ΜΟΛΟΧΑ και ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ
Ιώβ 31,40 « Αντί πυρού άρα εξέλθοι μοι κνίδη, αντί κριθής βάτος, και επαύσατο Ιώβ ρήμασιν.»
Χρησιμότητα στην αρχαιότητα
μολόχα
Στην παραδοσιακή ιατρική η χρήση της μολόχας μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως φαγώσιμο και ως θεραπευτικό φυτό. Στην αρχαία Ελλάδα την είχαν μεγάλη εκτίμηση (αναφέρεται από τον Πυθαγόρας Πλάτωνας). Ο Αθήναιος στο Δειπνοσοφισταί γράφει πως θεωρείται “λεαντική αρτηρίας” μάλλον επειδή χρησιμοποιούνταν ως προφυλακτικό φάρμακο κατά της αρτηριοσκλήρυνσης.
Στην πρόσφατη λαϊκή ιατρική, τα φύλλα της μολόχας τρίβονται σε μέρος που πονά από το άγγιγμα της τσουκνίδας. Όπως λέγεται, “καταλαγιάζει το τσούκνισμα”. Το αφέψημα από τα άνθη της (μολοχάνθια) θεωρείται μαλακτικό, αποχρεμπτικό, κινητικό του εντέρου. Το ποδόλουτρο σε αφέψημα από μολοχάνθη ανακουφίζει από την κούραση. Το κατάπλασμα φύλλων μολόχας ανακουφίζει το έκζεμα και το πόνο από το τσιμπήματα εντόμων.
τσουκνίδα
Η τσουκνίδα ανήκει στο γένος φυτών Urtica της οικογένειας Urticaceae της οποίας το όνομα προέρχεται από το λατινικά uro που σημαίνει “κάψιμο”. Υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη σε όλο τον κόσμο. Η χρήση της ως φαρμακευτικό φυτό χρονολογείται από την Αρχαία Ελλάδα όπου χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό και καθαρτικό.
Ο Ιπποκράτης (460-377 π.Χ) συνέστησε την τσουκνίδα για την θεραπεία ασθενειών. Ο Έλληνας ιατρός Γαληνός στο βιβλίο του “De Simplicibus Medicamentis ad Paternainum (espurio)” συνιστούσε την τσουκνίδα ως διουρητικό, καθαρτικό και για τη θεραπεία των δαγκωμάτων από τους σκύλους, της γάγγραινας, των οιδημάτων, της ρινορραγίας, της υπερβολικής εμμηνόρροιας, για τις ασθένειες που σχετίζονται με την σπλήνα, της πλευρίτιδας, της πνευμονίας, του άσθματος, των έλκων στο στόμα και στην αντιμετώπιση της τριχοφυΐας.
Στον Μεσαίωνα η τσουκνίδα χρησιμοποιήθηκε για την θεραπεία του έρπητα ζωστήρα, της δυσκοιλιότητας, της ξηρής ασθένειας η οποία κατά πάσα πιθανότητα σήμαινε προβλήματα με τα ιγμόρεια ή τους πνεύμονες, του βλεννογόνους και το δέρμα.
Χρησιμότητα σήμερα
Μολόχα
Τόσο τα φύλλα, όσο και οι ρίζες, οι βλαστοί, μα και οι καρποί αποτελούσαν λιχουδιές που αξιοποιούνταν με διαφορους τρόπους. Τα φύλλα και οι βλαστοί τρώγονται μέσα σε βραστές σαλάτες, με όσπρια και ρύζι.
Με τα μεγαλύτερα φύλλα, μπορούμε επίσης να φτιάξουμε νοστιμότατους ντολμάδες, κάτι που το εφαρμόζουν ακόμα, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μπορούμε να τα φυλλάξουμε στην κατάψυξη, όπως κάνουμε και με τα αμπελόφυλλα, αφού τα ζεματίσουμε, αλλά επειδή τα φύλλα της μολόχας είναι πιο μαλακά κι ευαίσθητα, είναι προτιμότερο να τα αξιοποιούμε φρέσκα
Αν τσιμπηθείτε από τα φύλλα της τσουκνίδας, τρίβοντας ένα φύλλο μολόχας πάνω στην ερεθισμένη περιοχή, καταπραϋνεται ο πόνος.
Τσουκνίδα
καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, τονώνει το κυκλοφοριακό σύστημα και χαμηλώνει την πίεση και τα επίπεδα σακχάρου του αίματος. Διεγείρει τη λειτουργία του παγκρέατος.
Χρησιμοποιείται εσωτερικά σαν έκχυμα ή βάμμα (σταγόνες) για την αναιμία, την αιμορραγία, τη διάρροια, τα υπερβολικά έμμηνα, αιμορροΐδες και ρευματισμούς. Γυναίκες που θηλάζουν κάνουν καλό να παίρνουν τη τσουκνίδα: αυξάνει το γάλα, δυναμώνει και τονώνει τη μήτρα και όλα τα θρεπτικά στοιχεία περνούν και στο μωρό.
