Διονύσιος Σολωμός

” Ο Σολωμός όπως πρέπει σε έναν εθνικό ποιητή βρίσκεται κοντά στον λαό. Είναι προσιτός”

Λίγα λόγια για τον ποιητή:

Ο Διονύσιος Σολωμός: Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο στις 8 Απριλίου 1798 και πέθανε στην Κέρκυρα στις 9 Φεβρουαρίου 1857. Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής Σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός θεωρήθηκε και θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (την κρητική λογοτεχνία, το δημοτικό τραγούδι) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία.

Ο ποιητής πέρασε τα παιδικά του χρόνια ως το 1808 στο πατρικό του σπίτι στην Ζάκυνθο κι έμαθε τα πρώτα του γράμματα από τον Ιταλό δάσκαλό του και ιερέα Σάντο Ρόσι. Για τα επόμενα δέκα χρόνια, ως το 1818, συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Κρεμόνα. Τα πρώτα του ποιήματα τα γράφει στην γλώσσα των σπουδών του, την ιταλική. Γυρνώντας στην Ελλάδα αφοσιώνεται στην ελληνική ποίηση, αφήνοντας πίσω του την ιταλική. Σ΄αυτό συνέβαλλε και η συνάντησή του με τον Σπυρίδωνα Τρικούπη το 1822.

Στη Ζάκυνθο παρέμεινε ως το 1828. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Κέρκυρα όπου ήρθε σε επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του πνεύματος, μεταξύ των οποίων και με τον Νικόλαο Χαλκιόπουλο – Μάντζαρο.

Τα σημαντικότερα έργου του:

Ύμνος εις την ελευθερίαν (1823)

Ο Κρητικός (1833)

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (1833 – 1844)

Ο Πόρφυρας (1849)

Το ποιητικό έργο του Δ. Σολωμού μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιόδους (μετά τα πρώτα του ποιήματα στα ιταλικά):

1) Η “ζακυνθινή” περίοδος, η οποία περιλαμβάνει μικρά κυρίως σε έκταση ποιήματα (Η ξανθούλα, Η αγνώριστη κ.ά)

2) Η δεκαετία από το 1823 – 1833 είναι η γόνιμη περίοδος του ποιητή. Η περίοδος αυτή ξεκινά με τον Ύμνο εις την ελευθερίαν. Άλλα έργα του Σολωμού αυτής της περιόδου είναι: η ωδή Εις τον θάνατον του Λόρδ Μπάιρον, το ποίημα Η Φαρμακωμένη, το πεζογράφημα Η γυναίκα της Ζάκυνθος κ.ά.

3) Η τρίτη ποιητική περίοδος είναι η περίοδος της ωριμότητας και συμπίπτει χρονικά με την παραμονή του Σολωμού στην Κέρκυρα. Στην περίοδο αυτή ανήκουν οι μεγάλες συνθέσεις του ποιητή: Ο Κρητικός (1833), Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (1833 – 1844), Ο Πόρφυρας (1849). Στην τελευταία αυτή φάση της ποιητικής του δημιουργίας ο Σολωμός επεξεργάζεται πολλές φορές τα μεγάλα του έργα. Επιπλέον επιστρέφει στην ιταλική γλώσσα και γράφει κάποια ποιήματα και κείμενα.