Παιχνίδι ενσυναίσθησης 
Οι στόχοι μέσα από το παιχνίδι είναι: Ενσυναίσθηση, αποδοχή της διαφορετικότητας, έκφραση συναισθημάτων, μετάδοση μηνυμάτων με τη γλώσσα του σώματος.
Κατά τη διαδικασία του παιχνιδιού δεν μιλά κανείς. Οι μαθητές χωρίζονται σε ζευγάρια. Ο ένας κρατά τα μάτια του κλειστά και ο άλλος τον/την οδηγεί γύρω στην αίθουσα ώστε να μην χτυπήσει οπουδήποτε και να προκαλέσει την έκρηξη του ναρκοπέδιου (το ναρκοπέδιο μπορεί να αναπαρασταθεί με κομμάτια εφημερίδας στο πάτωμα, που έχει τοποθετήσει από πριν ο/η εκπαιδευτικός). Στη συνέχεια με σήμα του/της εκπαιδευτικού τα παιδιά αλλάζουν ρόλους. Αρκετά παιδιά δυσκολεύονται να κρατούν κλειστά τα μάτια για πολλή ώρα. Δεν τα πιέζουμε. Ακολουθεί συζήτηση:
Πώς αισθανθήκατε ως οδηγός;
Πώς αισθανθήκατε ως τυφλός;
Ποιό ήταν το δυσκολότερο για σας; Γιατί;
Πώς επικοινωνούσατε αφού δεν μπορούσατε να μιλήσετε;
Πώς λάβατε τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν που σας καθοδηγούσε;
Ήσασταν καλοί ακροατές;
Ήταν σημαντικό να ακούσετε τη γλώσσα των σωμάτων (αφή), αυτήν που σας οδηγούσε γύρω;
