Trees
I think that I shall never see
A poem lovely as a tree.
A tree whose hungry mouth is prest
Against the earth’s sweet flowing breast;
A tree that looks at God all day,
And lifts her leafy arms to pray;
A tree that may in Summer wear
A nest of robins in her hair;
Upon whose bosom snow has lain;
Who intimately lives with rain.
Poems are made by fools like me,
But only God can make a tree.
Δέντρα
Νομίζω ότι δεν θα δω ποτέ
Ένα ποίημα υπέροχο σαν δέντρο
Ένα δέντρο του οποίου το πεινασμένο στόμα να ακουμπά
Πάνω στο γλυκό αναβλύζον στήθος της μάνας γης
Ένα δέντρο που να κοιτάζει το Θεό όλη μέρα
Και να υψώνει τα φυλλωμένα χέρια του για να προσευχηθεί
Ένα δέντρο που να μπορεί το καλοκαίρι να φορέσει
Μία φωλιά κοκκινολαίμηδων στα μαλλιά του
Που να έχει πέσει χιόνι στον κόρφο του
Που να ζει τρυφερά κι αγαπημένα μαζί με τη βροχή
Τα ποιήματα τα κάνουν ανόητοι σαν εμένα,
Αλλά μόνο ο Θεός μπορεί να φτιάξει ένα δέντρο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.