Αρχική » 2013 » Ιούνιος

Αρχείο μηνός Ιούνιος 2013

Ιούνιος 2013
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30  

Πιάσε το Ουράνιο Τόξο...

Ο καιρός στην Αθήνα

stock-vector-vector-weather-widgets-100285553

88ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

88ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

European School Radio

European School Radio

W.W.F.

W.W.F.

Ο δρόμος της φύσης

Ο δρόμος της φύσης

Μια αιωνιότητα και μία ημέρα

Μια αιωνιότητα και μια ημέρα

Η “τρελή” λίμνη των κύκνων

Η “τρελή” λίμνη των κύκνων

ΗΛΙΟΣ…1

ΗΛΙΟΣ…1

ΗΛΙΟΣ… 2

ΗΛΙΟΣ… 2

Ο πιο καλός μαθητής…

Ο πιο καλός μαθητής…

Οι άνθρωποι είναι παράξενοι…

Οι άνθρωποι είναι παράξενοι…

Ένα βήμα μπροστά

Ένα βήμα μπροστά

Πάντα είναι καιρός στη ζωή μας για ένα νέο βήμα προς τα μπρος, όπως και να είναι αυτό το βήμα. Μικρό ή μεγάλο, είναι το ήμισυ του παντός για να πετύχουμε το στόχο μας. Αρκεί να μας βγάλει από την στατικότητα, να αναδείξει τις κρυμμένες μας δυνάμεις και να μας ανοίξει νέους ορίζοντες. Σίγουρα έχουμε να κερδίσουμε από αυτό.

Αμοργός, στο απέραντο γαλάζιο.

Στην νοτιοανατολική άκρη των Κυκλάδων θέτοντας το προς τα ανατολικά  όριό τους και γνέφοντας προς τα Δωδεκάνησα βρίσκεται  η όμορφη Αμοργός.  Είναι ένα νησί με πολλές  ιδιομορφίες,  ποικίλο εδαφικά,  με μακρόστενο σχήμα  και με κατεύθυνση από τα   βορειοανατολικά  προς τα νοτιοδυτικά.  Τα καράβια μπορούν να προσεγγίσουν στα δύο της λιμάνια, την Αιγιάλη και τα Κατάπολα. Το τοπίο της εναλλάσσεται από το ορεινό βραχώδες βορειοανατολικό μέρος που ενδείκνυται για την κτηνοτροφία και ιδίως κατσικιών και το ηπιότερο νοτιοδυτικό μέρος του νησιού στο οποίο υπάρχουν λίγες καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Κατοικημένη από την 4η χιλιετία π.Χ. η  Αμοργός, γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στην περίοδο του Κυκλαδικού πολιτισμού και αργότερα  κατοικήθηκε από Μινωΐτες, οι οποίοι ίδρυσαν την Μινώα.  Μιλήσιοι ίδρυσαν τα Θολάρια,  και Ναξιώτες την Αρκεσίνη. 

SONY DSC

Αιγιάλη 

Επιβλητική και γραφική η Χώρα της Αμοργού με τα καλόγουστα διακοσμημένα σπίτια, τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τους εγκατελειμένους  πλέον  ανεμόμυλους  και τον πελώριο βράχο με το ερειπωμένο κάστρο, που στέκει αγέρωχα απάνω της, αφήνουν μια όμορφη εικόνα στον επισκέπτη.  Πολύ όμορφη και γραφική η Λαγκάδα στον πράσινο λόφο πάνω από το λιμάνι της Αιγιάλης που ατενίζει το φωλιασμένο στον  απέναντι βράχο  εκκλησάκι της Αγίας  Τριάδας.

2010amorgos-gal-15_133975_935313

Χώρα  Αμοργού

Η Αμοργός αποτελεί επίσης έναν πεζοπορικό παράδεισο για τους επίδοξους περιπατητές, καθώς έχει ένα πολύ καλά οργανωμένο και σηματοδοτημένο δίκτυο μονοπατιών που καλύπτει ολόκληρο το νησί. Και φυσικά ο μόνος τρόπος για να γνωρίσει κανείς όλες τις κρυμμένες ομορφιές  ενός τόπου είναι…  να τον περπατήσει

SONY DSC

Λαγκάδα

Το ιδιαίτερο κόσμημα όμως του νησιού, που αποτελεί και τον πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο είναι το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, το οποίο βρίσκεται  στην ανατολική πλευρά του νησιού και στέκει, πραγματικά άξιο απορίας πώς,  κολλημένο – κρεμασμένο  σε έναν κοφτό κι απότομο βράχο σε υψόμετρο 300 μέτρων πάνω από τη θάλασσα, στο όρος του Προφήτη Ηλία, σε κοντινή απόσταση από τη Χώρα.  Χτισμένο περί το 1088 με τη συνδρομή του Αλέξιου Α’ Κομνηνού, πήρε το όνομα αυτό από την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που σύμφωνα με μια εκδοχή ήρθε με μοναχούς από το μοναστήρι του Χοτζεβά στο Χόζοβο της  Παλαιστίνης  κατά την περίοδο της εικονομαχίας. Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που βεβήλωσαν, έσχισαν στα δύο και έριξαν στη θάλασσα την εικόνα. Τα δύο τεμάχια ήρθαν με θαυματουργικό τρόπο κάτω από το βράχο της Αμοργού, όπου η Παναγία υπέδειξε στους μοναχούς το μέρος που θα χτιζόταν το μοναστήρι.

SONY DSC

Παναγία  Χοζοβιώτισσα

Το μοναστήρι αποτελεί ένα κατασκευαστικό θαύμα, καθώς αποτελείται από 8 στοιχειώδεις ορόφους με μέγιστο πλάτος τα 5 μέτρα!  Κλίμακες στενές, πέτρινες, κτιστές ή λαξευμένες στον βράχο, οδηγούν στους οκτώ ορόφους. Καμάρες, τόξα Βυζαντινού τύπου ή οξυκόρυφα των χρόνων της Ενετοκρατίας (1296-1537), κτισμένα με πέτρες ή πωρόλιθο από την Μήλο, ξυλοδόκαρα και ξυλοδεσιές χαρακτηρίζουν τον περίπλοκο, δαιδαλώδη εσωτερικό χώρο. Τα πολυάριθμα κελιά των μοναχών, η τράπεζα, τα μαγειρεία, οι φούρνοι, οι αποθήκες, τα πατητήρια, oι στέρνες και τα πηγάδια, όλα σφηνωμένα μέσα στον φυσικό βράχο που μεταμορφώνεται σε λειτουργικό οικοδομικό στοιχείο, συνθέτουν ένα θαυμαστό δείγμα ανώνυμης λειτουργικής λαϊκής αρχιτεκτονικής.

Θα χρειαστεί ο επισκέπτης να διανύσει μια ανηφορική διαδρομή με αρκετά σκαλιά από το μέρος που θα αφήσει το αυτοκίνητο, αλλά θα αποζημιωθεί από αυτό που θα αντικρίσει και θα αισθανθεί όταν θα φτάσει στο μοναστήρι. Η απόλυτη αίσθηση γαλήνης και απεραντοσύνης,  που θαρρεί  κανείς πως ενώνεται ο ουρανός με τη θάλασσα σ’ εκείνο το μέρος, θα συμπληρωθεί από τη ζεστή φιλοξενία των μοναχών, με το κλασσικό λουκουμάκι και το γνωστό τοπικό ηδύποτο, την ψημένη ρακή της Αμοργού!

SONY DSC

Αγία  Άννα

 Σε πολύ μικρή απόσταση με το μοναστήρι,  προς τη νοτιοδυτική πλευρά, βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας  Άννας, πάνω από δύο εξαιρετικούς για κολύμπι ορμίσκους. Η περιοχή αυτή έγινε πολύ γνωστή πριν από 25 περίπου χρόνια όταν εκεί έγιναν τα γυρίσματα αρκετών σκηνών της ταινίας του  Luc  Besson,   “The big blue”,   γνωστή ως  “Το απέραντο γαλάζιο”.  Ήταν τότε το γεγονός  της χρονιάς,  το θέμα συζήτησης  για το νησί και  η ταινία άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη της  εκεί  για χρόνια.  Αρκετοί κάτοικοι του νησιού είχαν συμμετάσχει στα γυρίσματα και μάλιστα το εκκλησάκι της Αγίας Άννας είχε μεταμορφωθεί σε απλό σπιτάκι με καμινάδα για τις ανάγκες της ταινίας. Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1988 και το θέμα της είναι ο ανταγωνισμός δύο παιδικών φίλων στο δύσκολο άθλημα της  ελεύθερης κατάδυσης.  Πρωταγωνιστούν ο  Jean – Marc – Bar   και  ο  Jean Reno.  Παρά το δυσάρεστο τέλος της ταινίας,  η ταινία αποτελεί ύμνο στην ομορφιά της θάλασσας και στην επιθυμία του ανθρώπου για την κατάκτηση της απόλυτης ελευθερίας.

Οδυσσέας Ελύτης

elytis2

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο

σπάρτο και πιπερόριζα

με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..

Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα

τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια

στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,

κνίσες, τσουγκρίσματα

και Χριστος Ανέστη

με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

Οδυσσέας Ελύτης

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα. Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα. Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς. Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω. Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.

Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

(από Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ – ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη * μη λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά * στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά * στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια * της Ευρώπης λιγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να * και στη θάλασσα μόνη της!

Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός * και δικού της μήτε αγάπη μια
μόνο πένθος αχ παντού * και το φως ανελέητο!

Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό * τα γυρίζω πίσω απ' τον Καιρό
τους παλιούς φίλους καλώ * με φοβέρες και μ' αίματα!

Μα 'χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί * κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος μπαι * νουν ενάντιον οι ανέμοι!

Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη * μη λησμονάτε τη χώρα μου !

Κωστής Παλαμάς

palamas

Τα σκολειά χτίστε

Τα σκολειά χτίστε, υψώστε τα πλατάνια
για το δροσό στης ρεματιάς τη χάρη,
για τον καρπό σπάρτε τα αμπέλια, ας είναι
τ’ αγαθά τους αγνά κρασιά, και ας είναι γούρμα σταφύλια,

λογής, κεχριμπαρένια, άλικα, μαύρα.Όπου απλωσιά, όπου ψήλωμα, όπου υγεία,
στα πέλαα ν’ αγναντεύουν τα καράβια
και τους αϊτούς να λαχταράν και τ’ άστρα
στα ουράνια πλάτια.

Και βαθιούς τάφρους γύρω γύρω σκάφτε
και πύργους πολεμόχαρους υψώστε
και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε
μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο
της Ρωμιοσύνης.

Ξόβεργα και καρφιά κρατά και πάει
και πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει
του φτερωτού πιο απ’ όλα κυνηγάρης,
αρχίζοντας από τις πεταλούδες,
φτάνει στη Σκέψη.

Κωστής Παλαμάς

Αλόννησος – Σε όλα τα νησιά…

Σε όλα τα νησιά.

Ουράνιο τόξο

Wonderful-Rainbow10

Η αίθουσα του θρόνου

MP900432756

Προς τον Ουρανό…

Προς τον Ουρανό…

Αμοργός – Παναγία Χοζοβιώτισσα

SONY DSC

Σίκινος

SONY DSC
SONY DSC
SONY DSC

Αστυπάλαια

SONY DSC

Λίμνη Δόξα – Κορινθία

Λίμνη Δόξα - Κορινθία

Λίμνη Πλαστήρα

Λίμνη Πλαστήρα

Τύμφη – Δρακόλιμνη

SONY DSC
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση