Τέλος εποχής (;)
Θα μπορούσε κάποιος να το πει έτσι ή κάπως έτσι… Μου φαίνεται λιγάκι μελό, αλλά ίσως και να ταιριάζει ο τίτλος. Είναι λιγάκι δύσκολο βλέπεις να παραδεχτείς πως, είτε το θέλεις είτε όχι, είσαι εκτός σχολείου. Συνταξιούχος… Απόστρατος, που λένε.
Πώς αισθάνεσαι; Πώς αισθάνομαι; Το κρίσιμο ερώτημα. Σαν έτοιμος από καιρό; Όχι. Έχω την αίσθηση ότι είναι μια κατάσταση που μόνο με την απώλεια, με το πένθος μπορείς να τη συγκρίνεις: στην αρχή νομίζεις ότι δεν είναι κάτι που σε αφορά. Η συνειδητοποίηση αρχίζει μετά, όταν το “πράγμα” αρχίζει και “κρυώνει”. Και τότε καταλαβαίνεις…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.