Le souffle des ancêtres
Écoute plus souvent
Les choses que les êtres,
La voix du feu s’entend,
Entends la voix de l’eau.
Écoute dans le vent
Le buisson en sanglot:
C’est le souffle des ancêtres.
Ceux qui sont morts ne sont jamais partis
Ils sont dans l’ombre qui s’éclaire
Et dans l’ombre qui s’épaissit,
Les morts ne sont pas sous la terre
Ils sont dans l’arbre qui frémit,
Ils sont dans le bois qui gémit,
Ils sont dans l’eau qui coule,
Ils sont dans la case, ils sont dans la foule
Les morts ne sont pas morts.
Écoute plus souvent
Les choses que les êtres…
Our Ancestors’ Breathing
Listen more often
to things than to beings:
The voice of fire is heard
Can you hear the voice of water?
Listen to the bush sobbing in the wind
This is our ancestors’ breathing
Those who have died are not gone
They are in the shadow that clears
and in the shadow that thickens
The dead are not underground
They are in the quivering tree
They are in the moaning wood
They are in flowing water
They are in the hut, they are in the crowd
The dead are not dead
Listen more often
to things than to beings…
Η ανάσα των προγόνων μας
Αφουγκράσου πιο συχνά
τα πράγματα κι όχι τα πλάσματα
Ακούγεται η φωνή της φωτιάς·
ακούς τη φωνή των υδάτων;
Αφουγκράσου στον άνεμο
το θάμνο που κλαίει με λυγμούς:
Είναι η ανάσα των προγόνων μας
Εκείνοι που πέθαναν δεν έφυγαν ποτέ
Βρίσκονται στη σκιά που φωτίζεται
και στη σκιά που πυκνώνει
Οι νεκροί δεν βρίσκονται κάτω απ’ τη γη
Είναι στο δέντρο που τρέμει
Είναι στο δάσος που βαριαστενάζει
Είναι στο νερό που κυλά
Είναι μες στην καλύβα, είναι μέσα στο πλήθος
Οι νεκροί δεν είναι νεκροί
Αφουγκράσου πιο συχνά
τα πράγματα κι όχι τα πλάσματα…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.