Βρες στα αντικείμενα τις δραστηριότητες, λύσε τες σωστά και αν βρεις τη σωστή λύση θα μπορέσεις να ανοίξεις την πόρτα.

 Ο μύθος του Αγίου Μαρτίνου
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Ρωμαίος αξιωματικός που είχε έναν γιo.
Τον έλεγαν Μαρτίνο και γεννήθηκε στην Ουγγαρία το 316 μ.Χ. Όταν ο
Μαρτίνος έγινε 15 χρονών, κατατάχτηκε στο στρατό σύμφωνα με την
επιθυμία του πατέρα του και μετά από λίγο καιρό χρίστηκε ιππότης. Ήταν
πολύ αγαπητός στους συντρόφους του, επειδή έβρισκε πάντα έναν καλό
λόγο για όλους και ήταν επίσης πολύ γρήγορος ιππέας. Όμως δεν του άρεσε
καθόλου ο πόλεμος, ο ίδιος ήθελε να κάνει στους άλλους πάντα το καλό.
Μια μέρα το τάγμα ιπποτών, στο οποίο ανήκε, πήρε την εντολή να
παραδώσει ένα μήνυμα στην πόλη Άμιενς, κάπου στη Γαλλία. Ήταν μια
παγερή μέρα του χειμώνα. Όλη τη μέρα οι ιππότες προχωρούσαν, όταν
άρχισε να χιονίζει. Πέφτοντας το σκοτάδι το χιόνι όλο και δυνάμωνε. Ο
δρόμος είχε ήδη παγώσει. Οι σύντροφοι ήταν όλοι πολύ κουρασμένοι.
Κάποια στιγμή φάνηκε από μακριά η πύλη του κάστρου της πόλης και
ακούστηκε το ρολόι του πύργου να χτυπάει εννιά φορές. «Ελάτε σύντροφοι,
ας τρέξουμε γρήγορα, λίγο ακόμα και φτάσαμε!», φώναξε κάποιος και όλοι
σπιρούνισαν με δύναμη τα άλογά τους. Μόνο ο Μαρτίνος δεν ήθελε να
πονέσει το άλογό του, που του είχε συμπαρασταθεί σε όλες τις μάχες και
ήταν ο πιστός του φίλος. Έτσι έμεινε πίσω. Σε λίγο δεν μπορούσε πια να
διακρίνει τους συντρόφους του.
Είχε βραδιάσει για τα καλά, όταν έφτασε και αυτός στην πύλη της πόλης.
Όταν όμως πήγε να περάσει, το άλογό του κοντοστάθηκε. Ο Μαρτίνος το
χάιδεψε στοργικά στο λαιμό και κοίταξε τριγύρω. Τότε διέκρινε στην άκρη
του δρόμου ένα φτωχό ρακένδυτο ζητιάνο που
τουρτούριζε από το κρύο. «Σε παρακαλώ,
βοήθησέ με», του είπε με τρεμάμενη φωνή.
Ο Μαρτίνoς δεν είχε τίποτε άλλο μαζί του,
εκτός από το ζεστό κόκκινο μανδύα του.
Χωρίς να διστάσει ούτε στιγμή, πήρε το σπαθί του
και έκοψε το μανδύα του στα δύο. Το ένα κομμάτι
το έδωσε στον ζητιάνο. Σκεπτικός συνέχισε μετά
το δρόμο του στην πόλη.
Εκεί βρήκε τους συντρόφους του σε ένα καπηλειό. Έτρωγαν με όρεξη και
έπιναν μπόλικο κρασί. Όταν τον αντίκρισαν, τον ρώτησαν περιπαικτικά:
«Λοιπόν, μικρέ, πού ήσουν τόση ώρα … και πού ξέχασες το μισό σου μανδύα;
… χα χα χα χα!» Ο Μαρτίνος όμως δεν απάντησε συνεπαρμένος από το
γεγονός στην πύλη, αλλά πήγε για ύπνο, πτώμα από την κούραση.
Εκείνη τη νύχτα ο Μαρτίνος είδε ένα παράξενο όνειρο. Ο Χριστός
εμφανίστηκε μπροστά του με τη μορφή του φτωχού ζητιάνου. Στο χέρι του
κρατούσε το μισό μανδύα και του είπε: «Ό,τι πρόσφερες στο φτωχό, να
ξέρεις ότι το πρόσφερες σε μένα.»
Μόλις ξύπνησε το άλλο πρωί, ο Μαρτίνος είχε πάρει πια την απόφασή του,
να εγκαταλείψει τη ζωή τού στρατιώτη. Έτσι παρουσιάστηκε στον Καίσαρα
και παρέδωσε το σπαθί και την περικεφαλαία του.
Έπειτα βαφτίστηκε χριστιανός και αφιέρωσε τη ζωή του στο να βοηθάει τους
φτωχούς. Η φήμη του απλώθηκε γρήγορα σε όλη τη Γαλλία και έτσι η
εκκλησία αποφάσισε να τον κάνει επίσκοπο. Αυτός όμως ήταν τόσο
μετριόφρων που δεν θέλησε να αποδεχτεί αυτή την τιμή. Έτσι κρύφτηκε σε
ένα αγρόκτημα, στον στάβλο. Οι άνθρωποι όμως τον έψαχναν παντού, ακόμα
και τη νύχτα, με φαναράκια στα χέρια. Εκεί όμως, όπου κρυβόταν υπήρχαν
πολλές χήνες, οι οποίες έκαναν τόση φασαρία που τον πρόδωσαν.
Έτσι ο Μαρτίνος έγινε τελικά επίσκοπος και μέχρι το τέλος της ζωής του
φρόντιζε όλους τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Πέθανε ειρηνικά το 371 μ.Χ.
Στη Γερμανία κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου
Μαρτίνου. Όταν σκοτεινιάσει, τα παιδάκια βγαίνουν στους δρόμους με
φαναράκια, τριγυρνούν στη γειτονιά τους και τραγουδούν, αναζητώντας τον
Άγιο Μαρτίνο. Τα πιο θαρραλέα παιδιά πηδάνε πάνω από φωτιές και στο
τέλος ψήνουν –σε ανάμνηση των πτηνών που τον είχαν προδώσει– το
παραδοσιακό φαγητό, τη «χήνα του Αγίου Μαρτίνου». Τα σύμβολά του είναι
η χήνα και ο μανδύας.

Λήψη αρχείου

Στις 11.11 γιορτάζεται ο Άγιος Μαρτίνος- Sankt Martin. Εκείνη την ημέρα τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους και τραγουδάνε τραγούδια αφιερωμένα στον άγιο, ενώ κρατάνε τα φαναράκια τους- Laternen.

Η ιστορία του Αγίου Μαρτίνου σε ένα βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους.Πάτησε εδώ

Φτιάξε το δικό σου βιβλιαράκι.

Λήψη αρχείου

Άκου το τραγουδάκι