Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο εμφανίζεται συνήθως με τις εξής μορφές:
- λεκτικός εκφοβισμός (απειλές, χλευαστικά σχόλια, κ.α.)
- σωματικός εκφοβισμός (χτυπήματα, σπρωξίματα, ασελγείς πράξεις, κ.α.)
- κοινωνικός εκφοβισμός (διάδοση φημών, καταστροφή ή αφαίρεση προσωπικών αντικειμένων, δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων, συστηματική απομόνωση, κ.α.)
- ηλεκτρονικός εκφοβισμός ή cyber bullying (παρενόχληση μέσω διαδικτύου, εκβιασμός μέσω διαδικτύου ή κινητού τηλεφώνου, δημοσιοποίηση στοιχείων στα κοινωνικά δίκτυα, κ.α.).
Όταν ένα παιδί είναι θύμα σχολικού εκφοβισμού συνήθως παρουσιάζει:
- μειωμένη διάθεση ή άρνηση να πάει στο σχολείο
- πτώση στις σχολικές του επιδόσεις
- ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή του
- παράπονα για ψυχοσωματικά προβλήματα
- ανεξήγητα σημάδια και μελανιές στο σώμα του ή άλλες ενδείξεις επίθεσης.
Επίσης, στα διαλείμματα προσπαθεί να περνά το χρόνο του στην τάξη ή γύρω από τους εκπαιδευτικούς και τα γραφεία τους, ενώ επιδιώκει να αλλάζει τις διαδρομές από και προς το σχολείο αποφεύγοντας να εξηγήσει και να συζητήσει αυτό που του συμβαίνει.
Όταν διαπιστωθεί ότι ένα παιδί έχει πέσει θύμα σχολικής βίας κι εκφοβισμού πρέπει το γεγονός αυτό να αναφερθεί άμεσα στον αρμόδιο εκπαιδευτικό του σχολείου για να επιληφθεί της κατάστασης. Οι γονείς οφείλουν να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το παιδί τους, να το διαβεβαιώσουν ότι θα το προστατεύσουν και να το βοηθήσουν να μιλήσει για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού παίζει η πρόληψη, η οποία απαιτεί την εμπλοκή και τη συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων με στόχο τη σχεδίαση και υλοποίηση προγραμμάτων πρόληψης κι αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου.
