Η Ημέρα του Παιδιού είναι μια αναμνηστική ημερομηνία που εορτάζεται κάθε χρόνο προς τιμή των παιδιών, των οποίων η ημερομηνία τήρησης ποικίλλει ανά χώρα. Το 1925, η Διεθνής Ημέρα του Παιδιού ανακηρύχθηκε για πρώτη φορά στη Γενεύη κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου για την Ευημερία των Παιδιών. Από το 1950, γιορτάζεται την 1η Ιουνίου στις περισσότερες κομμουνιστικές και μετα-κομμουνιστικές χώρες.[1] Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού εορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου για να τιμήσει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1959.
Ιστορία
Προέλευση
Η Ημέρα του Παιδιού ξεκίνησε τη δεύτερη Κυριακή του Ιουνίου του 1857 από τον Αιδεσιμότατο Δρ Τσαρλς Λέοναρντ, εφημέριο της Οικουμενιστικής Εκκλησίας του Λυτρωτή στο Τσέλσι της Μασαχουσέτης. Ο Λέοναρντ πραγματοποίησε μια ειδική λειτουργία αφιερωμένη και για τα παιδιά. Ο Λέοναρντ ονόμασε την ημέρα Ημέρα του Τριαντάφυλλου, αν και αργότερα ονομάστηκε Κυριακή των Λουλουδιών και στη συνέχεια ονομάστηκε Ημέρα του Παιδιού.[3][4][5]
Η Ημέρα του Παιδιού ανακηρύχθηκε για πρώτη φορά επίσημα εθνική εορτή από τη Δημοκρατία της Τουρκίας το 1920 με ημερομηνία την 23η Απριλίου. Η Ημέρα του Παιδιού εορτάζεται σε εθνικό επίπεδο από το 1920 με την κυβέρνηση και τις εφημερίδες της εποχής να την ανακηρύσσουν ημέρα για τα παιδιά. Ωστόσο, αποφασίστηκε ότι απαιτείται επίσημη επιβεβαίωση για να διευκρινιστεί και να δικαιολογηθεί αυτός ο εορτασμός και η επίσημη δήλωση έγινε εθνικά το 1929 από τον ιδρυτή και πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.[6][7][8]
Παγκόσμια υιοθέτηση
Η Διεθνής Ημέρα του Παιδιού ανακηρύχθηκε για πρώτη φορά στη Γενεύη κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου για την Ευημερία των Παιδιών το 1925. Στις 4 Νοεμβρίου 1949, η 1η Ιουνίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας των Παιδιών από την Παγκόσμια Δημοκρατική Ομοσπονδία Γυναικών στη Μόσχα.[1] Από το 1950, η 1η Ιουνίου εορτάζεται ως Ημέρα του Παιδιού σε πολλές κομμουνιστικές και μετα-κομμουνιστικές χώρες.
Το 1954, η Ημέρα του Παιδιού διακηρύχθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο για να ενθαρρύνει όλες τις χώρες να θεσπίσουν μια ημέρα, πρώτον για την προώθηση της αμοιβαίας ανταλλαγής και κατανόησης μεταξύ των παιδιών και δεύτερον για την έναρξη δράσης προς όφελος και προώθηση της ευημερίας των παιδιών του κόσμου. Αυτό παρατηρήθηκε ότι προώθησε τους στόχους που περιγράφονταν στον Χάρτη και για την ευημερία των παιδιών. Στις 20 Νοεμβρίου 1959, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.[9] Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού εορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου για να τιμήσει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1959.[2]
Πρόσφατες πρωτοβουλίες
Το 2000, οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας καθορίστηκαν από τους παγκόσμιους ηγέτες για να σταματήσουν τη διάδοση του HIV/AIDS έως το 2015. Αν και αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους, ο πρωταρχικός στόχος αφορά τα παιδιά.[9] Η UNICEF έχει στόχο την επίτευξη των έξι από τους οκτώ στόχους που ισχύουν για τις ανάγκες των παιδιών, έτσι ώστε να έχουν όλοι δικαιώματα θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναφέρονται στη διεθνή συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα του 1989.[10] Η UNICEF παραδίδει εμβόλια, συνεργάζεται με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την καλή υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση και εργάζεται αποκλειστικά για να βοηθήσει τα παιδιά και να προστατεύσει τα δικαιώματά τους. [10]
Τον Σεπτέμβριο του 2012, ο Γενικός Γραμματέας Μπαν Κι-μουν των Ηνωμένων Εθνών ηγήθηκε της πρωτοβουλίας για την εκπαίδευση των παιδιών.[11] Θέλησε καταρχάς κάθε παιδί να μπορεί να παρακολουθήσει σχολείο, στόχος έως το 2015.[11] Δεύτερον, να γίνει βελτίωση των δεξιοτήτων που αποκτήθηκαν σε αυτά τα σχολεία.[11] Τέλος, την εφαρμογή πολιτικών σχετικά με την εκπαίδευση για την προώθηση της ειρήνης, του σεβασμού και του περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος.[11] Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού δεν είναι μόνο μια μέρα για να εορτάσουμε για τα παιδιά όπως είναι, αλλά για να ευαισθητοποιήσουμε για τα παιδιά σε όλο τον κόσμο που έχουν βιώσει βία σε μορφές κακοποίησης, εκμετάλλευσης και διακρίσεων. Τα παιδιά χρησιμοποιούνται ως εργάτες σε ορισμένες χώρες, εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις, ζουν στους δρόμους, υποφέρουν από τις διαφορές είτε πρόκειται για θρησκεία, μειονοτικά ζητήματα ή αναπηρίες.[12] Τα παιδιά που αισθάνονται τις συνέπειες του πολέμου μπορούν να εκτοπιστούν λόγω της ένοπλης σύγκρουσης και μπορεί να υποστούν σωματικό και ψυχολογικό τραύμα.[13] Οι ακόλουθες παραβιάσεις περιγράφονται με τον όρο «παιδιά και ένοπλες συγκρούσεις»: στρατολόγηση και παιδιά στρατιώτες, σκοτωμοί/ακρωτηριασμοί παιδιών, απαγωγές παιδιών, επιθέσεις σε σχολεία/νοσοκομεία και απαγόρευση ανθρωπιστικής πρόσβασης στα παιδιά.[13] Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 153 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 14 ετών που αναγκάζονται να εργαστούν.[14] Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας υιοθέτησε το 1999 την Απαγόρευση και Εξάλειψη των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της δουλείας, της παιδικής πορνείας και της παιδικής πορνογραφίας.[14]
Ο Καναδάς ήταν πρόεδρος-χώρα της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής για παιδιά το 1990, και το 2002 τα Ηνωμένα Έθνη επιβεβαίωσαν τη δέσμευση να ολοκληρωθεί η ατζέντα της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής του 1990. Αυτό προστέθηκε στην έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ: Εμείς τα Παιδιά: Τέλος της Δεκαετίας στην ανασκόπηση της συνέχειας της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για τα Παιδιά.[15]
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά εξέδωσε μια μελέτη[16] που αναφέρει ότι η αύξηση του πληθυσμού των παιδιών θα αποτελεί το 90% του επόμενου ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων.[17]
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια