Α’ τάξη – Μαθαίνοντας τα γράμματα!

  Στην Α’ τάξη η ενσυναίσθητη διαδικασία επεξεργασίας των γραμμάτων πραγματοποιείται στις ενότητες “Η παρέα”, “Μια παράσταση στην πλατεία” και “Το σύννεφο έφερε βροχή”. 

    Ήδη στην προηγούμενη ενότητα, την ενότητα “Πού είναι ο Άρης;” έχουν κάνει μια γνωριμία με τα γράμματα α, ε, ο, ι, π, τ, κ, λ, μ, ν. Έχουν μάθει να τα συνδυάζουν μεταξύ τους σχηματίζοντας συλλαβές και λέξεις είτε ολικά είτε αναλυτικοσυνθετικά.
 Στις επόμενες ενότητες οι μαθητές επεξεργάζοντα τα γράμματα αυτά καθώς και τα υπόλοιπα της αλφαβήτου με διαφορετικό τρόπο από ότι στο κεφάλαιο αυτό και επίσης έρχονται σε επαφή με τα πρώτα κειμενικά είδη για ανάγνωση.

 Για τη διδασκαλία των μαθημάτων αυτών ακολουθώ την ίδια περίπου διαδικασία κάθε φορά. Σε αρκετές περιπτώσεις, που το θέμα προσφερόταν, έγιναν μικρές τροποποίησεις για να μην υπάρχει μονοτονία αλλά και για να δουλευτούν πιο διαθεματικά.

Όλα αυτά τα μαθήματα αυτά ολοκληρώνονται σε δύο δίωρα. Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειαστούν και τρία δίωρα. 
 Τα χωρίζω με την εξής λογική: 

  • την πρώτη ημέρα να γίνει επεξεργασία του γράμματος και 
  • τη δεύτερη μέρα να έρθουν σε επαφή με τον κανόνα γραμματικής που μπορεί να φέρει, διαισθητικά. 

   Επίσης η δεύτερη ημέρα είναι μια ευκαιρία για να δουλέψουμε στο τετράδιο. 
 Θεωρώ σημαντικό ότι πρέπει από πολύ νωρίς να μάθουν να γράφουν στο τετράδιο, να οργανώνουν τη δουλειά τους σε αυτό, αλλα και να αντιγράφουν γρηγορα. 

 Έχω παρατηρήσει ότι η χρήση της φωτοτυπίας από τη μία μπορεί να γλιτώνει χρόνο, αλλά δεν εξασκεί τα παιδιά στο γρήγορο γράψιμο. 
 Έτσι με τον τρόπο αυτό, εξασκούν διαφορετικές δεξιότητες και παράλληλα φτιάχνουν το πρώτο τους τετράδιο-αλφαβητάρι αλλά και γραμματική!
    
1η ημέρα: Επεξεργασία κείμενου και γράμματος

 1. Σύνδεση με τα προηγούμενα.

 Αρχικά ζητάω εναν “δημοσιογράφο” για να μου πει με λίγα λόγια τι έκανε η παρέα στην προηγούμενη περιπέτειά της. Είναι μια ευκαιρία να εξασκήσουν τον προφορικό τους λόγο χρησιμοποιώντας παρελθοντικό χρόνο. 

2. Περιγραφή της εικόνας.
 Στη συνέχεια προχωρώ στο καινούριο κείμενο. Ξεκινάω με την περιγραφή της εικόνας. Οι μικροί μαθητές έχουν μια τάση να εστιάζουν στις ασήμαντες λεπτομέρεις μιας εικόνας και να ξεκινούν την περιγραφή από εκεί. Για το λόγο αυτό προσπαθώ να βάζω μια σειρά ώστε να συνηθίσουν να μου περιγράφουν ποιοι, είναι πού και τι κάνυν. 
 Τέλος διάβαζω και τον τίτλο που είναι ήδη γραμμένος και στον πίνακα. Κάνω ερωτήσεις σχετικά με την εξέλιξη της πλοκής. Έτσι θα ενεργοποιήσουν τη φαντασία για το τι μπορεί να συμβαίνει.

3. Ενεργοποίηση της φαντασίας
 Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο θέμα. Υπάρχουν πάντα μαθητές οι οποίοι έχουν διαβάσει το μάθημα με τους γονείς από την προηγούμενη ημέρα έτσι ώστε “να είναι έτοιμοι όταν θα τους ρωτήσει η δασκάλα”.
    Αυτό είναι μια μεγάλη παγίδα γιατί μέσα από τις ερωτήσεις που κάνω κατά την περιγραφή της εικόνα θέλω δύο πράγματα: 

    1. να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους και 
    2. να εκφραστούν πάνω σε σκέψεις που έχουν στο μυαλό τους, εκφράζοντας προφορικό λόγο. 

       Οπότε, ερχόμενα τα παιδιά έτοιμα για να “τα πουν στη δασκάλα”, δεν κερδίζουν τον καλο βαθμό (που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει στην Α’ τάξη). Αντιθέρως, χάνουν από τη διαδικασία αυτή. Επίσης χάνουν το μυστήριο του τι πρόκειται να συμβεί. Πάει το ενδιαφέρον… Είναι σα να διαβάζουν ένα βιβλίο που ξέρουν ήδη το τέλος.

       Πώς λυνω το θέμα αυτό; Ρωτάω πρώτα μαθητές που ξέρω ότι δεν έρχονται προετοιμασμένοι. Ότι κι αν μου απαντήσουν, όσο περίεργο κι αν ειναι συμφωνώ και λέω ότι θα μπορούσε να συμβαίνει κι αυτό. Επίσης, ρωτάω τι είναι αυτό που βλέπουν στην εικόνα και τους κάνει να το πιστεύουν. Πολλές φορές οι “έτοιμοι” μαθητές μπορεί να αντιδράσουν γιατι έρχεται σε αντίφαση με αυτό που έχουν διαβάσει. Αλλά με τον καιρό καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος και προσπαθούν να σκεφτούν και τα ίδια πιθανές εξελίξεις της πλοκής.

      4. Η ιστορία
       Στη συνέχεια διαβάζω την ιστορία και κάνω κάποιες ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία ώστε να ξεκαθαρίσουμε τι έχει συμβεί τελικά. 
          
      5. Παρουσίαση του νέου γράμματος
       Τα κείμενα αυτά είναι έτσι σχεδιασμένα όπου υπάρχει τις περισσότερες φορές μια παρήχηση του γράμματος που πρόκειται να διδαχτεί.
       Οπότε αφού τελειώσουμε τις ερωτήσεις λέω με τέτοιον τρόπο μερικές λέξεις ή μια φράση από την ιστορία ώστε να ακουστεί καλύτερα αυτή η παρήχηση. 
       Μου λένε ποιο γράμμα ακούγεται περισσότερο και ξεκινάει η επεξεργασία του γράμματος.

      6. Η επεξεργασία του γράμματος

      1.  Τοποθετώ στον πίνακα το καρτελάκι με το γράμμα (μικρό και κεφαλαίο). Λέμε τον ήχο (πάντα προσέχουμε στα σύμφωνα να ακουστεί όσο πιο κοφτά και καθαρά ο ήχος, χωρίς να δημιουργεί συλλαβή δηλαδή “τ” όχι “του”)
      2.  Ψάχνουν στο κείμενο και κυκλώνουν το γράμμα όπου το έβρισκαν
      3.  Λένε λέξεις που αρχίζουν από αυτό το γράμμα. Στο τέλος εμφανίζω την εικόνα με τη λέξη που έχω εγώ στο ταμπελάκι μου και την τοποθετώ κάτω από το γράμμα
      4.  Εντοπίζουν αν ειναι γράμμα που φωνάζει ή που δεν φωνάζει. Βρίσκουν με ποια γράμματα μπορεί να κάνει παρέα (αυτά που φωνάζουν κάνουν παρέα με αυτά που δεν φωνάζουν). Έτσι φτιαχνούν τις συλλαβές. Τις γράφω στον πίνακα και τις διαβαζούν όλα τα παιδιά.
      5.  Διαβάζουν από τον πίνακα (όπου είναι ήδη γραμμένο το χρωματισμένο προς ανάγνωση κείμενο) τις λέξεις που περιέχουν το γράμμα αυτό.
      6.  Συμπληρώνουν την άσκηση του βιβλίου
      7.  Δείχνω την ορθή γραφή στον πίνακα. Έχω σε ένα σημείο του πίνακα σχεδιασμένες διπλοχάρακες σειρές. Σχηματίζω στις γραμμές αυτές λάθος τρόπους γραφής που έχω εντοπίσει ότι συνηθίζουν τα παιδιά να κάνουν και μου λένε αν είναι σωστό ή όχι.
      8.  Συμπληρώνουν την άσκηση στο τετράδιο εργασιών. Σε πρώτη φάση περνώ πάντα να πιάσω το χεράκι τους ώστε να τους δώσω τη σωστή φορά στην κίνηση. Επίσης βάζω σημάδια για να μην γράψουν πολλά σε κάθε σειρά και τα κολλήσουν μεταξύ τους. Αυτό μέχρι να καταλάβουν τη λογική να γράφουν κάτω από τα ήδη γραμμένα στην πρώτη σειρά. 

      Είναι σημαντικό να τετράδια να είναι καθαρογραμμένα. Ειδικά σε αυτή τη φάση. Έτσι είναι σαφείς στα παιδιά οι μορφές των γραμμάτων και δεν “μπουχτίζει” το μάτι μέσα σε μια άσκηση πυκνογραμμένη. 

       Επίσης είναι σημαντικό να έχουν σχηματίσει τα γράμματα με τη σωστή φορά ώστε να συνηθίσει το ψέρι τους. Η σωστή φορά θα τα βοηθήσει μελλοντικά και να γράφουν γρήγορα αφού είναι η φορά που διευκολύνη την κίνηση του χέριου. 
      Μην ξεχνάτε! Σημασία έχει η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
      1. Λύνουν τις ασκήσεις τη φωτοτύπιας.
      2. Τέλος γίνεται ανάγνωση του προς ανάγνωση κειμένουν, ατομικά από όλους του μαθητές τελειώνοντας τις ασκήσεις τους.

         Αυτή η διαδικασία διαφοροποιείται από το το μάθημα “Ρινόκερος και κόκορας” και μετά. 

        Τα στάδια 4,5,6 και 8 γίνονται παράλληλα με τις ασκήσεις 1-6 της φωτοτυπίας. 
       Η άσκηση 7 και 8 μένουν για το τέλος ή πριν τη συμπλήρωση της άσκησης στο τετράδιο εργασιών.  

         Κλείνοντας το μάθημα βάζω το καρτελάκι με το γράμμα στη θέση που θα έχει όταν σχηματιστεί η αλφαβήτα στον τοίχο. Πρώτα προσπαθούσαν να μαντέψουν σε ποιο σημείο της αλφαβήτας ταιριάζει

       Φροντίζω να έχω τοποθετήσει τα γράμματα που έχουν διδαχτεί στην εισαγωγική ενότητα με τέτοιον τρόπο ώστε να υπάρχει τόσο κενό ανάμεσα τους όσο τα γράμματα που δεν εχουν διδαχτεί. Αυτό δημιουργεί μια προσμονή μέχρι να συμπληρωθεί η αλφαβήτα.


       Για το σπίτι εκτός από την ανάγνωση, έχουν για αντιγραφήτη λέξη ή φράση που προτείνει το βιβλίο.

      Τα φύλλα εργασία που χρησιμοποίησα σε κάθε ενότητα βρίσκονται εδώ:
      2. Η παρέα
      3. Μια παράσταση στην πλατεία 
      4. Το σύννεφο έφερε βροχή 

        Επίσης σε αυτό το στάδιο γίνεται και η ολική εκμάθηση κάποιων βασικών λέξεων, όπως είχα περιγράψει στην ανάρητηση Α΄ τάξη – Λέξεις ολικής εκμάθησης”.  

        
      Τα φυλλάδια που χρησιμοποιώ γι αυτό τον σκοπό είναι εδώ: Λέξεις ολικής εκμάθησης




      2η ημέρα: Περαιτέρω εξάσκηση και διαισθητική επαφή με τον γραμματικό κανόνα

       Την επόμενη ημέρα αρχικά γίνεται ανάγνωση του κειμένου που είχαν για εξάσκηση στο σπίτι. 
        Σε πρώτα στάδια η διαδικασία αυτή γίνεται ατομικά από το κάθε παιδί. Σταδιακά περνάει σε όλη την τάξη, έτσι ώστε να αρχίσουν όλοι να είναι ικανοί να παρακολουθούν και να συνεχίζουν την ανάγνωση.
        Επίσης, τα πρώτα κείμενα είναι αρκετά μικρά κι εύκολα με αποτέλεσμα τα παιδιά έυκολα να τα “παπαγαλίζουν”. Για το λόγο αυτό βάζω να μου διαβάσουν πάντα ανακατωμένα τις φρασούλες. Επιπλέον τους προτείνω να διαβάσουν και άλλες λέξεις με τα γράμματα που έχουν διδαχτεί. 
       Έτσι μπορώ να ξέρω σε ποιο επίπεδο βρίσκονται, τι δυσκολία αντιμετωπίζουν και αν χρειάζονται βοήθεια.
       

      1. Ξεκινάω το νέο μάθημα με το τραγουδάκι που υπάρχει στο βιβλίο. Το διαβάζω, το ακούμε, χορεύουν αν θέλουν ή και το τραγουδάνε! Είναι μια αγαπημένη διαδικασία που βγάζει το άγχος που είχαν με την ανάγνωση.
      2. Κάνω τις ασκήσεις στο τετράδιο εργασιών. 
      3. Η τελευταία άσκηση τουυ τετραδίου εργασιών είναι πάντα η ορθογραφία της επόμενης ημέρας. Οπότε όπως είναι γραμμένη στον πίνακα, ρωτάω τι είναι αυτο που θα τα δυσκόλευε να γράψουν σωστά τις λέξεις. Θυμίζω κανόνες ρωτώντας γιατί γράφεται με ι ή η ή ο κτλ. Χρωματίζω με διαφορετικό χρώμα το γράμμα αυτό και θυμούνται τον κανόνα. Όσο για τις δύκολες λέξεις; Βοηθάει πάντα η εικονογραφική μέθοδος που έχω περιγράψη σε παλιότερη ανάρτηση: “Εικονογραφική μέθοδος ορθογραφίας – Εικονογραφώντας τις λέξεις!”
      4. Ασκήσεις στο τετράδιο. Αυτή είναι μια μεγάλη διαδικασία που θα χρειαστεί να αφιερώσω μια ολόκληρη ανάρτηση. 

          Σε γενικές γραμμές, 

      • γράφουν το γράμμα
      • γράφουν και διαβάζουν συλλαβές με το γράμμα αυτό
      • γράφουν και διαβάζουν λέξεις με το γράμμα αυτό είτε στην αρχή είτε να περιέχεται
      • γράφουν φράσεις στις οποίες περιέχεται το γράμμα το οποίο επεξεργαζόμαστε. 

        

        Σταδιακά αυτές οι λέξεις εξυπηρετούν κάποιον κανόνα ή κάποιον σκοπό. 
       Για παράδειγμα στο μάθημα “ρινόκερος και κόκορας”. Ο σκοπός του μαθήματος σύμφωνα με το βιβλίο του δασκάλου είναι οι λέξεις που διαφέρουν μόνο σε ένα γράμμα, οπότε επιλέγω αντίστοιχες λέξεις. Αντίστοιχα σε άλλα μαθήματα υποδεικνύεται η κατάληξη του ουδέτερου, του θυληκού, του πληθυντικού κτλ.

       Στην αριστερή σελίδα είχα κολλημένη μια ετικέτα με το γράμμα που επεξεργαζόμασταν και μια εικόνα από το γράμμα αυτό.

      Οι ετικέτες που χρησιμοποίησα βρίσκοντα εδω: η αλφαβήτα

       Η διαδικασία με την οποία αξιοποιείται το τετράδιο για να διδαχτεί ένα γραμματικό φαινόμενο είναι η εξης:

      1. Γράφουν τις λέξεις μια μια όπως περιγράφεται παραπάνω.
      2. Ρωτώ τι παρατηρούν.
      3. Καθοδηγώ όσο μπορώ να παρατηρήσουν αυτό που θέλω.
      4. Από την παρατήρηση εξηγούμε τον κανόνα.
      5. Χρωματίζουν τα γράμματα που σχετίζονται με τον κανόντα πχ τελικό ι, άρθο κτλ

      6. Όταν υπάρχει, διαβάζουν τον κανόνα από την αριστερή σελίδα (μπορεί η σελίδα να είναι έτοιμη, μπορούμε να δώσουμε να την κολλήσουν εκείνη τη στιγμή), εντοπίζουν τον κανόνα στο παράδειγμα και λύνουν την άσκηση.
      7. Γράφουν την άσκηση για το σπίτι.

        Για το σπίτι εκτός από την αντιγραφή και την ορθογραφία, ετοίμαζουν μια άσκηση στο τετράδιο.

      Πάτημα στη δεκάδα: Προσθέσεις με υπέρβαση της δεκάδας (Α’ τάξη – κεφάλαιο 42)

        Το πάτημα στη δεκάδα είναι μια μαθηματική στρατική υπολογισμού που βοηθάει τους μαθητές να υπολογίζουν νοερά και με μεγαλύτερους αριθμούς. Είναι μια στρατηγική που όλοι αποκτήσαμε κάποια στιγμή στα σχολικά μας χρόνια και από τότε τη χρησιμοποιούμε καθημερινά. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι συνθέτουμε και αποσυνθέτουμε αριθμούς όταν υπολογιζουμε αλλά αυτό κάνουμε όλοι!
       Αυτή η στρατηγική που κάνουμε οι περισσότεροι χωρίς να το καταλάβουμε είναι πολύ δύσκολο για να το πιάσουν κάποιοι μαθητές!
        Εαν μπορέσεις να καθοδηγήσεις τα παιδιά να την καταλάβουν, πιστεύω ότι έχεις βάλει ένα σημαντικό εργαλείο στις αποσκευές τους για τα μαθηματικά και όχι μόνο!

       

      1. Αρχή όλων το 10!

          Για να μπορέσουν να αποκτήσουν αυτή τη στρατηγική θα πρέπει να έχουν καταλάβει την σπουδαιότητα του 10 και να γνωρίζουν με άνεση τα ζευγαράκια του. Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες για να μπορέσουν να κατακτήσουν αυτό το στάδιο και η διαδικασία αυτή έχει ήδη γίνει στο αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου και την περιγράφω στη δημοσίευση με τίτλο “Τα ζευγαράκια των αριθμών-προσθετική ανάλυση των αριθμών 6-9”
       

      2. Προσθέτω στο 10.

         Στο επόμενο βήμα τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν πώς να προσθέτουν έναν μονοψήφιο αριθμό στο 10.
         Αυτή είναι μια αρκετά εύκολη διαδικασία γιατί υπάρχουν πολλοί πρακτικοί τρόποι για να το καταλάβουν. Ένα από αυτούς είναι ηχητικά. Δηλαδή η ίδια η πράξη σου λέει τον αριθμό που προκείπτει: πχ δέκα και τρια – δεκατρία. Αν το πεις με τέτοιο τρόπο ώστε το “και” να ακούγεται πιο χαμηλόφωνα, τότε αυτό γίνεται ακόμα πιο εύκολο. 
         Επειδή αυτό δεν ισχύει για το 11 και το 12, θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο αριθμός αντικαθιστά το 0. Αυτό μπορείς να το δείχνεις παράλληλα με κάρτες ή τους μαγνητικούς αριθμούς που έχει το κάθε σχολείο. Δείχνεις το 10 στο ένα χέρι, το 3 στο άλλο και καθώς λένε το αποτέλεσμα βάζεις το 3 επάνω στο 0.
        Βέβαια δεν πρέπει να παραλείψουμε πριν από αυτά να εξηγήσουμε γιατί ισχύει αυτό με τα “10 κουτάκια”. Θέτοντας ένα πρόβλημα της μορφής 10+4. Δείχνει ότι το 10 γεμίζει μόνο το ένα “κουτάκι” ενώ το άλλο είναι κενό. Όταν προσθέτεις τα 4, γεμίζει το άδειο με τα 4.

           

      Αυτά τα δύο στάδια έχουν ήδη δουλευτεί αρκετά στο βιβλίο, αλλά μου αρέσει να ξεκινάω με αυτό για να είμαι σίγουρη ότι όλοι θυμούνται αυτή τη διαδικασία αλλά και να εντοπίζουν τα ζευγαράκια του δέκα σε μια πρόσθεση 3 προσθετέων. Έχω μια σειρά φυλλαδίων τα οποία επιλέγω να δουλέψουνσ την τάξη, παράλληλα με τις αντίστοιχες ασκήσεις που έχει το βιβλίο σε αυτό το κεφάλαιο.

       

      3. Προσθέτω στο 9 (μετακινώ 1 για να κάνω το 10)

        Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!
        Το βιβλίο έχει πολλές δραστηριότητες για το πάτημα στη δεκάδα, αλλά νομίζω ότι είναι αρκετά δύσκολες γι αυτό πάντα προσπαθούσα να βρω κάτι πιο βατό. Φέτος μετά από αναζήτηση βρήκα αυτή τη σειρά η οποία ταίριαζε πάρα πολύ με αυτό που προσπαθούσα να δουλέψω κάθε φορά και παράλληλα με βοήθησε να κατηγοριοποιήσω και τις ασκήσεις του βιλίου. 
        Δηλαδή ξεκίνησα απλά με το 9 που χρειάζεται να προσθέσουν μόνο 1 για να φτιάξουν το 10 και έκαναν πολλά παραδείγματα με αυτό!
        Όμως αν τους πεις ότι απλά μετακινείς ένα και φτιάχνεις το 10, σίγουρα θα σε κοιτάζουν σαν εξωγήινο! Για το λόγο αυτό έφτιαξα κάρτέλες για πρακτική εξάσκηση. Η κάθε καρτέλα είχε επάνω 2 “πλαίσια του 10”. 
        Στην αρχή δείχνεις μια πράξη π.χ. 9+5. Στη συνέχεια πρέπει να παρουσιάσουν τον ένα αριθμό στο ένα “πλαίσιο του 10” και τον άλλο στο άλλο. 
       Για να το κάνουν αυτό μπορούν να χρησιμοποιήσουν οτιδήποτε μπορεί να βολέψει. Μπορεί να είναι πιόνια από ένα παιχνίδι, πον-πον χρωματιστά, πούλια από τάβλι, μικρές γομούλες ή απλά κυβάκια αρίθμησης. Εμείς χρησιμοποιήσαμε κυβάκια αρίθμησης γιατί είχαμε πολλά.
       

       

        Έχουμε ήδη αναφέρει το 10 σαν εύκολο αριθμό γιατι κάνουμε εύκολα πράξεις με αυτόν, όπως είδαμε και στο στάδιο 2. Οπότε ρώτησα ποιος είναι ο εύκολος αριθμός και αν μπορούν με κάποιον τρόπο να φτιάξουν το 10 με τα κυβακια που έχουν. Χωρίς, όμως, να χρησιμοποιήσουν άλλα από το κουτάκι τους. Τα άφησα να δουλέψουν μόνα τους και βοήθησα όπου χρειάστηκε. Στην ουσία ήθελα να δουν ότι δανείζονται 1 για να κανουν το 10.
        Στη συνέχεια ρώτησα τι έχουν φτιάξει τώρα μπροστά τους, ότι τώρα εχουν 10+4. Συζητήσαμε ότι το 9 πήρε ένα από το 5 κι έγινε 10, αλλά το 5 έδωσε 1 και έγινε 4. 
        Μπορεί να φαίνεται περίπλοκο αλλά γίνεται πολύ εύκολο αν το κάνουν μόνα τους και το δουν στην πράξη.
       
        Τέλος γράφουν την νεά πράξη στο κάτω μέρος και υπολογίζουν το αποτέλεσμα. Μπορούν να εξασκηθούν πολλές φορές με πολλά παραδείγματα για το λόγο αυτό δημιούργησα τις κάρτες με τις πράξεις που υπάρχουν στο πακέτο, ώστε να τραβούν μια πράξει από εκει και να την τοποθετούν στο πάνω μέρος αντί να την γράφουν. Μπορούν έτσι να δουλέψουν μόνα τους!
        Η δουλειά αυτή μπορεί να γίνει σε δυάδες έτσι ώστε να εξασκηθούν και τα δυο παιδιά αλλά παράλληλα να μπορείς να παρακολουθείς και την πρόοδο όλων.

       Μόλις εξασκηθούν αρκετά μπορείς να συνεχίσεις με τα φύλλα εργασίας. 

       


        Αν χρειαστεί μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμα την καρτέλα με τα κυβάκια. Για τον λόγο αυτό το κάθε φύλλο εργασίας έχει επάνω τα “πλαίσια των 10” ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν με κάτι μικρό όπως φασολάκια.

       

        Κάθε φύλλο εργασίας έχει ένα γράμμα επάνω ανάλογα με το επίπεδο που θες να δουλέψεις.
      Α= αρχάριο  Β=κανονικό  Γ=εξασκημένοι

       

        Σκοπός όλης αυτής της διαδικασίας είναι να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν κι έτσι να καταφέρουν να αναπτύξουν την πρακτική στο μυαλό. Στην ουσία θέλουμε στο τέλος της διαδικασία αν πχ ρωτήσεις πόσο κάνει 9+5 να το μετατρέπουν αυτόματα σε 10+4 και να υπολογίζουν 14.
       
      Τώρα είναι έτοιμα για….
       

      4. Το πάτημα στη δεκάδα!

       

        Θα χρειαστεί ξανά η καρτέλα με τα “πλαίσια του 10” και τα κυβάκια αρίθμησης ή ότι άλλο μπορεί να φανεί χρήσιμο για να τοποθετήσουν πάνω σε αυτή.

        Ξεκίνησα με ένα παράδείγμα πρόσθεσης με το 9 για να θυμηθούν την προηγούμενη διαδικασία.
        Μετά έδωσα ένα παράδειγμα πρόσθεσης με το 8, με το 7, με το 6 κ.τλ. Η διαδιακασία εργασίας είναι αντίστοιχή με την προηγούμενη φάση. 

       

        Για παράδειγμα αν έχουμε την πρόσθεση 7+6. Πρέπει αρχικά να τοποθετήσουν το 7 στο ένα “πλαίσιο του 10” και στο άλλο το 6 με κυβακια άλλου χρώματος. 

       

         Τότε ρωτάς ποιος είναι ο εύκολος αριθμός για να κάνεις πράξεις. Κανονικά θα πρέπει να απαντήσουν το 10 και τότε του ζητάς αν μπορούν να φτιάξουν ένα δέκα στην καρτέλα τους. Έχοντας δανείσει 3 στο 7 τότε ρωτάς γιατί 3 και όχι 1 όπως την προηγούμενη φορά; Η απάντηση που περιμένεις και έρχεται είναι ότι το 7 χρειάζεται 3 κι όχι 1 γιατί 7+3 κάνει 10.

         Αυτό ίσως κάποια παιδιά το καταλάβουν βλέποντας ότι στο 7 υπάρχουν 3 άδεια κουτάκια. Αλλά αν κάποιο από τα παιδιά δυσκολεύεται κατά τη διαδικασία παροτρύνουμε να βρουν με τα δάχτυλα ποσα θέλει ακόμα το 7 για να κάνει το 10. Η διαδιακασία με τα δάχτυλα συνήθως τους είναι πιο εύκολη λόγω της προηγούμενη εξοικείωσης, αλλά θα τα βοηθήσει και όταν δε θα έχουν τη βοήθεια της καρτέλας με τα “κουτάκια του 10”.

        Σε αυτό το σημείο ρωτάς ποια ειναι η πράξη για να υπολογίσουν αυτό που έχουν μπροστά τους. Κανονικά θα πρέπει να απαντήσουν ότι έχουν 10+3. Οπότε τη σημειώνουν στο κάτω μέρος της καρτέλας.
        Τώρα είναι έτοιμα να σχηματοποιήσουν τη διαδικασία που έκαναν με τα κυβάκια.
        Επαναλαμβάνεις ένα ακόμα παράδειγμα με τα παιδιά π.χ. 8+7 και μόλις τελειώσουν τη διαδικασία κι έχουν τοποθετήσει τα κυβάκια στην κάρτα τους ρωτάς:
        Πόσα χρειάζεται το 8 για να γίνει 10; η απάντηση είναι 2 και η επόμενη ερώτηση είναι ποιος του τα έδωσε αυτά τα δυο. Η απάντηση είναι το 7
      Τότε σχηματίζεις τα δυο ποδαράκια στο 7 και το ένα κλοτσάει το 2 στο 8. Άρα τελειώσαμε ή μας έχει μείνει τίποτα; Λογικά περιμένεις η απάντηση να είναι το 5 (αν χρειαστεί συμβουλεύονται την κάρτα τους) γιατί 5+2 κάνει 7 και τότε βάζεις στο άλλο ποδαράκι το 5.
        Η συνέχεια είναι γνωστή. Κυκλώνεις το 8 με το 2 γιατί κάνει 10 και υποδεικνύεις ότι έχει μείνει ακόμα το 5, το οποίο κυκλώνεις μόνο του. Αυτό παράλληλα το βλέπουν και στην κάρτα τους. Και γράφεις από κάτω τη νέα πράξη 10+5 και υπολογίζεις το αποτέλεσμα.
       

       

      Είναι πια έτοιμα να εξασκηθούν με τα φύλλα εργασίας. Αρχικά μπορούν να χρησιμοποιούν την κάρτα με τα κυβάκια είτε σε δυάδες είτε ατομικά και σταδιακά όσα μπορούν αφήνουν την κάρτα και δουλεύουν μόνα τους. Το κάθε παιδάκι χρειάζεται το χρόνο του και γι αυτό παρακολουθούμε πώς εργάζονται και τα παροτρύνουμε να δουλέψουν μόνα τους. Σε περίπτωση που δυσκολεύονται χωρίς την κάρτα να βρουν πόσα χρειάζεται να δανειστεί τα ωθούμε να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους.

       

      Τα φύλλα εργασίας βρίσκονται στο πακέτο: Πάτημα στη δεκάδα

        Μετά από αυτή τη διαδικασία είναι περιττές οι ασκήσεις του βιβλίου και ίσως τα μπερδέψουν λίγο. Οπότε θα ήταν καλό να κάνουμε επιλογή ανάλογα με το χρόνο και τις ανάγκες των παιδιών.

      Η ιδέα και ο τρόπος διδασκαλίας είναι από : http://missgiraffesclass.blogspot.gr/2016/01/making-10-to-add.html 

      Όλο το υλικό και τα φύλλα εργασία μπορείται να τα βρείτε εδώ: Πάτημα στη δεκάδα

      Α΄ τάξη – Λέξεις ολικής εκμάθησης

        Ξεκινώντας την ενσυνείδητη εκμάθηση των γραμμάτων στην Ά’ τάξη και ενώ ακόμα μαθαίνουν να συλλαβίζουν οι  μαθητές καλλούνται να μάθουν λέξεις όπως το είναι, έχει κτλ.

        Η διδασκαλία αυτών τον λέξεων γίνεται ολικά.

        Ολική εκμάθηση σημαίνει ότι δε θα πρέπει να μάθουν να συλλαβίζουν τις λέξεις αυτές, αλλά να τις θυμούνται σαν εικόνα. Μάλιστα κάποιες απο αυτές θα είναι ικανά να τις συλλαβίζουν αρκετούς μηνές αργότερα όταν θα διδαχτούν τα διπλά φωνήντα.

        Οι λέξεις που μαθαίνονται ολικά είναι οι λέξεις: τι, όχι, και, είναι, έχει. Η διαδικασία αυτή είναι βοηθητική για να υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργούνται περισσότερες προτάσες και κείμενα με πραγματικό νόημα. Παράλληλα οι μορφές αυτές των βασικών ρημάτων (είναι, έχει) θα αποτελέσουν ένα σημείο αναφοράς στο οποίο θα μπορούν να πατήσουν στη συνέχεια για να μάθουν να γράφουν άλλες μορφές των ρημάτων όπως τα είμαι, είσαι, είχε κτλ.

        Με σκοπό να παρατηρήσουν τις λέξεις αυτές και να εξασκηθούν ώστε να τις θυμούνται έχω δημιουργήσει μερικά φυλλάδια. Για τα φυλλάδια αυτά πήρα ιδέες από σελίδες για την αγγλική γλώσσα όπου η εκμάθησή της βασίζεται περισσότερο στην ολική μέθοδο.





      Τα φυλλάδια θα τα βρείτε εδώ: Λέξεις ολικής εκμάθησης

      Α΄τάξη – Πού είναι ο Άρης;

        Η βασικότερη διαδικασία που συντελείται στην Α’ τάξη είναι αυτή του συλλαβισμού. Αν αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί ομαλά τότε η εκμάθηση των υπόλοιπων γραμμάτων και η ικανότητα να διαβάζουν είναι “εύκολη” υπόθεση. Όλη η βάση για την απόκτηση του μηχανισμού του συλλαβισμού συντελείται, πριν την ενσυναίσθητη εκμάθηση των γραμμάτων, στην εισαγωγική ενότητα “Πού είναι ο Άρης”.

        Την πρώτη φορά που ανέλαβα την Α’τάξη ακολούθησα τη σειρά και τους χρόνους του βιβλίου του δασκάλου για να διδάξω την εισαγωγική ενότητα και το αποτέλεσμα ήταν ότι τα μισά παιδάκια δεν μπορούσαν να συλλαβίσουν ικανοποιητικά κατά την ολοκλήρωσή της. 
        Για καλή μου τύχη την ημέρα που “τελείωνα” την ενότητα είχε έρθει να μας επισκεφτεί ο τότε Σχολικός Σύμβουλος. Του είπα τον προβληματισμό μου και μου απάντησε απλά: “Ε! Και γιατί δεν την ξανακάνεις;”. 
        Φυσικά άρχισε να βαράει μέσα μου το καμπανάκι για την ύλη που θα έμενε πίσω, το χρόνο που θα χανόταν από την υπόλοιπη ύλη, αν θα ολοκλήρωνα τα βιβλία κτλ κτλ… Όμως ακολούθησα στη συμβουλή του. 
         Το αποτέλεσμα ήταν όλα τα παιδιά να αναπτύξουν την ικανότητα του συλλαβισμού μετά τη δεύτερη φορά και η υπόλοιπη διαδικασία έγινε πολύ εύκολη.
        Αυτό ήταν το πρώτο μάθημα σε αυτή την τάξη: Δε βιαζόμαστε! Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και η ενότητα “Πού είναι ο Άρης” πρέπει να διδάσκεται όσο πιο αργά γίνεται. 
        Μετά από 4 χρόνια και τη συνεργασία με συναδέλφους, κατέληξα να την χωρίζω σε 15 μαθήματα τα οποία ακολουθούνται από 15 φύλλα εργασίων και ένα σωρό δραστηριότες που γίνονται στην τάξη και οι οποίες κάθε χρόνο εμπλουτίζονται. 
       Οι υποενότητες είναι οι εξής:

      1.  Το γράμμα Α.
      2.  Το γράμμα Π και η συλλαβή πα.
      3.  Το γράμμα Ι και η συλλαβή πι.
      4.  Η δισύλλαβη λέξη παπί.
      5.  Το γράμμα Τ και η συλλαβή τα.
      6.  Η δισύλλαβη λέξη πίτα.
      7.  Η τρισύλλαβη λέξη πατάτα.  
      8.  Το γράμμα Ο και οι συλλαβές πο και το.
      9.  Η δισύλλαβη λέξη τόπι.
      10.  Το γράμμα ε.
      11.  Το γράμμα Λ, η συλλαβή λα και η λέξη έλα.
      12.  Το γράμμα Ν, η συλλαβή να και οι λέξεις ένα και πανί. 
      13.  Το γράμμα Μ, η συλαββή με και η λέξη πάμε.
      14.  Επανάληψη.       

        Χρησιμοποιώ ένα δισέλιδο για κάθε υποένοτητα που έχω θέσει.

                  

       Όλα τα φύλλα έχουν τη λογική κάθε γράμμα, συλλαβή ή λεξούλα να εντάσσεται σταδιακά ξεκινώντας από πιο εύκολες δραστηριότητες που βασίζονται σε γνώσεις που ήδη έχουν τα παιδιά.

       Τα φύλλα εργασιών συμπληρώνονται στο σχολείο αφού έχει προηγηθεί η επεξεργασία της εικόνας και του γράμματος, της συλλαβής ή της λέξης που πρόκειται να διδαχθεί.  
       Οι ασκήσεις οι οποίες είναι με αστεράκι είναι παρόμοιες με άλλες που υπάρχουν στο φυλλάδιο ή στο Τετράδιο Εργασιών και για το λόγο αυτό προορίζονται για το σπίτι. 
       Τέλος, το γράμμα, τη συλλαβή ή τη λέξη που διδάσκεται τα παιδιά την αντιγράφουν στο διπλοχάρακο τετράδιο έτσι ώστε σιγά σιγά να βελτιώνουν την τοποθέτηση των γραμμάτων τους στη γραμμή του τετραδίου και να συνηθίζουν το σωστό μέγεθος.

       Τα φύλλα εργασίας για την ενότητα αυτή θα τα βρείτε εδώ: Πού είναι ο Άρης.

         

        Διπλοχάρακο τετράδιο – ο “άγνωστος” βοηθός της καλής γραφής!

           Από τότε που ήμουν μαθήτρια θυμάμαι ότι τό μεγάλο μου πρόβλημα ήταν τα άσχημα γράμματά μου. Τα σχόλια ήταν συνεχώς τα ίδια “κάνε καλύτερα γράμματα”. Προσπαθούσα να τα συμμαζέψω, το σχόλιο ήταν “κάνε μεγαλύτερα γράμματα”, προσπαθούσα να τα μεγαλώσω το σχόλιο ήταν “κάνε μικρότερα γράμματα”…
         

          Τελικά, πόσο μεγάλα ήταν το σωστό και πόσο μικρά ήταν ικανοποιητικά; Κανένας δε μου εξήγησε, οπότε τα γράμματα απλά χειροτέρευαν…

         Σαν εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούμε την αντιγραφή κυρίως ή και σαν μέσο βελτίωσης των γραμμάτων. 
         Όταν όμως επιλέγουμε την αντιγραφή με σκοπό να βελτιωθεί ο γραφικός χαρακτήρας των μαθητών μας θα πρέπει να υπάρχει κι ένας τρόπος να αξιολογήσουμε το αποτέλεσμα. Έτσι οι μαθητές θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να βελτιωθούν. 

        • Πώς μπορούμε να δείξουμε γιατί τα γράμματα δεν είναι σωστα (είναι πολύ μεγάλα ή πολύ μικρά) και πώς θα υποδείξουμε το σωστό μέγεθος; 
        • Αλλά και πώς θα μπορέσει ο μικρός μαθητής να συνηθίσει τη σωστή κίνηση στο χέρι του και να σταθεροποιηθεί;

          Η λύση σε αυτό νομίζω ότι είναι το διπλοχάρακο τετράδιο. Το τετράδιο αυτό έχει διπλή χάραξη στις γραμμές του, δηλαδή πέρα από τις κλασικές γραμμές έχει ανάμεσά τους και μια μικρή (βοηθητική). 


        •  Η κάτω γραμμή του τετραδίου εξασφαλίζει την ευθυγράμμιση στο κείμενο. Όπως σε όλα τα τετράδια, τα γράμματα πρέπει να “πατάνε” σε αυτή έτσι ώστε να είναι όλο το κείμενο γραμμένο σε ευθεία γραμμή.
        • Κάτω από αυτή τη γραμμή “κρέμονται” οι “ουρές” από τα γράμματα που έχουν “ουρές”.
        • Η μεσσαία γραμμή ορίζει το μέγεθος των πεζών γραμμάτων. Μέσα σε αυτή τη γραμμή γράφονται όλα τα μικρά “κοντά” γράμματα. 
        • Η επάνω γραμμή ορίζει το μέγεθος των κεφαλαίων γραμμάτων. Τα κεφαλαία και τα “ψηλά γράμματα ξεπερνούν τη μεσσαία γραμμή και φτάνουν μέχρι την επάνω, όπως συμβαίνει και στα κανονικά τετράδια.

          Εξασκούμενα τα παιδιά σε αυτό το τετράδιο από μικρή ηλικία σταθεροποιείται η κίνηση του χεριού στο συγκεκριμένο μέγεθος γραμμάτων με αποτέλεσμα να μπορεί να ορίζει τα γράμματά του σε οποιοδήποτε φύλλο χαρτιού.
          Χρησιμοποιώ το διπλοχάρακο τετράδιο όλα τα χρόνια τα οποία δουλεύω. Η πρακτική μου έχει δείξει ότι όσο πιο μικρή είναι η τάξη που το παιδί θα ξεκινήσει να χρησιμοποιεί το διπλοχάρακο τετράδιο για την αντιγραφή τόσο πιο καλά αποτελέσματα έχει. 
           Στην Α’ τάξη η κλασική αντιγραφή των γραμμάτων, των λέξεων ή των προτάσεων που ορίζονται κάθε φορά γίνεται πάντα σε μια σελίδα αυτού του τετραδίου. 
          Στις μεγαλύτερες τάξεις (Γ’ και Δ’) συνήθως βάζω να αντιγράφουν μια φορά τις λέξεις που διδάσκονται για ορθογραφία (οι οποίες μπορει να είναι από το λεξιλογίο του κειμένου, από οικογένειες λέξεων κτλ). Παράλληλα ζητάω να γράψουν σε αυτό το τετράδιο μερικές προτάσεις με τις λέξεις της αντιγράφης, έτσι ώστε να εξασκούνται στη σωστή γραφή αλλά όχι με το βαρετό τρόπο αντιγραφής ενός κειμένου.

          Εκτός όμως ότι βοηθάει τους μαθητές στη σωστή τοποθέτηση των γραμμάτων τους πάνω στη γραμμή και το σωστό μέγεθος, το τετράδιο αυτό βοηθάει κι εμένα να δείξω ποιο ήταν το λάθος όταν τα γράμματα δεν είναι σωστά και πώς θα πρέπει να τα τοποθετήσει την επόμενη φορά.

           Σίγουρα το να είναι κάποιος καλλιγράφος είναι και ένα είδος ταλέντου, όμως με τη σωστή εξάσκηση μπορεί και αυτός που δεν έχει το ταλέντο της καλλιγραφίας να εξασκηθεί και να αποκτήσει έναν ευανάγνωστο γραφικό χαρακτήρα. Δεν είναι σημαντικό αυτό;


        Προγραφικές ασκήσεις – μια καλή αρχή για την Α’ τάξη;

         Προγραφικές είναι οι ασκήσεις οι οποίες πραγματοποιούνται με στόχο την βελτίωση των γραφοκινητικών δεξιοτήτων. Κρατώντας με τον σωστό τρόπο το μολύβι, το παιδί εξασκείται να σχηματίζει ομαλά τα βασικά σχήματα, αποκτάει αντίληψη των γραμμάτων και μαθαίνει να αναγνωρίζει φόρμες.
         Η παλιά σειρά βιβλίων του δημοτικού ξεκινούσε με προγραφικές ασκήσεις. Στα καινούρια βιβλία αυτές δεν υπάρχουν πια αφού θεωρούνται δεδομένες από το νηπιαγώγειο. 
          Η αλήθεια είναι ότι η υποχρεωτική φοίτηση στο νηπιαγωγείο, καθώς και το προνήπιο, έχει καταστήσει σίγουρο το γεγονός ότι τα παιδιά έρχονται προετοιμασμένα στην Α’ τάξη. 

        Όμως η μικρή μου εμπειρία μου έχει δείξει ότι, παρόλο που οι νηπιαγωγοί κάνουν εξαιρετική δουλειά, πάντα θα υπάρχει κάποιο παιδάκι που δεν βρίσκεται αναπτυξιακά στο επίπεδο των υπολοίπων. Μου έχει τύχει επίσης η περίπτωση να έχω στην τάξη μου παιδί που δεν έχει παροκουλουθήσει ολοκληρωμένα το νηπιαγωγείο όπως και παιδί που δεν το είχε παρακολουθήσει καθόλου.

          Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι οι προγραφικές ασκήσεις είναι απαραίτητες για τις πρώτες μέρες στην Α’ τάξη του δημοτικού σχολείου. Οι ασκήσεις αυτές βοηθούν τους μαθητές:
        • να προσαρμοστούν σταδιακά και ομαλά στο πρόγραμμα του δημοτικού
        • να κατακτήσουν πλήρως την κίνηση και τη χειρονομία της γραφής, αφού υπάρχει περισσότερος χρόνος να ασχοληθείς με αυτό ακριβώς. Δηλαδή να τους εντοπίσεις την ορθή φορά της κίνησης και το σωστό πιάσιμο του μολυβιού 
        • να ισορροπήσουν τις μυϊκές τους δυνάμεις και να χρησιμοποιούν με ευλυγισία κάθε άρθρωση του χεριού τους  

          
           Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς έναν μεγάλο αριθμό προγραφικών ασκήσεων. Έχω ξεχωρίσει κάποιες αυτές στις οποίες το παιδί δε χρειάζεται να “πατάει” σε ήδη προσχεδιασμένες γραμμές και τις έχω χωρίσει σε πέντε μαθήματα, τα οποία είναι:

        1. Μπορώ να κάνω γραμμούλες.
        2. Μπορώ να κάνω μπαστουνάκια.
        3. Μπορώ να κάνω κύκλους και φεγγαράκια.
        4. Μπορώ να κάνω μυτούλες και σκεπούλες.
        5. Μπορώ να κάνω τραπεζάκια και Χ.

        Το υλικό υπάρχει εδώ: Προγραφικές ασκήσεις

          πηγή: 1. http://emathima.gr/?cat=39
                2. “Εξοικείωση με τη γραφή” Β.Πολυμεροπούλου

          Πρώτη μέρα στην Α’ τάξη – “…και τώρα τι κάνω;”

            Όπως κάθε πρώτη φόρα που κάνουμε κάτι, έτσι και κάθε φορά η πρώτη μέρα στο σχολείο με την καινούρια τάξη και τους νέους μαθητές είναι γεμάτη άγχος, αμηχανία και νευρικότητα. 
           Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε κάτι να κάνουμε, αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς! Γιατί θέλουμε να είναι κάτι που να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών, να είναι ευχάριστο αλλά να μην μετατραπει σε “πάρτι”.
             Σα μαθήτρια θυμάμαι έναν μόνο δάσκαλο που μπαίνοντας στην τάξη μας είχε πει ότι δε θα μας έλεγε το όνομα του αλλά θα έπρεπε εμείς να το διαβάσουμε αφού το γράψει στον πίνακα.  Χρησιμοποίησε τον ιδιαίτερα άχημο γραφικό του χαρακτήρα για να κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Και το είχε πετύχει! Θυμάμαι ακόμα πόσο διαφορετικός μας είχε φανεί, πόσο θετικοί ήμασταν από την πρώτη στιγμή και νομίζω αυτή η αίσθηση μας ακολούθησε και μένει μέχρι τώρα. Αν τύχει και διαβάσει το κείμενο κάποιος από εκείνη την τάξη, μάλλον θα θυμηθεί περιστατικό!
              Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα, λοιπόν, ας κοιτάξουμε την καινούρια μας αίθουσα και ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά τα πλάνα που θα μας βοηθήσουν να οργανώσουμε την πρώτη ή τις πρώτες μέρες και να δώσουμε μια καλή εντύπωση στους μαθητές μας.

          Προετοιμασία
          1. Φτάνουμε νωρίτερα στο σχολείο. 
          2. Μπορούμε να γράψουμε το όνομά μας στο πίνακα έτσι ώστε όλοι οι μαθητές να προσπαθήσουν να το διαβάσουν μπαίνοντας στην τάξη. 
          3. Ετοιμάζουμε μια μικρή δραστηριότητα καλωσορίσματος που θα τη βρούν οι μαθητές τη στιγμή που θα καθίσουν στα θρανία τους. Για τους μικρούς μαθητές μπορεί να είναι μια ζωγραφιά που πρέπει να συμπληρώσουν ενώνοντας τις τελείες, μια απλή ζωγραφιά ή να χρωματίσουν το όνομά τους.
          Καλωσορίζουμε τους μαθητές μας

          1. Μετά την προσευχή καλωσορίζουμε έναν έναν τους μαθητές στην τάξη με ένα μεγάλο χαμόγελο και μια καλημέρα. 
          2. Παροτρίνουμε τους μαθητές να βρουν τη θέση τους μόνοι τους κι έτσι να κινηθούν λίγο στο χώρο της αίθουσας και να την εξερευνήσουν. Για τους μαθητές της Α’ τάξης μπορούμε να έχουμε αφήσει στη θέση τους ένα καρτελάκι με το όνομά τους γραμμένο με μολύβι. Θα πρέπει να αναγνωρίσουν το όνομά τους αφού ήδη το ξέρουν από το Νηπιαγωγείο. Στη συνέχεια μπορούν να το χρωματίσουν.

          Ας γνωριστούμε καλύτερα
          1. Παίζουμε μερικά παιχνίδια γνωριμίας για να σπάσει ο πάγος και να αρχίσουν να νιώθουν σα μια ομάδα. 
          2. Διαβάζουμε μια μικρή αστεία ιστορία για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Έτσι θα χαλαρώσουν οι μαθητές και θα τους φύγει ο φόβος της πρώτης μέρας.
          Γνωρίζουμε τον χώρο του σχολείου
          1. Ρωτάμε τους μαθητές πώς τους φάνηκε η τάξη και συζητάμε για τα αντικείμενα που είδαν και τη χρήση τους. Έτσι αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με την καθημερινή ρουτίνα. 
          2. Κάνουμε μια βόλτα στο σχολείο και δείχνουμε στους μαθητές τους βασικούς χώρους τους σχολείου: προαύλιο και σε ποιο σημείο μπορούν να παίζουν, τουαλέτες, κηλικείο αν υπάρχει, τις υπόλοιπες τάξεις, το γραφείο των δασκάλων, άλλες βοηθητικές αίθουσες κτλ. 


          Ορίζουμε κανόνες
          1. Επιστρέφοντας στην τάξη ρώταμε από τα παιδιά τι τους άρεσε στο νηπιαγωγείο και τι όχι. Κάθε τι το γράφουμε σε χαρτάκια και το κολάμε στον πίνακα ή σε ένα ταμπλό.
          2. Συζητάμε σχετικά με ό,τι μας είπαν και δουλεύουμε ώστε τα παιδιά να βγάλουν μόνα τους τους κανόνες. 
          3. Στη συνέχεια δίνουμε τους κανόνες γραμμένους και τα αφήνουμε να τους χρωματίσουν. 
          4. Οι κανόνες διαβάζονται φωναχτά στην τάξη ρωτώντας αν συμφωνούν όλοι και στη συνέχεια τους αναρτούμε στην τάξη. 
            Δεν ξεχνάμε να ενισχύουμε τις θετικές συμπεριφορές και να διευθετούμε τα μικρά προβλήματα συμπεριφοράς από την αρχή με λεκτικές παραινέσεις.

            Ακολουθώντας μια παρόμοια σειρά και οργανώνοντας την πρώτη μέρα θα πετύχουμε να περάσει ανώδυνα και να εξαλείψουμε την αμηχανία μας.  Παράλληλα θα κάνουμε μια καλή εντύπωση τους μαθητές εμπλέκοντάς τους σε δραστηριότητας και … για τους εστιασμένους στην ύλη; Ήδη έχει περάσει η πρώτη ενότητα του βιλίου της Μελέτης και ένα τμήμα της 2ης!!!