Αρχεία για Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Τα αχώριστα μόρια
Ανάπτυξη παραγράφων
Το υποκείμενο
Λογοτεχνικά είδη
Η λογοτεχνία είναι ένα φαινόμενο που από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή μας δεν παρουσιάζεται με τρόπο ενιαίο και ομοιόμορφο αλλά μπορεί να διαχωριστεί και να ταξινομηθεί σε πολλές επιμέρους κατηγορίες. Τα λογοτεχνικά έργα δεν είναι όμως όλα ίδια· υπάρχουν διάφοροι τύποι: έπος, λυρική ποίηση, κωμωδία, τραγωδία, διήγημα, μυθιστόρημα κτλ. Όλοι αυτοί οι τύποι δε διαφέρουν μεταξύ τους μόνο στη μορφή αλλά στο σύνολο σχεδόν των γνωρισμάτων τους: στο περιεχόμενο, το ύφος, το λεξιλόγιο, τον τρόπο που χρησιμοποιούν τη γλώσσα, το θέμα, τις συμβάσεις κτλ. Συνεπώς, με τους όρους «γένος» και «είδος» χαρακτηρίζουμε συνήθως τους διάφορους τύπους λογοτεχνικών έργων. Το άθροισμα όλων αυτών των ειδών σχηματίζει το σύνολο των κειμένων που ονομάζουμε λογοτεχνία. Διαβάστε όλο το άρθρο »
Τα ψηλά βουνά
Ένα από τα πρώτα βιβλία που επεξεργάζονται το θέμα της οικολογικής καταστροφής των δασών από την παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα είναι το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου τα Ψηλά Βουνά (1918).
Οι πρωταγωνιστές είναι είκοσι έξι παιδιά που τελείωσαν την τελευταία τάξη του δημοτικού σχολείου και αποφασίζουν με τη συγκατάθεση των γονέων τους να κατασκηνώσουν στα ψηλά βουνά της Ευρυτανίας, όπου θα περάσουν μόνα τους δύο καλοκαιρινούς μήνες. Καθώς αναβαίνουν στα βουνά ανακαλύπτουν γύρω τους την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος. Βλέπουν από ψηλά την Ρούμελη να καθρεφτίζει την ομορφιά του ουρανού και των δέντρων. Μέσα στην ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος θα καταλάβουν την αξία της φύσης και θα μάθουν να ονειρεύονται.
Στη μικρή κοινωνία που δημιουργούν στο δάσος ζουν ανεξάρτητα, λειτουργούν με δημοκρατικούς κανόνες, καταμερίζουν την εργασία και τους ρόλους τους και συμπεριφέρονται σαν μια κοινότητα που πρέπει να αντιμετωπίσει τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής. Δίπλα τους στέκονται κάποιοι συμβουλάτορες όπως είναι ο γερο-Θανάσης, ο αγροφύλακας και ο δασοφύλακας. Είναι άνθρωποι που βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν με τις ιστορίες τους και τη στάση τους το μυστικό της ειρηνικής συμβίωσης με το περιβάλλον και να καλλιεργήσουν έναν οικολογικό τρόπο διαβίωσης.
Λεξιλογικά του ρήματος πράττω
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ 7
Να συμπληρώσετε τις παρακάτω φράσεις με τις κατάλληλες λέξεις από το πλαίσιο αφού κάνετε τις κατάλληλες αλλαγές, όπου απαιτείται (δύο λέξεις του πλαισίου περισσεύουν):
- Με πολλή δουλειά κατάφερε να ……………….………………. τα όνειρά του.
- Το κράτος ……………….………………. την πώληση της προβληματικής επιχείρησης.
- Στα λόγια όλα καλά, στην……………………………….δε γίνεται τίποτα.
- Η έρευνα……………………………………..το επίκαιρο θέμα της παράνομης μετανάστευσης.
- Αυτός είναι μόνο για βιτρίνα, άλλο είναι το…………………………….αφεντικό.
- Το κράτος θα……………………………………..σημαντικά ποσά από τους νέους φόρους.
- Μην κάθεσαι……………………………………………Βοήθησε και λίγο.
- Οι σημερινοί νέοι πρέπει να αντιμετωπίζουν τη σκληρή …………………………… λόγω της απειλής της ανεργίας.
- Σπάνια εμφανίζεται στη γειτονιά μας …………………………….., που είναι έμπορος υφασμάτων για την προίκα των κοριτσιών.
- Ο εξωραϊστικός σύλλογος της πόλης μας χθες έκανε τον απολογισμό των ………………………..του.
| πράξη, πρακτικός, πραματευτής, εισπράττω, πραγματικός, πεπραγμένα, πραγματικότητα, πραγματοποιώ, άπραγος, σύμπραξη, διαπραγματεύομαι, πραγματεύομαι |
Φωνές και συζυγίες
ΕΝΟΤΗΤΑ 3: ΦΩΝΕΣ – ΣΥΖΥΓΙΕΣ
ΕΡΓΑΣΙΕΣ
1. α. Να υπογραμμίσετε τα ρήματα που σχηματίζουν μόνο ενεργητική φωνή.
β. Να κυκλώσετε τα αποθετικά ρήματα.
Την άλλη μέρα ξύπνησε πρωί, ελαφρύς σαν πούπουλο. Πλύθηκε, ντύθηκε, άρπαξε μια φέτα βουτυρωμένο ψωμί και βγήκε στους δρόμους. Περπάτησε με το κεφάλι ψηλά, χαμογέλασε στο φούρναρη που τον καλημέρισε κι έστειλε στον κουρέα του ένα φιλικό χαιρετισμό. Βάδισε κάμποσο, ώσπου βγήκε στη λεωφόρο. Το φως της μέρας ήταν πεντακάθαρο, λες και το είχαν αλλάξει σήμερα. Περνούσε πάνω στο μάγουλο του δρόμου σαν ακονισμένο ξυράφι. Κι ο τροχαίος στη μέση του δρόμου με την κολλαρισμένη στολή του, το κράνος του που έλαμπε, φαινόταν να πιάνει τ’ αυτοκίνητα από μιαν αόρατη κλωστή. Άλλοι κρατούσαν την τσάντα του σχολείου, κι άλλοι τα σύνεργα της δουλειάς. Κι οι γέροι είχαν έναν τρόπο να τον κοιτάζουν λες κι ακόμα θυμόντουσαν πως είχαν περάσει από νέοι. Ο Αναστάσης χαμογέλασε στον εισπράχτορα που του έκοψε εισιτήριο και του έδωσε μια θέση που περίσσευε. … Δίστασε, έπειτα προχώρησε, μπήκε κι άρχισε ν’ ανεβαίνει τις σκάλες. Ήταν ατέλειωτες να τις ανεβεί κανείς, μα του άρεσαν. Έφτασε στο έβδομο πάτωμα, έψαξε, ρώτησε, τέλος χτύπησε μια πόρτα. Επειδή δεν πήρε απάντηση, άνοιξε και γλίστρησε αθόρυβα στο εσωτερικό. Στο βάθος της κάμαρης μια κοπέλα έγραφε στη γραφομηχανή. Ούτε που σήκωσε τα μάτια της πάνω του. Χρειάστηκε να πάει να σταθεί πολύ κοντά της για να τόνε δει.
Μ. Κουμανταρέας, Γραφείον ευρέσεως εργασίας (διασκευή)
2. Στις παρακάτω προτάσεις να αναγνωρίσετε τη φωνή των υπογραμμισμένων ρημάτων:
Με τη φίλη μου τηλεφωνιόμαστε δύο φορές την εβδομάδα.
Η Μαρία προσποιήθηκε την άρρωστη αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν.
Ο πατέρας μου δάνεισε στο φίλο του ένα μικρό χρηματικό ποσό.
Κοιταχτήκαμε στα μάτια αλλά δεν είπαμε τίποτα.
Κατεβήκαμε τρέχοντας την κατηφόρα μπροστά από το σχολείο.
Πριν από λίγο καιρό γράφτηκα σε σχολή χορού.
Το βιβλίο αναφέρεται στα Ομηρικά χρόνια και περιγράφονται συνήθειες και αντιλήψεις της εποχής.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει συστηματικές προσπάθειες για τη βελτίωση της παιδείας.
Απέφυγα να απαντήσω την ερώτηση του.
Το χρέος του ιστορικού
Ο Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης (200-118 π.Χ.) είναι ο σημαντικότερος ιστορικός της ελληνιστικής εποχής. Από το σπουδαιότερο έργο του, που επιγράφεται Ἱστορίαι, έχουν σωθεί τα πέντε πρώτα βιβλία και εκτεταμένα αποσπάσματα ή περιλήψεις από τα υπόλοιπα τριάντα πέντε. Είναι ο πρώτος ιστορικός που δηλώνει ρητώς ότι γράφει καθολικήν (δηλ. παγκόσμια) ιστορία. Πρότυπό του από την άποψη της αντικειμενικότητας υπήρξε ο Θουκυδίδης. Στο κείμενο τονίζει πόσο αντικειμενικός πρέπει να είναι ο ιστορικός κατά την παρουσίαση των γεγονότων.
Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο
Είμαι νέος, μόλις έκλεισα τα 20· από τη ζωή δεν ξέρω παρά μόνο την απελπισία, το θάνατο, το φόβο και μια αλυσίδα από ανόητες επιπολαιότητες, πάνω από μια άβυσσο πόνων και θλίψεων. Βλέπω τους λαούς να ορμούν σε άλλους λαούς, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται, χωρίς ούτε κι εκείνοι να ξέρουν το γιατί, υπακούοντας σ΄αυτούς που τους στέλνουν, χωρίς συναίσθηση του κινδύνου ή της ευθύνης τους. Βλέπω πως οι δυναμικότεροι εγκέφαλοι του κόσμου εφευρίσκουν όπλα για να γίνονται όλα αυτά με έναν τρόπο ακόμα πιο ραφιναρισμένο και να διαρκούν όσο γίνεται περισσότερο. Κι όλοι οι συνομήλικοί μου εδώ, στην αντικρινή παράταξη, σε ολόκληρο τον κόσμο το βλέπουν όπως εγώ. Αυτή είναι η ζωή της γενιάς μου και η δική μας. Διαβάστε όλο το άρθρο »
Στα καμένα
Η φύση αποτελεί πηγή ζωής, πλούτου και απόλαυσης για τον άνθρωπο. Είναι ο ζωτικός του χώρος: η κατοικία, η τροφή και η υγεία του εξαρτώνται από αυτή. Στη φύση ο άνθρωπος υπάρχει, κινείται και δημιουργεί. Στη φύση βρίσκει την ψυχική του γαλήνη, ασκεί την αισθητική του. Και βέβαια από τη φύση δέχεται ερεθίσματα που τον συγκινούν και αποτελούν αφορμή για καλλιτεχνικές δημιουργίες.
Πώς μπορούμε όμως να μιλήσουμε στα παιδιά για τη φύση και τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο περιβάλλον;
Μπορεί η λογοτεχνία να μας προσφέρει το κατάλληλο έναυσμα; Μπορεί ένα λογοτεχνικό κείμενο να μας ευαισθητοποιήσει;
