Κβαντομηχανική προσέγγιση των βασικών κατηγοριών του χημικού δεσμού.

Ξεχάστε Βοhr, Lewis και κανόνες οκτάδας – δεκάδας – δωδεκάδας – δεκαοκτάδας. Το ηλεκτρόνιο έχει διττή υλοκυματική υπόσταση . Ο σχηματισμός του χημικού δεσμού εξηγείται πλέον ενεργειακά: σχηματίζεται και είναι ισχυρός εφόσον οδηγεί το σύστημα σε ενεργειακό φρεάτιο.

Ατομικά και μοριακά τροχιακά συνδυάζονται για να σχηματιστούν ενδομοριακοί και διαμοριακοί δεσμοί. Δεσμοί που κρατούν σε συνοχή τα δομικά σωμάτια τόσο της άβιας όσο και της έμβιας ύλης .

Οι πιο προσεκτικοί θα εντοπίσουν δύο προβλήματα που παρουσιάζει αυτή η υπέροχη κατά τα άλλα προσομοίωση:

1) Η διαφορά μεταξύ των κατηγοριών του χημικού δεσμού δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο ξεκάθαρη όσο παρουσιάζεται στο animation.

2) Ο ομοιοπολικός δεσμός εμφανίζεται ασθενέστερος του ιοντικού, κάτι το οποίο δεν ισχύει σε πολλές περιπτώσεις. Κοιτάξτε για παράδειγμα το διαμάντι για να καταλάβετε πόσο ισχυρός μπορεί να είναι ο ομοιοπολικός δεσμός. Στην πραγματικότητα, κατά το λιώσιμο της ζάχαρης δεν διασπώνται οι ομοιοπολικοί δεσμοί μεταξύ των ατόμων στα μόριά της: σπάνε οι διαμορικοί δεσμοί Van der Waal’s (ασθενέστεροι του ιοντικού δεσμού).