Αφού μελετήσαμε ιστορικά τα γεγονότα της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου μέσα απο τις πληροφορίες του σχολικού βιβλιου αλλά και ιστορικούς χάρτες  και πηγές (πρωτογενείς ως επι το πλείστον), προσεγγίσαμε την έξοδο του Μεσολογγίου μέσα απο το ποίημα “ελεύθεροι πολιορκημένοι“, σχολιάσαμε την ζωγραφική απόδοση της εξόδου απο τον Θ. Βρυζάκη και ακούσαμε τη μουσική εκτέλεση του αποσπάσματος  απο τον Ν. Ξυλούρη.

Οι μαθητές/ριες, στη συνέχεια, υποδυόμενοι/ες  ένα απο τα πρόσωπα του Μεσολογγίου, έγραψαν ένα γράμμα σε φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο, όπου μετέφεραν τις σκέψεις και τα συναισθηματά τους σχετικά με τη ζωή τους στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.

Στη συνέχεια ως Ευρωπαίοι φιλέλληνες ή απλοί Έλληνες έστειλαν μηνύματα συμπαραστασης (σε μορφή πολυτροπικού κειμένου) στον αγωνα των Ελλήνων για απελευθερωση απο τον τουρκικό ζυγό, με αφορμή μια φράση απο το λυρικό δράμα  του Σέλλευ,  “Ελλάς”:  “Όλοι είμαστε Έλληνες. Οι νόμοι μας, η φιλολογία μας, η θρησκεία μας, οι τέχνες μας, έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα…

Τέλος, μετέφεραν μια δημοσιευση-μήνυμα στον ψηφιακο τοίχο του padlet, υποστηριζοντας ή κατακρίνοντας τη διακηρυξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους με το Πρωτοκολλο της Ανεξαρτησιας (1830). Αναλογα με την σταση που κράτησαν υπεγραφαν αλλοτε ως Φιλέλληνες ανωνυμοι, άλλωτε ως ο υπουργος εξωτερικών της Αγγλίας Κάνινγκ αλλά και ως ο σουλτάνος. Φυσικά, υπερτέρησαν οι Φιλέλληνες…

(Εντάξει, σε κάποια σημεια, μπορεί να υπερέβαλαν αλλά ποιος να τα βάλει με την παιδική φαντασία;)