Ελένη, Πρόλογος (στ.1-82)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

1η σκηνή (στ. 1-82): Μονόλογος της Ελένης

Μονόλογος: αντιθεατρικός και στατικός. Η έλλειψη δράσης και εξωτερικής κίνησης αναπληρώνεται από την εσωτερική δράση, την ψυχική και συναισθηματική φόρτιση της ηρωίδας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ (ΜΥΘΟΣ)

Ο τόπος και οι άνθρωποι

Η ταυτότητα της ηρωίδας

Τα βάσανα της Ελένης στο παρελθόν

Τα βάσανα της Ελένης στο παρόν

Σκηνοθετικοί και σκηνογραφικοί δείκτες (ΟΨΗ)

  • τόπος: η Αίγυπτος
  • τάφος Πρωτέα
  • η Ελένη φτάνει ικέτισσα στον τάφο
  • πληροφορίες για το κάστρο

Τι έβλεπε ο αρχαίος θεατής; Γιατί; (έλλειψη τεχνικών μέσων)

Πώς θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη σκηνοθεσία;

 

ΙΔΕΕΣ (ΔΙΑΝΟΙΑ)

  • Σκεπτικισμός του Ευριπίδη: προτιμά τις ορθολογικές ερμηνείες των φαινομένων
  • Αμφισβήτηση των θεών

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ (ΗΘΟΣ)

·        η Ελένη του Ευριπίδη       «ΕΙΝΑΙ»

·        η Ελένη της παράδοσης (και η γνώμη των Ελλήνων για την Ελένη)        «ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ»

Η τραγικότητα της Ελένης (έλεος και φόβος)

2η σκηνή (83 – 195): Διάλογος Ελένης – Τεύκρου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ (ΜΥΘΟΣ)

Η είσοδος του Τεύκρου – η ταυτότητά του

Οι πληροφορίες του Τεύκρου (για την Τροία, τους Έλληνες, την Ελένη, την οικογένειά της)

Ο σκοπός του ταξιδιού του Τεύκρου και η αποχώρησή του

 

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ  (ΟΨΗ)

·κάστρο, στοές, θριγκοί, παλάτι πλούσιου άρχοντα

·η σκευή (= η φορεσιά με όλα τα εξαρτήματά της) του Τεύκρου

·αποστροφή του Τεύκρου: «γιατί δυστυχισμένε μ’ αποστράφηκες έτσι…» (στ. 98-99)

Στιχομυθία και ο ρόλος της

Τραγική ειρωνεία

Δραματικός ρόλος της σκηνής με τον Τεύκρο

Ο αντιπολεμικός χαρακτήρας του έργου Οι καινοτομίες του Ευριπίδη

  • αλλαγή του μύθου της Ελένης
  • επίσκεψη του Τεύκρου στην Αίγυπτο (δεν αναφέρεται σε άλλες πηγές)
  • θάνατος της Λήδας και των αδερφών της Ελένης εξαιτίας της Ελένης

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ (ΗΘΟΣ)

Η συναισθηματική κατάσταση Ελένης – Τεύκρου

ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ Η δεύτερη σκηνή μοιάζει με δεύτερο πρόλογο και συμπληρώνει την προϊστορία της δράσης. Η απροσδόκητη εμφάνιση του Τεύκρου προκαλεί έκπληξη και απορία στους θεατές. Ο Τεύκρος εμφανίζεται ως δεινός τοξότης με ένδοξο και ηρωικό παρελθόν, αλλά και ως ταλαιπωρημένος πολεμιστής [αντιηρωικό πνεύμα του Ευριπίδη].