Πηγή: Το Βήμα online (επιλογή)
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ.
Αρκεί μια ματιά στις προεκλογικές αφίσες του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) για να καταλάβει κανείς ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έβλεπε πολύ πιο μακριά από τις εκλογές της 12ης Ιουνίου τις οποίες με άνεση κέρδισε. Στις αφίσες αυτές δεσπόζει μια χρονολογία: 2023… Τότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση της σύγχρονης τουρκικής Δημοκρατίας που ίδρυσε στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ». Ο Ερντογάν, ο άνθρωπος στον οποίο το κεμαλικό κατεστημένο είχε κάποτε απαγορεύσει ακόμη και την κάθοδο στις εκλογές, θέλει να βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στη μετατροπή της Τουρκίας σε περιφερειακή- ίσως και παγκόσμια- δύναμη. Μια δύναμη που θα έχει «ισλαμικό» άρωμα και σίγουρα θα ενοχλούσε τον Ατατούρκ.
Η άνοδος της Τουρκίας είναι μία από τις σημαντικότερες μικρές ιστορίες της διεθνούς πολιτικής της τελευταίας δεκαετίας. Αφού επί χρόνια υπήρξε ο καλύτερος «πελάτης» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), έφθασε να είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη διεθνώς, πίσω μόνο από την Κίνα και την Ινδία. Η επιτυχία αυτή εξαργυρώθηκε με τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ομάδα των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη (G20). Την ίδια στιγμή οι τουρκικές εταιρείες επεκτείνονται με σαρωτικούς ρυθμούς. Ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες έχουν πάρει όλες τις μεγάλες δουλειές- με το Ιράκ να έχει αναδειχθεί σε νέο «Ελντοράντο». Η Τουρκία είναι αυτή τη στιγμή ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής επίπεδου γυαλιού και ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός τηλεοράσεων για την Ευρώπη. Οι Τουρκικές Αερογραμμές έχουν μεταβληθεί σε παγκόσμια δύναμη και η Κωνσταντινούπολη είναι πλέον μια μεγαλούπολη στην οποία συρρέουν καθημερινά εκατομμύρια επιχειρηματιών και τουριστών.
… Ως το 2023 η Τουρκία θα πρέπει να γίνει μία από τις 10 μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις στον κόσμο, με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της να φθάνει στα 2 τρισ. δολάρια. Το κατά κεφαλήν εισόδημα του Τούρκου θα πρέπει να είναι 25.000 δολάρια και οι εξαγωγές να αυξάνονται ετησίως κατά 500 δισ. δολάρια. Τέλος, η ανεργία, η οποία πλήττει σήμερα κυρίως τους νέους και τους κατοίκους των αστικών κέντρων, να μειωθεί στα επίπεδα του 5%. Πέραν αυτών, ο Ερντογάν θέλει να δει την Τουρκία να κατασκευάζει αεροπλάνα, δορυφόρους, ακόμη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Φυσικά, ο κ. Ερντογάν δεν περιορίζεται στα οικονομικά. Αλλωστε είναι πολιτικός. Ο τούρκος πρωθυπουργός έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα στο εσωτερικό, με πρώτα από όλα το Κουρδικό και τη θέσπιση νέου Συντάγματος, το οποίο θα αντικαταστήσει εκείνο που έγραψε η χούντα της δεκαετίας του 1980. Δεν έχει επίσης κρύψει την επιθυμία του να ανέλθει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ακόμη και να μετακομίσει την πρωτεύουσα της χώρας από την Αγκυρα στην Κωνσταντινούπολη.
… Λίγο μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων την περασμένη Κυριακή, ο τούρκος πρωθυπουργός έδωσε το στίγμα του.
«Χαιρετώ με στοργή τους λαούς της Βαγδάτης,της Δαμασκού,της Βηρυτού,του Αμμάν, του Καΐρου, της Τύνιδας, του Σαράγεβο, των Σκοπίων, του Μπακού, της Λευκωσίας και των υπόλοιπων φίλων και αδελφών λαών που παρακολουθούν τις ειδήσεις στην Τουρκία με μεγάλο ενθουσιασμό» είπε. Και πρόσθεσε: «Σήμεραη Μέση Ανατολή,ο Καύκασος και τα Βαλκάνια κέρδισαν το ίδιο όπως και η Τουρκία. Θα είμαστε ακόμη πιο δραστήριοι σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Θα συνεχίσουμε να καλούμε για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,του κράτους δικαίου,της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην περιφέρειά μας». Τι λείπει από τη δήλωση αυτή; Μα φυσικά η Ευρώπη.
… Η ελληνική πλευρά εκτιμά ότι ο Ερντογάν έχει επενδύσει εσχάτως προσεκτικά σε έναν αντιευρωπαϊσμό. Το ΑΚΡ και ο Ερντογάν προσωπικά πιστεύουν πλέον ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ. Και η Τουρκία όμως φαίνεται να της γυρνά την πλάτη, επιδιώκοντας μόνο συγκεκριμένα οφέλη σε θέματα όπως η απελευθέρωση της βίζας και η στρατηγική συνεργασία. Με την πλειονότητα των ενταξιακών κεφαλαίων να μένουν κλειστά, ενημερωμένοι κύκλοι δεν κρύβουν πλέον ότι έχει ξεκινήσει και στην Αθήνα εντατικά η προετοιμασία για το ενδεχόμενο μιας ειδικής σχέσης ΕΕ- Τουρκίας.
