Urgently
It’s urgent—love.
It’s urgent—a boat upon the sea.
It’s urgent to destroy certain words,
hate, solitude, and cruelty,
some moanings,
many swords.
It’s urgent to invent a joyfulness,
multiply kisses and cornfields,
discover roses and rivers
and glistening mornings—it’s urgent.
Silence and an impure light fall upon
our shoulders till they ache.
It’s urgent—love, it’s urgent
to endure.
Translated by Alexis Levitin
Επειγόντως
Επείγει η αγάπη.
Επείγει μια βάρκα στο πέλαγο.
Επείγει να καταστρέψουμε ορισμένες λέξεις,
«μίσος», «μοναξιά» και «βαναυσότητα»,
κάποια βογγητά,
πολλά σπαθιά.
Επείγει να εφεύρουμε τη χαρά,
να πολλαπλασιάσουμε τα φιλιά και τα χωράφια με το καλαμπόκι,
να ανακαλύψουμε τα τριαντάφυλλα και τα ποτάμια,
τα πρωινά που λαμπυρίζουν— επείγει.
Πέφτει σιωπή κι ένα φως ακάθαρτο
πάνω στους ώμους μας μέχρι που τελικά πονάμε.
Επείγει η αγάπη, επείγει να αντέξουμε.
Ετικέτες: Ποίηση, Πορτογαλία
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.