακινήσουμε ένα πον-πον από τη μια μεριά της διαδρομής στην άλλη, χωρίς να το αγγίξουμε φυσώντας το μόνο με ένα καλαμάκι.

Η κατασκευή μας ήταν αυτά τα υπέροχα μυλαράκια που ζωγράφισαν  τα παιδάκια μου!!

Τα παιδιά γέλασαν πάρα πολύ και πραγματικά περάσαμε μια υπέροχή εβδομάδα!! 

Φέτος, μέσα στον Φεβρουάριο, άνθισαν οι πανέμορφες αμυγδαλιές μας και δεν θα μπορούσαμε και εμείς να μην μιλήσουμε γι’ αυτό το υπέροχο δέντρο και τον θρεπτικότατο αυτό καρπό.

Ξεκινήσαμε, με τον μύθο της Αμυγδαλιάς και συζητήσαμε πως και γιατί μεταμορφώθηκε η όμορφη Φυλλίς σε αυτό το πανέμορφο δέντρο που ανθίζει μέσα στον Χειμώνα.

Είδαμε εποπτικό υλικό για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως από αυτό το άνθος γίνεται ο καρπός και από τον καρπό πως παίρνουμε το αμύγδαλο. Είδαμε και γράψαμε τη φωνούλα από την οποία αρχίζει η Αμυγδαλιά {Α}

Φέραμε στην τάξη ανθισμένο κλαδί αμυγδαλιάς. Το είδαμε, το μυρίσαμε, το αγγίξαμε.. και θελήσαμε να το φτιάξουμε και εμείς. Κόψαμε γκοφρέ χαρτί, ροζ και άσπρο, φτιάξαμε με τα δαχτυλάκια μας μπαλίτσες, τις κολλήσαμε στα δεντράκια μας και στολίσαμε την τάξη μας.

Παράλληλα, με αφορμή τον αέρα που είχε εκείνη την ημέρα, γίναμε και εμείς αμυγδαλιές όπου τα κλαδάκια μας τα κινούσε ο αέρας, άλλοτε δεξιά, άλλοτε αριστερά, άλλοτε δυνατά, άλλοτε σιγά…

Τα αμύγδαλα είναι καρπός που αρέσει στα παιδιά, έτσι δε θα μπορούσαμε να μην δοκιμάσουμε στην τάξη μας. Και επειδή μας αρέσει να μαθαίνουμε, φέραμε και αμύγδαλα με το τσόφλι. Πως όμως θα μπορούσαμε να το σπάσουμε; Τα παιδιά βρήκαν όλες τις πιθανές απαντήσεις. Με το πόδι, με τα χέρια μας, με μια πέτρα, μεταξύ τους…

Εκμεταλλευτήκαμε το γεγονός ότι είχαμε αυτά τα 2 είδη μαζί μας και φτιάξαμε με τα παιδιά, πολύ ωραία μοτίβα. Παράλληλα, εξασκηθήκαμε στην αναγνώριση των αριθμών κάνοντας αντιστοίχιση με ένα ζάρι

Είχαμε όμως αρκετά αμύγδαλα και έπρεπε κάτι να τα κάνουμε… τι όμως; Μήπως να φτιάχναμε ένα ωραίο γλυκάκι; Σε όλα τα παιδιά άρεσε η ιδέα και έτσι ζεστάναμε σοκολάτα, την αναμείξαμε με τα αμύγδαλά που μας είχαν απομείνει, τη βάλαμε στο ψυγείο να κρυώσει και φτιάξαμε γρήγορα και εύκολα ένα νοστιμότατο γλυκό που το καταβροχθίσαμε…

Χρειαζόταν όμως να φτιάξουμε και κάτι όμορφο να μας θυμίζει το υπέροχο αυτό δέντρο και φυσικά για να στολίσουμε το δωμάτιο μας!! Δανειστήκαμε την ιδέα από μια εξαιρετική συνάδελφο που την ανέβασε στο διαδίκτυο. Ζωγραφίσαμε λοιπόν ωραία ανθάκια, τα κολλήσαμε σε κλαδί αμυγδαλιάς και φτιάξαμε από γλωσσοπίεστρα ένα πολύ ωραίο κανδράκι που τα παιδιά πήραν σπίτι.

Αυτή την εβδομάδα επιχειρήσαμε να ανοίξουμε τη βιβλιοθήκη του νηπιαγωγείου μας. Λόγω κορονοϊου δυστυχώς δε μπορούμε να λειτουργήσουμε τη δανειστική μας βιβλιοθήκη. Αυτό το γεγονός όμως δε μας πτόησε καθόλου. Ανοίξαμε τη γωνία της βιβλιοθήκης μας και καθιερώσαμε κάθε Παρασκευή αντί να δανείζονται τα παιδιά βιβλία από το νηπιαγωγείο και να τα διαβάζουν σπίτι τους να τα διαβάζουμε στο νηπιαγωγείο μας και να ζωγραφίζουμε εδώ ότι μας έκανε εντύπωση.

Προκειμένου τα παιδιά να μάθουν τον τρόπο που πρέπει να φέρονται στα βιβλία μας, διαβάσαμε ένα ωραίο παραμύθι “ Οι φίλοι του δάσους πάνε σχολείο”, στο οποίο η κυρία Έλοις η δασκάλα του ξύλινου σχολείου, είναι πολύ στεναχωρημένη γιατί κάποια ζωάκια δεν είχαν συμπεριφερθεί καθόλου καλά στα βιβλία..άλλα τα έκαναν με μαρκαδόρους, άλλα τα έσκιζαν, σε άλλα έβαζαν αυτοκόλλητα,…Επειδή όμως, ξέρει ότι τα παιδιά της τάξης μας αγαπούν τα βιβλία τους και θέλουν να τα κρατήσουν καθαρά και όμορφα, η κυρία Έλοις είναι πλέον πολύ χαρούμενη.

Βγάλαμε φωτοτυπίες και κολλήσαμε στη βιβλιοθήκη μας, τα εξώφυλλα των βιβλίων που θα τοποθετούσαμε εκεί. Έπειτα στην παρεούλα μας παρουσιάσαμε τα βιβλία αυτά, βλέπαμε το κάθε εξώφυλλο, συζητούσαμε για την εικονογράφηση και την ιστορία του κάθε βιβλίου, μάθαμε τι είναι ο τίτλος του βιβλίου , που γράφεται και ένα-ένα τα παιδιά, αντιστοίχιζαν το βιβλίο με την εικόνα της φωτοτυπίας στη βιβλιοθήκη, αφού βέβαια πρώτα μας έδειχναν τον τίτλο του κάθε βιβλίου.

Αφού τοποθετήσαμε τα βιβλία στη βιβλιοθήκη   μάθαμε και τους κανόνες  που χρειάζεται να ακολουθούμε για να τα κρατήσουμε όμορφα και καθαρά και τους κολλήσαμε σε εμφανές σημείο!!

Εξακολουθούσε όμως η γωνιά μας να θέλει και κάτι ακόμη για να γεμίσει…Σκεφτήκαμε λοιπόν να τη διακοσμήσουμε με το «δέντρο της γνώσης». Κάθε παιδί, ζωγράφισε κάτι από ένα παραμύθι  που του αρέσει και το στολίσαμε στο δέντρο μας. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν, το ίδιο και εμείς….

Αφoύ καλύψαμε τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες, προσπαθήσαμε να βάλουμε στη σειρά τις φωνούλες που σχηματίζουν τη λέξη βιβλίο και να προσπαθήσουμε να τη διαβάσουμε. Τη συλλαβίσαμε, βρήκαμε από πόσες συλλαβές αποτελείται και φυσικά προσπαθήσαμε να βρούμε άλλες λέξεις που μας έρχονται στο μυαλό που έχουν σαν συνθετικό τη λέξη βιβλίο, όπως η βιβλιοθήκη μας, το βιβλιοπωλείο, βιβλιοθηκάριος. Παράλληλα, προσπαθήσαμε να βρούμε ποιές άλλες λέξεις αρχίζουν από αυτή τη φωνούλα. β και να τις σχηματίσουμε.

Δε θα μπορούσαμε βέβαια να μην διαβάσουμε και ένα υπέροχο παραμύθι στην παρεούλα μας.

Ο φεγγαροσκεπαστής, είναι ένα παραμύθι που ήταν κατάλληλο καθώς είχαμε ήδη μιλήσει την προηγούμενη εβδομάδα για την ημέρα και τη νύχτα

Το διαβάσαμε λοιπόν, το συζητήσαμε, το δραματοποιήσαμε με μεγάλη επιτυχία!! και στο τέλος της ημέρας ζωγραφίσαμε ότι μας έκανε εντύπωση, προσπαθώντας για πρώτη φορά να αντιγράψουμε τον τίτλο του βιβλίου μας.

Να ευχαριστήσουμε την οικογένεια Πέρου για την άμεση βοήθεια και εγκατάσταση των κουρτινών στην γωνιά βιβλιοθήκης. Επίσης ευχαριστούμε τον σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την αγορά των παραμυθιών.

Ένα θέμα που μας ιντρίγκαρε και θέλαμε να μάθουμε γι’ αυτό είναι οι πλανήτες και το ηλιακό μας σύστημα. Αφού μάθαμε για την ημέρα και τη νύχτα θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για το ηλιακό μας σύστημα και από ποιους πλανήτες αποτελείται εκτός από τη γη μας.

Αρχικά είδαμε ένα πολύ κατατοπιστικό βίντεο που μας έμαθε αρκετές πληροφορίες για τον κάθε πλανήτη ξεχωριστά. Μάθαμε τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον κάθε πλανήτη, τα χρώματά τους και βέβαια παρατηρήσαμε και τη θέση τους στο ηλιακό μας σύστημα. Ποιος είναι ο πρώτος πλανήτης μετά τον Ήλιο; Ποιος ο δεύτερος κ.ο.κ. Πόσοι είναι όλοι οι πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος;

Ήρθαμε με αυτό τον τρόπο, σε μια πρώτη επαφή με τους τακτικούς αριθμούς 1ος, 2ος 3ος κτλ. Είδαμε ποιος είναι πιο κοντά στον Ήλιο, ποιος είναι πιο μακριά. Ποιος είναι ο πιο μεγάλος, ποιος ο πιο μικρός. Στον πλανήτη που βρίσκεται κοντά στον Ήλιο έχει ζέστη ή κρύο, στον πιο μακρινό; Τους μετρήσαμε, είδαμε ότι είναι 9 και γράψαμε και εμείς αυτόν τον αριθμό. Αναρωτηθήκαμε πως μπορεί να είναι η ζωή στους πλανήτες αυτούς, εμείς σε ποιον πλανήτη θα θέλαμε να ζούμε και βέβαια φανταστήκαμε ποιοι θα μπορούσαν να μένουν σε κάθε πλανήτη. Η συζήτηση αυτή δεν θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένη χωρίς μια ζωγραφιά από τα παιδιά. Έτσι ζωγράφισαν με όλη τη φαντασία που τους διακατέχει τον δικό τους μοναδικό εξωγήινο.

Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην στολίσουμε και την τάξη μας με όλους αυτούς τους υπέροχους πλανήτες. Τους εκτυπώσαμε λοιπόν, τους ζωγραφίσαμε με όλη μας την καλλιτεχνία και τους στολίσαμε στην τάξη μας. Μάθαμε πως λέγεται κάθε ένας από αυτούς. Πιο είναι το αρχικό τους γράμμα, βρήκαμε και άλλες λέξεις που αρχίζουν από τα γράμματα αυτά και τα αναζητήσαμε στα γραμματάκια που είναι αναρτημένα στη τάξη μας. Αντιστοιχίσαμε κάθε πλανήτη με την ονομασία του και την κολλήσαμε κάτω από την αντίστοιχη ζωγραφιά με μεγάλη επιτυχία. Μάθαμε τη φωνούλα Π, (Πλανήτες), τη γράψαμε, την βρήκαμε σε άλλες λέξεις και την κυκλώσαμε, ζωγραφίσαμε άλλα πράγματα που αρχίζουν από αυτή τη φωνούλα.

Ακούσαμε ένα πολύ ωραίο τραγούδι “Στη γειτονιά του Ηλίου” και προσπαθήσαμε να το τραγουδήσουμε και εμείς….όσο καλύτερα μπορούσαμε!

Δεν σταματήσαμε όμως στο τραγούδι, προχωρήσαμε σαν γνήσιοι καλλιτέχνες και στη δραματοποίηση. Προσπαθήσαμε να κινηθούμε και εμείς σαν τους πλανήτες, γύρω από τον Ήλιο και γύρω από τον εαυτό μας κάτι που μας άρεσε αρκετά.

Για να γίνει όμως η κίνηση αυτή πιο κατανοητή, σε έναν δίσκο, όπου φτιάξαμε στη μέση έναν Ήλιο από πλαστελίνη, τα παιδιά προσπαθούσαν να κινήσουν έναν πλανήτη που φτιάξαμε και αυτόν από πλαστελίνη γύρω από τον Ήλιο.

Τέλος για ένα μαγευτικό ταξίδι μας στους πλανήτες, φτιάξαμε και εμείς το δικό μας χρωματιστό διαστημόπλοιο.