Φεβ 09

26

>ΤΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ | 26 Φεβρουαρίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο

>Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την ALKO για λογαριασμό της UNICEF

Η Ταυτότητα της έρευνας
ΕΤΑΙΡΕΙΑ:
 ALKO
ΠΕΛΑΤΗΣ:
 UNICEF
ΤΥΠΟΣ:
 ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΗ (ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ)
ΔΕΙΓΜΑ:
 955 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ:
 Το σύνολο των παιδιών σε 75 ερευνητικούς τομείς
που κάλυψαν το λεκανοπέδιο Αττικής
ΧΡΟΝΟΣ:
 17 – 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2000

Σύνοψη – Συμπεράσματα

Σε 5.800 υπολογίζονται περίπου τα παιδιά στην Ελλάδα που ζουν και εργάζονται το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους στους δρόμους, τα λεγόμενα “παιδιά των φαναριών”. Τα παιδιά αυτά είναι από 2 έως 15 ετών, ελληνόπουλα και μετανάστες που αποφέρουν κατά τις συντηρητικότερες εκτιμήσεις περίπου 1 δισεκατομμύριο δραχμές το μήνα στους “εργοδότες” τους.

Τα στοιχεία προκύπτουν από έρευνα που διεξήγαγε η εταιρεία ΑΛΚΟ για λογαριασμό της UNICEF, στο διάστημα 17 έως και 29 Νοεμβρίου 2000. Η έρευνα ήταν ποσοτική – απογραφική, διεξήχθη με τη μέθοδο των προσωπικών συνεντεύξεων σε 75 γεωγραφικούς τομείς του Λεκανοπεδίου Αττικής.

Κυριότερα ευρήματα της έρευνας: από τα 955 παιδιά ηλικίας 2-15 ετών στα οποία διενεργήθη η έρευνα, το 61% είναι αγόρια, το 10% περίπου ηλικίας έως 5 ετών, 44,1% του συνόλου είναι έλληνες πολίτες, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά είναι μετανάστες και πρόσφυγες στη χώρα μας.

Ειδικότερα, το 23,6% του συνόλου είναι έλληνες τσιγγάνοι, το 11,4% έλληνες μουσουλμάνοι, το 28,1% είναι αλβανικής καταγωγής, 6,3% Ιρακινοί, 6,0% Σέρβοι, 5,4% Πακιστανοί, 3,4% Κούρδοι και διάφορες άλλες εθνικότητες. 40,4% των παιδιών είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, 33,4% Μουσουλμάνοι, ενώ το 13,8% δήλωσε πως δεν ξέρει το θρήσκευμά του. Τα παιδιά αυτά δραστηριοποιούνται σε όλο το Λεκανοπέδιο, κατοικούν σε υπόγεια, ισόγεια, σκηνές, πρόχειρους καταυλισμούς, ακόμα και σε βαγόνια, εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα κ.λ.π. ενώ το 2% δηλώνουν άστεγα.

Τα παιδιά δεν δραστηριοποιούνται στις περιοχές που κατοικούν, πράγμα που σημαίνει ότι καθημερινά μετακινούνται προς τις περιοχές που τα συναντάμε. Ελάχιστα (20%) πηγαίνουν σχολείο, ένα σημαντικό μέρος αυτών βρίσκεται στην Ελλάδα χωρίς τους γονείς του, δηλώνουν άγνοια για το αν η εγκατάστασή τους είναι μόνιμη ή προσωρινή στη χώρα μας. Πολλά παιδιά δηλώνουν ότι “εργοδότης” τους δεν είναι κάποιος από τους γονείς του, τους επιβάλλονται τιμωρίες αν δεν θελήσουν να πάνε για δουλειά ή κάνουν μικρή είσπραξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά παιδιά δήλωσαν σαν τιμωρίες, εκτός από το ξύλο, το γεγονός ότι δεν τους δίνουν φαγητό να φάνε ή ότι τα απειλούν να τα διώξουν από το μέρος που διαμένουν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών αυτών δηλώνει ότι βρίσκονται στους δρόμους κι “εργάζονται” όλη σχεδόν την ημέρα, αρκετά από αυτά, εργάζονται και τη νύχτα και εκτός μικρών εξαιρέσεων έχουν περιορισμένες φιλοδοξίες κι όνειρα για το μέλλον τους που προκύπτουν από το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου που νοιώθουν, καθώς και την αίσθηση σε μεγάλο μέρος αυτών ότι βρίσκονται προσωρινά στην Ελλάδα.

Τέλος, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, η μέση ημερήσια είσπραξη κάθε παιδιού ανέρχεται σε 7 έως 8.000 δρχ., το 20% των παιδιών μιλά πολύ λίγο ή καθόλου την ελληνική γλώσσα, ένα 20% θέλει αλλά δεν μπορεί να πάει σχολείο, ένα μικρό ποσοστό θέλει να σπουδάσει ενώ ένας αριθμός παιδιών στην ερώτηση “τι θα κάνεις όταν μεγαλώσεις” απάντησε: θέλω να έχω φαγητό να τρώω.

Κύρια σημεία (Παρουσίαση)

1. ΦΥΛΟ 6. ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ 11. «ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»
2. ΗΛΙΚΙΑ 7. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 12. ΗΜΕΡΗΣΙΕΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ
3. ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ 8. ΕΙΔΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ 13. ΠΙΘΑΝΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ
4. ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ 9. ΕΙΔΟΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ 14. ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ
5. ΟΜΙΛΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ 10. «ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ» 15. ΣΥΝΟΨΗ

ΠΗΓΗ: unicef



Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.

Αφήστε μια απάντηση

«
»