Μεγαλώνω και αντί να με αγαπάνε περισσότερο, μεγαλώνει ο φόβος και η αγωνία τους για μένα. Δεν με αφήνουν να μεγαλώσω. Έγινα επιτέλους 12, δεν είναι παιδί. Θέλω να κάνω βόλτες με την παρέα σε όλη την πόλη, να αργήσω και λίγο το βράδυ. Όλοι είναι έξω, εγώ στο σπίτι. Είναι πολλοί οι κίνδυνοι εκεί έξω, μου λένε. Δεν τους πιστεύω, δεν είδα πουθενά κανέναν κίνδυνο, όλα τα φτιάχνουν με το μυαλό τους, βλέποντας αυτά που τους σερβίρει η τηλεόραση (συνεχίζεται προσεχώς με το p_d_6…).
